Alle inzendingen over aarde OR tijd OR weten/vergeten

weten wat het verschil is tussen goed en kwaad weten dat wat je werkelijk weten moet of beter aan een ander overlaat weten wat je echt wil weten weten wat beter is niet te vergeten weten wat noodzakelijk is om te kunnen overleven weten doordat je iets onbewust diep van binnen voelde en wist weten dat het weten soms gebruikt wordt…

Op aarde is zwaartekracht, die houdt ons hier gebonden. Het kostte niet veel tijd om van jou te houden. Maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid. In de stroom van de tijd hebben wij samen geleefd. Een moment in het bestaan van het universum. Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht.…

De data van overlijden weet ik niet meer maar mijn verdriet voel ik heel goed nu zijn ze genoteerd de grafsteen verweerd de tijd vervloog géén oog droog de familiefoto naast mij géén één meer op aard voor mij zijn ze het leven waard ik wil ze weer terug weer hun stemmen om mij heen een aanraking heel zacht dat heb ik zo bedacht…

van streek het aarde-lichaam trekt het niet langer het was al een tijd aan de gang dat rottingsproces dat verrottingsproces de aarde is van iedereen vergeet dat maar de aarde is van de aarde en nu is de aarde niet aardig laten wij nu aardig zijn voor mekaar en dan samen aardig voor de aarde dat levert dan een nieuwe wereld op aarde en…

En ook al hebben wij verdriet we zullen je liefde nooit vergeten we weten dat je dáár bent waar Hij je welkom heeft geheten.…

voor wie nergens vandaan komt weet verdriet geen weg heeft herinnering geen adem hangt leven aan beeldloze tijd voor wie nergens vandaan komt hij is de som van vergeten tijd hangen woorden loodzwaar in de lucht vervagen in de plooien van de tijd voor wie nergens vandaan komt heeft geen weet van naam of huis draait het leven zich niet om…

Zou er meer zijn, tussen hemel en aarde Ik denk het wel Het kan niet zo zijn, dat we voor onbepaalde tijd, hier vertoeven, het loodje leggen en er alleen nog maar gedachten resten. Zou er meer zijn, tussen hemel en aarde Ik denk het wel.…

Ik ben waarschijnlijk al een tijd dement. De oorzaak ? Nee, ik zou het echt niet weten, althans, ik ben het telkens weer vergeten dus wordt het door de dokter niet herkend. Want hoe ik schijnbaar ’s nachts ook snurken kan, daar weet ik ’s morgens vroeg echt niets meer van.…

door dreiging in verre landen welt de onrust op zijn we vergeten dat het as sneeuwde van verloren zielen die tussen hemel en aarde blijven zweven zijn we vergeten de hologige wezens die verdwaasd keken toen de vrede kwam hun "weten" diep weggestopt op een plek waar geen licht schijnt zijn we vergeten de woorden die toen gesproken…

Niet dat ze slecht zijn of versleten omdat de aarde anders draait de meeste klanken zijn vergeten zijn onnodig vaak verfraaid Gewassen zijn de asfaltwoorden vol van onverwacht geweld als de doden ze nu nog hoorden was hun grafgang uitgesteld Dromen van dichters in elke tijd visioenen van onwerkelijkheid.…

Als ooit de vogels niet meer vliegen En wind de bomen niet meer doet wiegen Als ooit moeder aarde zal verdwijnen En de zon niet meer wil schijnen Als ooit de zeeën verdrogen tot woestijn En er geheel geen liefde meer zal zijn Dan pas, lieverd, moet je weten Dan pas zal ik jou kunnen vergeten…

De kerstkalkoenen zijn vrijwel verteerd Het ‘Stille Nacht’ was overal te horen En in de stal werd Jezus weer geboren Vrede op aard...het Kindeke geëerd God, Jezus Christus...man je moest eens weten Voor Oud en Nieuw ben je alweer vergeten…

arrogantie en verwaandheid gaan voor schut aarde zal mijn grootheid vrezen gevangen zijn is niets voor mij mijn boodschap zal de eeuwen lezen ik ben de tijd en ruimte al voorbij…

jou missen is niet iets van voorbijgaande aard langs buiten lijkt het te gaan maar als je eens wist hier vanbinnen ben ik niets waard ik wil niet blijven hangen in het verleden maar als ik gewoonweg verder ga ben ik bang dat ik je vergeten zal in het heden deep down weet ik wel dat dit nooit zal gebeuren maar betekent…

een bloemenwijsje uit vroegere tijden beademt een melodie van buiten de schaduw volgt getrouw Moeder Aarde bergt diep in haar schoot eigen innigheid de oude natuur vergeet niets (ook niet de vergeet-mij-nietjes) alles zal door ‘t levenslicht verder groeien en bloeien dat zich in haar voltrekt door eigen aard op de oude wijze Moeder Aarde…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Als ze je gaan vertellen wie je bent en wat en vooral ook wat niet Als ze je verleden willen doen vergeten maar je weet niet waarom Alsof de herinneringen niet hebben bestaan als was het slechts een waan Maar jij weet uit de grond van je hart dat je je best hebt gedaan Dan is het tijd...…

