Alle inzendingen over allooi OR honoreren OR kleren

heb alles gedaan om jou te imponeren auto’s huis en geld een vlotte babbel skivakanties vrienden modisch in de kleren het is niet gelukt jij zocht het jochie dat nog veel moest leren geen zelfverzekerd kijken maar verbazing en verwondering in uitproberen geen stoerheid in het arrogante weten en eigen kwetsbaarheid vergeten…

jij deed de poppenwas kapstokte de kleren alsof er nooit een ander lijf in zat maar later streek je plooien glad uit leven dat je even was vergeten de hoed en pruik het staat weer puik je roodt nog de allang gelakte nagels en nee de tijd heeft geen gelijk want na de poppenwas staan zij als nieuw zichzelf aan te prijzen…

Aan jou durf ik me bloot te geven Ook met kleren aan…

Ik moest weer aan je denken Iets wat ik al tijden lang niet doe Wat aandacht aan je schenken Al doet het er niet toe Het was iets kleins, iets positiefs In zekere zin zelfs mooi Iets snoepigs, fijn, iets zachts, iets liefs Van een onberispelijk allooi Een moment dat ik weer even dacht Ook dat was jij die tijd Dit had ik echt nooit meer verwacht…

overvloedig de oogst van melk en honing jij bent de koning op mijn kasteel verfijnd zijn de feesten exquis het gebraad in elegante dansen blijft hoofsheid paraat maar in de kerkers schreeuwt het geboefte rammelen de kettingen in vochtige kou dronkaards en schelmen die mensen bedwelmen gespuis van het minste allooi vindt ook hier…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Als je iemand ontmoet beoordeel je hem naar zijn kleren Als hij je verlaat beoordeel je hem naar zijn spraak…

In al zijn jeugdige ouderwetsheid Is er geen zweem van vaag- of fletsheid, Want alles is van ’t best allooi: Het zwarte pak, de zwarte hoed, Zijn gouden haar en gouden knopen, ’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen, Staat alles fleurig en is goed. Alleen - zijn buis is niet meer wijd Genoeg voor het geweld der schoeren*.…

en jachten op vrede en succes in de maand met de langste nachten de hoop om dat te bereiken is al vervlogen met in de spiegel te kijken naar het intens vermoeide gezicht de vrije dagen zijn snel verdwenen met nog meer water naar zeeën van overvloed en decadentie te dragen duurder en mooi maar met een moraal van twijfelachtig allooi…

Een dame uit Veere Ging graag uit de kleere Het was liefde voor geld en met passie na een kwartiertje zei ze: dat wassie Want er wachten nog veel meer heren.…

Ze hingen vlakbij elkaar, De avondjurk en het spijkerpak Het pak was een hork, de jurk best kak ‘Zeg kerel schuif es op ‘, sprak zij keurig doch streng Het pak keek verbaasd op en sprak ‘ ach krijg de klere kreng ‘…

Ze zegt, dat kosten uitgaan voor de baat en kleren voor de mannen die betalen.…

nooit heb jij je echt aangekleed kleuren accentueerden jouw huid en in dracht kwamen je vormen er altijd schitterend uit spectaculair droeg jij nouveautés met het air van de coolste ster veroverde jij totaal onverwacht de catwalk pracht er was geen venijn of jaloezie want in vrienden maken schiep jij het grootste behagen in deze…

hij draagt zijn kleren met de flair van een fat de das gestrikt, het hemd gesteven als op zijn lijf geschreven en schoenen om naast te lopen verrukkelijk leer in repen rond zijn voeten gelooid hij tooit zich met juwelen die haar niet zouden misstaan en misbruikt het hele alfabet om exclusief te kunnen claimen wat een ander reeds heeft gezegd…

Ik heb niet eens een winterjas, of zo'n veel te grote fleecetrui Ook geen geitenwollensokken, die mijn oma heeft gebreid Mijn maillot past niet meer en mijn wanten zijn te klein En die muts met die flappen aan de zijkant, ben ik kwijt Zeg nou eerlijk, ik ben toch kansloos Niet bestand tegen de kou In m’n koude kleren zit ik hier Het biedt…

