19311 resultaten.
Eindeloos grote zee
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 181 Om te overleven
Hier in de eindeloos grote zee.…
bidden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 161 Bidden is voor mij
erkenning van onvermogen,
het rumoer van binnen
is dan oproer in het zand
het bloed wordt getemd
en de leegte is dan plotseling
genade.
Voor mij is bidden
een eindeloos verliezen
in een bodemloos bestand,
het verbond ontdekken
tussen de gewelddadige wereld,
dit ogenblik
en wat nog komen moet.…
eindeloos
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.669 liefde is
eindeloos.…
regen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 133 donker
voelt de leegte
bitter ook de kou
die mij het hart bevriest
nu jij het niet meer warmt
meer dan ooit
ervaar ik het alleen
hopeloos waanzinnig
van niet te weten
wat nog ik beteren kan
het denken aan jou
schuilend in armen
die niet de mijne zijn
het voelt als verraad
omdat je mijn alles bent
wat mij rest is regen
die pin…
Leeg
gedicht
4.0 met 7 stemmen 558 Uitgestrekte, lange leegten
vergelijkend mijn gedachten
Voel de drang naar mooie woorden
maar mijn hoofd laat mij alleen.…
Iedere seconde sterft een klok
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 311 Iedere seconde sterft een klok
adem ik een eindeloos heden
zie ik mijn nagels groeien
sla ik klauwen uit in leegte.…
Ode aan de Leegte I - Visioen in kristal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 In lang vergeten kamer wacht
een sombere eikenhouten kast
heur arabesken nervenpracht
door diepe tijd onaangetast
Verborgen glazen ingewanden
roemers, kruiken van kristal
die in vergetelheid belandden
en allen zwemen naar verval
Kelken eeuwenlang gevuld
met sanguinolente wijnen
thans in dwarrelend stof gehuld
aldus gedoemd om te verkwijnen…
Woeste Zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 356 Hoop alleen dat je weet wat er wordt bedoeld.
De stilte zonder jou oorverdovend.
Mijn woorden over jou alleen maar lovend.
Gevoel van vallen in een eindeloos ravijn.
En toch alles doen om bij jou te zijn.
Eindeloos zwevend in lucht, het gevoel van vliegen.
Moet ophouden met tegen mezelf te liegen.…
Vervreemd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.014 Donkerdood zijn haar ogen
en gemaakt
alsof
ze niets
zien en
alleen de leegte kleuren.
Want de leegte is haar droom die
haar cocon
beschermt
en tekent
als de nevel die ik zie en
niet bestaat
als ik hem niet wil zien
en haar wil wakker maken.…
de hinde
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 143 langs stille bomen gingen wij
in onszelf verloren
in onszelf alleen
alleen de regen ruiste
en dan
uit het niets
uit de nevels omhooggeschoten
langs het lover zweefde zij
de hinde
en wij
de voorbestemde doden
leefden wij even eindeloos
leefden wij even niet alleen…
voor T.
netgedicht
2.0 met 167 stemmen 34.288 geen hand
die naar je reikte
geen wimper
die bewoog
slechts trilling van de tijd
in alle stilte
ben je
over de grens gegaan
alleen
leegte…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.495 Leven is groeien:
Enkel oneindigheid
Waarborgt ons liefde, lief,
't Eeuwige leven, lief, -
Leven was groeien, lief,
Eindeloos:
Nu wordt het bloeien, lief,
Eindeloos. . .
Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos!…
eindeloos
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.013 het verhaal van mooie dromen
wordt geschreven in jouw hart
elke dag opnieuw gelezen
laat het mij in liefde leven
waar stille angst verdwijnt
in de gloed van zachte ogen
ik samen met jou
de wereld laat ontwaken
zal dit hartsverlangen
ontstaan in liefdesdromen
elke dag worden herschreven
als een eindeloos verhaal…
Eindeloos...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 912 Eindeloos verzonken in
de diepte van je ogen.
