Netgedichten

netgedicht (nr. 7.045):

gloed

cellen vuren in het centrum
hartkleppen kloppen
rode stroom vertakt
in blauwe vaten
in fijne haren
intieme plaatsen

wat zou het
wie houdt het voor mogelijk
dit wensen te stuiten

zijn handen met kracht
op haar huid die begeeft
en het warm
en het nat
en het ineens
ineen zijn

stilte

beweeg niet
laat eeuwig het dubbelen duren
hou stil
hou vast
hou

kijk in ogen en zeg

en dan mag alles voorbij
of alles opnieuw