Ik kijk tv op mijn pc een documentaire over een boot die naar een eiland vaart en terug: Idjwi zoete aardappels, maniok- door het bos vervoeren vrouwen hun oogst op het hoofd ze bewerken hun grond met handwerktuigen et voilà op de boot kleurige kleding de kapitein en zijn stuurman in smetteloos wit overhemd met gouden strepen…

Mij zul je niet zien gaan, want waarom zou ik kleren kopen? Ik heb ze toch al aan? De man met onbedekte huid gaat wél: hij wenst een pak, maar komt er net zo naakt weer uit: hij heeft geen geld op zak. Hoe kan een kledingzaak bestaan? Ik zie erin geen brood, want waarom zou je binnengaan, hetzij gekleed of bloot?…

plooien waarmee iets wordt bedoeld bescheiden en zachtmoedig meelevende en goed, verdragend en geduldig, vergevend overvloedig en daar omheen die mooie gouden riem om bij elkaar te houden die wijde plooienpracht, de gordel van Gods liefde die alles samenbracht ga zo vandaag naar buiten het zal je prachtig staan dan trek je naast je kleren…

Oh die lastige Daan wil steeds iets anders aan als het aan hem lag liefst nieuwe kleren elke dag dan voelt hij zich een hele piet maar zoveel geld heeft mamma niet en zelfs al had ze de poen zou ze het nog niet doen.…

Voor dames die de kleren van mijn lijf af rukken: de directie aanvaard geen verantwoordelijkheid voor zoekgeraakte stukken. Bent u achteraf iets kwijt, heeft u van uw daden spijt, val mij niet lastig met uw nukken!…

Als wat wij zagen in de mouw van die tot vod gedragen, die visgraat, die nederige vermomming van mijn moeder, die waar geen knoop meer aan zat maar toch sloot, die oude grijze in zich- zelf gekeerde winter-, zou onze toekomst zijn: zo duister en bekend, zo splinternieuw. ---------------------------- uit: 'Kindsbeen', 1995.…

de naakte bomen staan te wachten in de kou op nieuwe kleren…

Gratis van meeuwen, sierlijke vliegkunst met stijl, besmeurde kleren.…

Ik draag zomaar wat, liefst ruime kleren, ik ben – naakt van nature.…

In het land van oude wetten Vechten kinderen in een kooi Toeschouwers van laag allooi Volgen gretig hun vedetten Bobby’s kunnen niets beletten Toys en Indianentooi Zijn vervangen door gegooi Stompen, slaan en wonden betten Anders gooit hij vast met stenen Naar een bus of draagt een mes Zegt een vader van zijn zoon Nee dan liever tegen…

De vogel zit in een antieke kooi Zijn kopje diep verstopt in zwarte veren Zit hij te dutten of te contempleren Hij is nu niet bepaald van laag allooi Helaas is hij zijn felle kleuren kwijt Verloren aan een onbestemd verlangen Zijn zang zit in een dikke keel gevangen Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd Wil buiten zitten…

kleren ontbreken waar naaktheid zichzelf schoffeert een hand voor het kruis…

zich over haar kalkwitte huid beroerd door zijn lippen en gestreel Hij doet zijn kleren uit, doet zijn zin haar stroeve lijf kraakt zich ertegen in Vervolgens trekt hij haar kleren aan blijft nagenietend voor een spiegel staan…

Zelf vindt de poëet zijn gammel dichtsel mooi; De niet-lezer zou er best niet aan beginnen Want krakend voegen zich de regels binnen Dit sonnet tot rijm van ondermaats allooi Voor de gevolgen van die dichterlijke brand In ziel en brein van hen die dit toch lezen Stelt deze dichter zich dus niet garant.…

---------------------------------------------------------------- Het Leger des Heils begint een kledinglijn bij de Bijenkorf, geheel gemaakt van tweedehands kleren…