Eindeloos verliefd maar
toch zeer overwogen, leef ik,
Eindeloos golvend in
de tijden die gaan komen,
met jou verder naar
het leven van mijn
eindloze dromen...…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 587 Ik probeer de tijd te meten
een seconde, zo verdwenen
een minuut, een kort geweten
maar dagen te kort voor stenen
weken zwijgen voor planeten
een maand zoekt naar fenomenen
jaren tellen in het weten
zoals eeuwen tijdloos schenen
De tijd is nog nooit gevangen
In momenten en gedachten
Tijd bestaat voor jammerklachten
Tijdloos is ook zielsverlangen…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.984 Het oude houten hekje kreunt
zijn matig onderhouden luid
als ik hem traag achter me sluit
toch lijkt het of de stilte leunt
tegen bejaard gebogen bomen
die knikkebollend tijd verdromen
ik zie de jaren vaag vergaan
uit vergeten grijs verleden
en in marmer vers gesneden
nadenkend blijf ik even staan
bij hetgeen jouw rustplaats is
maar…
eindeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 in deze eindeloze vlakte
waar tekens door het luchtruim zweven
totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt
en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort
in deze vlakte zonder begin of einde
waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt
totdat de storm uitgeput gaat liggen
en ik mijn oren niet langer verborgen houd
in deze eindeloze…
eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 375 van horizon tot einder een
trage zilveren stroming
langs verdronken bomen
op hun gerimpeld spiegelbeeld
langs rijke ijsselhoeven
en werkloze graanmolens
onder een gesmoorde zon
in witte flarden op grijs
gakkende ganzenformaties
luidruchtig op reis gaand
***
de ooievaar is terug
in dit drasse land
dat zo eindeloos is
met…
EINDELOOS
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.271 Het is donker
Slechts hier en daar een licht
Het einde van een lange nacht
nog niet in zicht...…
Eindeloos
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.031 Eindeloos.......…
Eindeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 537 gestalte kreeg
gemaakt tot aan het doel, vervuld
verlangen dat tot stilstand kwam
gaat verder dan de halteplaats, hier
openbarend dat niet hét- maar elk
doel zich aaneenrijgt aan het snoer
van wegen dat geen wijzer kent
zo blijft de reis,-een wegennet
waarop de mens zich voortbeweegt
als ondergrond om zich te roeren-
een doel op zich en eindeloos…
eindeloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 380 ‘t kind mijmerend over vage verten
daar achter de rode zonsondergang
het einde van zijn eigen wereld
die draait in een beperkt heelal
kennis maakt de einder onbereikbaar
lichtjaren reizen door ’t universum
door sterrenstelsels zwarte gaten
oneindigheid door ons geschapen
ik droomde over mijn geliefde doden
visioenen in hemels licht en…
Eindeloos
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 311 Ik loop in de stad
golven van geluid overspoelen mij
een fietser rijdt over het trottoir
kundig omzeilt hij mij
de mensenmassa kleurt de straten
vlaggen wapperen in de zwoele zomerwind
ik zwerf doelloos tussen de geuren
van voedsel en vluchtig parfum
hier wil ik blijven
ondergedoken in het lawaai
dat geen naam kent
eindeloos.…
Eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 192 Koud tot op het bot
speelt de wind met het getij
die golven opstuwt
die uitdagend tot grote
hoogtes klimmen om zo
in woeste branding
uiteen te spatten
om met al hun kracht
het strand te kussen…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Eindeloos ver
staar ik over vlakte
van een rustig schoon
bijzonder landschap
Stil reikende takken
sloten verzonken in groen
Vogels zweven er boven
alsof ze het bezitten
Een verdrinkende zon
zakt nog dieper weg
beschijnt nog even
de eindeloze weidsheid
Eindeloos ver
staar ik over vlakte
en ervaar de diepte
van een rust zo eindeloos…
Eindeloos....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 508 haar adem verstomt, magie ontwaakt
in het holst van de nacht
stroomt energie en kracht
dwars door het leven heen
hij is daar,
hij laat haar niet meer alleen.
Energie golft door het leven
geen angst en beven
samen slapen, samen waken
samen, het leven maken
zij geeft hem woorden
blijf bij mij staan,
ik wil je nooit meer laten gaan...…
Eindeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 de tijd tikt
moeiteloos door
de liefde klopt
met elke hartslag
de liefde weet
wat verbonden is
in het echt
elke genoten dag
de tijd geeft
wij nemen
wij houden
wij trouwden
wij weten…
Eindeloos
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 228 Waar je gaat
over stranden
de schelpenpaden
beukend tegen de wind
turend
naar de horizon
soms over asfalt
Bomen flitsen voorbij
de tijd ook
en woorden
zoet,
zilt en zacht
begrijpend
liefdevol
mis ik je…
eindeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 357 eindeloos lang wil ik met je wandelen
eindeloos lang met je onderhandelen
hoe ver wij de verte kunnen gadeslaan
hoe ver horizon verwijderd is van maan
zoeken waar oneindigheid verdwijnt
bedenken hoe lang eeuwig duurt
waar ‘t verdwijnpunt weer verschijnt
als je nauwkeurig in het uitzicht tuurt
eindeloos lang wil ik met je lopen
om te genieten…
eindeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 nog dan ooit hiervoor
ons opnieuw de betekenis ervaren
van jouw handen op onze schouders
die weg wijzend ons sturen blijven
ons avontuur van leven voortgaand
weten wij jou in onze rugzak gekropen
van waaruit jij ons zachtjes fluistert
wat de weg naar het weerzien plaveit
jouw lessen van liefde wijsheid en geduld
waar jij altijddurend eindeloos…