Alle inzendingen over adem OR nek OR haico

ik vond jouw schaduw en vulde hem met duinen ik zei niets zag enkel rimpels buigen over maanlicht en noordenwind echo’s van zout waren in je hoofd gevangen; zo oud de angst in alles en adem mijn vingers volgden de stemmen van zand, ook je huid uit glas geblazen je keek in woorden en donkere dagen zag het meisje van eb en vloed…

daar was de dag dat ik mijn ziel liet gaan en zei, ga maar ik ben van aarde jij van wind verzamel afgevallen blad bolsters van tamme kastanjes esdoornvleugeltjes beukennootjes de geur van dennenhars van pasgevallen regen maar bovenal zoek naar de stem die jou tot leven riep en kom dan weer bij mij dan spelen wij nog samen…

Hoe kan ik ademen zonder jouw frisse lucht Die mijn lichaam van binnen laat gieren?…

zelfs rozen waren op de vlucht stoven wervelwinderig uiteen ontkleurd door de dorre adem van een klaarwakkere sirocco de stoffige hitte liet dorsten naar verkoelende dromen en slaapdronken hongeren naar verwaterd groen ~~~~~~~ nu ademt het weer dauwmomenten blije lucht blaast door de bladeren van pas geboren bloemen rood sprankelt…

Langzaam ben ik in je gekropen tot ik niet meer wist of mijn adem van jou was Nu adem ik alleen en soms voel ik me lichter alsof jij mij ademt…

hoe wijd het grasperk kan prijken wanneer elk stipje wit voor zich en toch samen gaat bloeien in de nieuwe adem die hen heeft uitgestrooid…

omdat morgen zoveel meer kan zijn dan het trage lied van de regen dat dampende wanen over akkers uitdraagt die me zwaar te moede maken laat me in je adem inslapen samen ontwaken van nachtelijk gebroei ontdaan…

We staan er eigenlijk nooit bij stil Ademen, we doen het gewoon, onbewust buiten onze wil Alleen bij paniek of angst wordt je de adem benomen maar... ook als je wordt gekust…

Lichaam dat Met gesloten Ogen tot Rust komt, Spieren en Vezels waar Alle spanning Uit verdwenen Is Alleen de adem Nog die merkbaar Aanwezig is, die In en uit gaat Met het aanrollen Van de branding Die ik in Het onderbewuste Hoor - Na de ruisende Vloed is het Totale rust Die overblijft Als het in mij…

Mijn gaap in de tuin ademt frisse lucht, ik hoest – een vlieg uit mijn mond.…

Gelukkig verstaan mensen de kunst, om ook vrij te kunnen ademen. Zoals een kind doet, dat blij en verwonderd, sterfelijke bellen blaast.…

buiten staat een man klein en bijna tandeloos hij zegt: ik adem ik adem zegt hij dat kun je altijd zeggen daarom zeg ik het niets is nog voorbij voel me ik adem nog steeds mijn adem stokt…

In De broeder gaat mij voor. Langzaam gaat hij achteruit, mijn handen in de zijne. Hijgend zet ik een deuntje in, hij schudt nee, maar zingt toch mee en we gaan nog niet naar huis. Hou in Ik krijg nauwelijks lucht. Zuchten lukt niet meer, m'n lijf lijkt lek. Iemand praat tegen me, zegt nog iets, bet kundig m'n mond. Zij begrijpt…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Bij vlagen onstuimig soms zelfs heel bewust Niet voor rede vatbaar als je me vol overgave kust Hete zoenen op mijn lichaam je adem in mijn nek De vlam laait hevig op je maakt me helemaal gek Passie, lust en liefde echt een heerlijke mix Ik laat me telkens weer gaan en doe dat gewoon voor niks Geen keerzijde van de medaille…

of krijg ik dan het oude verhaal te horen: "Haico, ik was je psycholoog, ik deed gewoon m'n werk, sorrie dat ik jouw hart bedroog..."…

Je oog rust op mijn nek als een te winnen trofee ik geef je mijn wijde hals als een offer dat je stilt. Maar alle ketens breken zich op de rotsen in de branding van de oceanen aan lust die zich werpen op je zij. Pak me beet en verscheur de vliezen van mijn baar maak me kind en schreeuw de eerste adem die ik leef.…

