Alle inzendingen over balkon

Hoera, de bloemen sieren elk balkon en bijen, dikke hommels, al mijn vrinden: ze weten snel het paradijs te vinden zowel bij schaduw als bij felle zon Natuur lijkt soms heel klein en onbeduidend maar stiekem juicht zij zacht en toch welluidend……

De dood zat op de railing, op die van het balkon, maar omdat ik hem wegstuurde, wist ik dat ik meer kon, dan alleen maar toekijken!…

je kunt je zult je moet je hebt je gaat je wilt je bent je denkt terwijl de storm en de regen zonder reserve over je huis trekken en je daar staat op je balkon zwarte wolken jagen voorbij je kijkt terwijl je de maan kust haar licht tussen gedachte en gevoel bijna…

Met jou naar de zee gekeken hoe de zon het late licht liet spelen op het oppervlak zag je tersluiks naar me kijken deed alsof ik het niet zag Luisterden naar het gezang van een nachtzwaluw op zoek naar warmte De nacht zou helder zijn en koud de slaap trok ons van het balkon naar binnen en het bed nodigde ons uit…

een engel vliegt aan uit het oosten, landt op mijn balkon met verschroeide linkervleugel haar pijn is voelbaar "in Aleppo raakten projectielbommen vlammend de Moskee en mensen in de stad" verbijsterd vraag ik wat nodig is "breng mij eerste dauw op het blad van vrouwenmantel, het gebed van een schuldeloze, het prille lachje van…

angst knaagt aan tafelpoten wat hem doet wankelen in de zon de eens zo solide tafel nu als afdankertje op 't balkon onzekerheid sluipt als een gifslang door alle facetten heen ooit had hij vele vrienden nu heeft hij er geen tezamen ondermijnen zij het ervaren van geluk dat ze juist op deed bloeien maakt het nu alles stuk…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

een paar woorden met een snufje regen en zeker wat eenzaamheid en noem verlies en melancholie vergeet zeker niet de regen zoals die valt en valt terwijl je staat op je balkon en het duidelijk is dat je alleen bent zo alleen, zo alleen maar wees daar maar blij mee want wie zou je zijn als je niet alleen was waarschijnlijk niemand…

Een koolmees scheert langs schrijvers’ klein’ balkon. Zijn aandacht gaat daarna naar luid gekerm. Tezelfdertijd doorklieft een kauwtjeszwerm, als bliksem, snel een wolk; ineens de zon. Een vrouw, verwonderd, lacht de kijker toe en denkt: wat zegt die dichter nou? Houdoe?…

Ze floot naar me ik kleurde wat ben dat niet gewend brutaal keek ze me aan haar kopje scheef als of ze zeggen wilde fluit je ook naar mij ze floot nog een keer was de moeite waard ik dacht morgen is ze mij vergeten doet ze net of ze mij niet kent het betekend niets ik verliet het balkon maar zij bleef morgen zie ik haar weer bedacht…

Daarnet op mijn balkon. Zegt die zon, breed glimlachend: “welkom thuis Ron! Ga maar lekker zitten. En steek gerust een sigaret op. Dat deert me niet. Kijk maar, het groen op de beuken groeit gewoon door. Nog een paar uurtjes ben ik bij je. