Alle inzendingen over angst OR schrik OR vogel

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Elk huwelijksbootje telt maar 1 reddingsboei, zeggen ze: de liefde. Bijgevolg, reken maar uit, kom je met z'n tweeën dan meteen al mooi 1 reddingsboei te kort. (Wat nu, zei Pichegru: valse start?) Wees daarom zo verstandig bij het aan boord gaan minstens ook 1 zwemvest mede te nemen: met het oog op beider lijfsbehoud op de woelige…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

Ik voelde de koude rilling veredeld in mijn ademhaling schrik dat hij of zij me ziet. Begon te aarzelen was er nu iets daar ergens in een naburig bewustzijn of was het alleen de pijn. Pijn deed zich voelen In angst en onbereikbaarheid. Verlost wou ik zijn kunnen grijpen naar doelen.…

Nachtelik vliegen vogels van de wilde wingerd weg Schrikbeladen klapperen vlerken dof in deemstering Knakgeluid van takken veelvuldig kort ontsluieren vlerken éen ogenblik niet-herkenbare ruimten de ruimte is van knakkende vlerken vol Plotseling zijn vogels schrikgeschud ons tot-dingen-gestolde Angst…

waar maanlicht mij laat dromen sterren zacht bekoren het duister niet laat schrikken de nacht verlossing brengt ligt er angst in het ontwaken schenkt de morgen weinig hoop kan de zon dit hart niet raken bloeien wensen langzaam dood van een wereld zonder pijn dageraad in dromen waar ontwaken uit de nacht verlossing naar mij bracht…

ik heb in het boek van mijn tweede leven een stukje mogen lezen nog beven mijn handen van schrik slaat de angst mij om het gehavende hart het is leven en tijds- bepalend apart van de ene dag op de andere lijk je een wrak nee mijn hart is niet gebroken maar de uiterste houdbaarheid is door talloze bestralingen voortijdig…

zee vogels vluchten klapvleugelend golven reuzen vallen vernietigen... zee mensen kijken natuurwonder verwondering verbijstering angst dood... zee eindeloos water golven getemd vogels gebroken vleugellam... zee sri-lanka parel pijn overleven doet alleen de zee...…

Ik stierf duizend doden toen ik hem weer zag ik had de schrik flink te pakken kon wel door de grond heen zakken daar stond de man wat ouder maar nog met steeds dezelfde blik en tot mijn grote schrik sprak hij mij aan op dezelfde lieflijke toon zoals hij gewoon was jaren geleden hij trok een grimas voor mij althans voor zijn gevoel…

het leven, maar soms voelt ‘zijn’ zo zwaar een angst die je verstijft om beslissingen nemen de twijfel doe ik het wel goed ? de schrik slaat om je hart en toch moet je verder...…

Heen en weer kerende sporen dragen de onrust van vogels mee laten ze zich door angst verjagen of zullen ze verder gaan tussen de kruimels als overlevenden dichter bij de mens gaan staan…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

lichtgevend hangen de pompoenen in de boom begeleiden stapjes die onzeker gaan en toch hun mannetje willen staan een vogel schreeuwt weerkaatst in schrik van kinderlijk ogen wit handjes vast voor onverwacht de kleine dappere lach pas later in het volle licht verdwijnt de spanning uit het zicht dan is het feest de geesten…

Op weg naar huis, oei wat een schrik een vogel breed gevleugeld vloog naar de struiken en weer terug: bijna echt op 't nippertje, langs de voorruit van 't autootje. Reactie van manlief was supersnel trapte op de rem, sapperloot zag je wat dat was, een valk, die reed ik bijna dood!…

ik schrik van die jongens van Achmed en Chalid elke morgen schrik ik weer wennen doet het niet ik schrik van die jongens maar ik ben niet bang elke morgen schrik ik weer van de krant in de gang 6:30 ontbijt dan maar 'k sta op met goede zin hierbij een woord van dank weer een dag met goed begin…

vogel vogel van het voorjaar voorbij…

Gestorvenen verheffen hun hoofd God’s zetel trilt en engels vallen Door angst en schrik verdoofd Je roep werd niet geloofd Je wilde niets verstoren De galm alleen, is nog goed te horen…

het is de alleen zijn pijn die nachts uit schaduw zijn tanden krijgt vol venijn aan zekerheden vreet als ik zweet van angst zelfs licht kan niet verdrijven wat uit donker naar me toe komt schuiven een radeloze schreeuw kan ik totaal verlamd nog panisch uiten voor ik wakker schrik gedesoriënteerd dacht bezig te zijn aan mijn laatste…

bij angst voor de kruispin toch onverhoeds finaal door zo'n beest gebeten met opname uit zijn gifkanaal subiet in de bloedbanen van spontane schrik verlamd te worden opgegeten niks nog aan de hand zolang men stoer verstout de bestuurde organen voor dood stilhoudt ook voor een kleintje vervaard hij neemt alleen waar en eet je op…

Terwijl de wind zachtjes de plassen laat schrikken en de wolken hoog boven mijn hoofd tussen de sterren schuift ... Terwijl de vogels even niet fluiten en ook de rozen romantisch gesloten zijn ... De vuilnis op straat en de deuren op slot ...…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

"Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht, Heeft donzen wieken, en bemint ons allen; Almachtig, heerst hij over duizend-tallen En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht." De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht, En kan op eens uit hoger luchten vallen, En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen, Wanneer zijn schone…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

Strijk neer witte vogel waar ik verwacht dat gedachten tot rust zullen komen geen pijn of angst zal zijn maar alleen vervulling van vredesdromen.…

De schrik slaat je steeds weer om het hart. Maar elk jaar vind je toch steeds weer zo'n blauwe envelop op de deurmat. Je weet je moet betalen dat is jouw burgerplicht. Maar toch bij het openen volgt onwillekeurig die schrikreactie met een zuur gezicht. Je handen lijken te trillen en je wordt iets rood in het gezicht.…