Je handen pak ik vast en kus je hele lichaam Ik hoor je adem versnellen als ik je heupen ga kussen Je fluistert dat je lichaam brandt een toorts van vuur die ik moet blussen Je pakt me vast en je trekt me tegen je aan Mijn hart slaat op hol ik laat me helemaal gaan Maar mijn adem stokt mijn droom is juist op dit…

laat me in de holte van jouw oksel voorbij de voorttikkende tijd eenheid en versmelting voelen als vastberaden eeuwigheid laat me tasten in het duister elke liefgeworden plek kus met ingehouden adem zacht het kuiltje in mijn nek laat me ruiken al jouw geuren offer van immens formaat even nog alleen met jou zijn in stilte die de storm…

zacht en weerloos uitgestrekt dat ik voor het eerst sinds jaren kan ademhalen in het blauwe van je nek ------------------------------------ (vertaling: Robert Dorsman)…

Als ik toch een giraf was met zo'n lange nek dat zou ik heerlijk vinden dat leek mij dan te gek. Wat zou ik het bekijken van hier boven af door dat goede uitzicht wat mijn nek me gaf. Ik hoefde niet te dringen om vooraan te staan ook als ik de laatste was dan zou me niets ontgaan.…

Wie mee wil gaan met deze tijd, die zit voortdurend op een minischerm te turen en moet dat met een zere nek bezuren. Goddank is er de cursus: “Zit met Pit!”. Wanneer de Heer hun nek niet heeft behoed is die voor kloosterlingen ook vast goed!…

Zonder bewegen, Laten rillen Voel je adem in mn nek. Zonder waarschuwen, In m'n hart Zo vol van jou 't doet me pijn. Zonder liefhebben, O zo eenzaam Wil nu nooit alleen meer zijn ...…

Mijn adem is voelbaar in jouw nek ik sta achter jou heerlijk te zweven terwijl ik jouw nachtjapon uittrek begint jouw lichaam zwoel te beven We strekken ons uit op het bed ik ruik jouw zijden zachte haar niemand die ons nog iets belet het past allemaal zo mooi bij elkaar Jij glijdt gewillig door mijn handen vol passie streel ik jouw prachtige…

We zitten naast elkaar Ik geniet van je aanwezigheid We zien elkaar Onze ogen tasten elkaar af Onze handen raken elkaar aan Ik voel je warmte Een innige omhelzing volgt Wat een intens gevoel Met mijn hoofd streel ik je hals Ik voel je adem in mijn nek Je lippen zoeken de mijne op Ik proef je Onze ogen dringen diep bij elkaar…

Jouw adem in mijn nek te voelen, je lippen heel teder over mijn gezicht. Jouw vingers die door mijn haren kroelen, een gevoel waar ik ben voor gezwicht. Ooit zal die verliefdheid overgaan, in een houden van die ander. Elkaars gevoelens leren verstaan, zodat je op komt voor die ander.…

Als ik toch een giraf was met zo'n lange nek dat zou ik heerlijk vinden dat leek mij dan te gek. Wat zou ik het bekijken van hier boven af door dat goede uitzicht wat mijn nek me gaf. Ik hoefde niet te dringen om vooraan te staan ook als ik de laatste was dan zou me niets ontgaan. Seipie…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ik bewonder je diversiteit van gedachten en meningen in onze vaak heftige dialogen als voer voor psychologen ik blader terug in het kijken en vergelijken van verleden en heden met de lach van gelijk dat verbaasde me meer dan ik zou willen want een open blik is ook de hand die overbrugt wachtend op een kus ik heb lang naar je gekeken…

Passie is geblust Wees nu maar stil Laten we vergeten Alles gaat voorbij Je liefde gesleten Volg al je dromen Maar laat mij gaan Ik kan niets meer Alles is nu gedaan Ga nu maar verder Je weg naar geluk Kijk niet achterom Maak je niet druk Maar leef je leven In alle eerlijkheid Open en genegen De leugen bevrijd Ik wil weer ademen…