Ervaar het binnenste van de aarde. Herinner het eiland van naam, betreedt het heilig land of ga op in de nevelen der vergeten tijd.…

verborgen uit aandacht een varken, in lappen gegeten de aarde verzwolgen een opgeheven vinger vleeseten doet volgen edoch, men moet niet vergeten de lust lacht naar mensen die drinken, dansen welk gelijk wil men krijgen overleven, soms denk ik dat u het ook niet meer weet…

Wat jij voor mij betekent en ik beteken voor jou dat is magisch en houdt tegelijkertijd contact met de aarde maar stijgt boven alles uit en alleen jij evenaarde me tot in eeuwigheid. Ik weet nu, dat jij wenselijk bent in mijn leven en ik vergeet niet jouw bovennatuurlijke rol gegeven in en aan me zo vol.…

Luister goed lieve jongen zei mama konijn mensen houden altijd veel van ons weet je we zijn aaibaar dus in deze tijd vergeet je dat we opgevreten bij Kerst het haasje zijn…

Verloren in de tremolo zal alles slijten moeten ook de onverbiddelijke naalden van de tijd kwijt geraakt langs de eeuwige natte strook voeten in de dragers van kortstondige sporen…

Mijn weg eindigt bij de hoge populier, die staat te wuiven waar de wereld begint, de tijd vergeten in het laatste schoolkwartier, vliegerpapier versleten in een straffe tegenwind, verwaaide jaren vol geheimen, liet zich de toekomst niet raden, voorspellende tekens zijn niet te rijmen, in de tweespalt van de ongeplaveide paden,…

door de tijd beslagen krijgen herinneringen een waas zoals het lang ongebruikte glas dat achter in de kast staat weet je nog of je zoet of bitter dronk? of het tikken van twee glazen klonk? of daarbij ogen straalden, stemmen streelden?…

ik ben alweer bijna vergeten wat ik dacht wat je pas beseft als je niet meer weet waar je je sleutels had wie was die buurvrouw die je jaren sprak waarover hebben we het al die jaren gehad op weg naar de supermarkt is allemaal weg de herinneringen en de aanbiedingen ergens moet je je dwingen dat je althans iets nog de jonge…

Veel kan ik beslist hebben Van hartritmestoornissen Een coma, tot zowel baan- als Geliefdeverlies 'k Laat mij beslist niet (zo heel snel) kennen, want Tijd pauzeert echt niet De klok immer door, daar Een oude klok, ervaren Hangend of mooi staand Tikt met nooit tijd vergetend…

ik breek geen muren meer zoek zand in de woestijn door wind gedragen vluchtig in herinnering het is een nieuw begin waarin ik bergen breek dalen aarddiep erodeer met water van vergeten de zon mijn toeverlaat weet hoe jouw sarcofaag zich toekomst graaft in een piramide zonder zicht ik sfinx je voeten met geschiedenis weet dat de tijd…

Een ieder denkt: stom iets vergeten, dat overkomt je, heel gewoon maar mocht je mensen gaan vergeten, is dat helemaal niet zo schoon. Dan vergeet ik liever, suiker of ander gebruiksgerei dan de liefdes in m'n leven, want: Die horen bij MIJ…

Ik ben zo bang, te vergeten te verdwalen of zoek te raken maar weten dat je me zoeken zult brengt me rust, dus heb geduld! Maak me rustig als dat moet niet alles gaat dan immers goed? Maar met hulp en liefde ja ook dat komen we er samen wel toch, schat.…

Hij kon die tijd niet overleven. Mijn vader was een fijne man. Hij was er voor ons: een zegen. En wie weet, als het even kan. Kom ik hem “boven” wellicht tegen! En zelf, al meer dan tachtig jaar, Ben ik zijn zorg nooit vergeten En waar ik ben, dan hier dan daar: Ik laat het aan iedereen weten.…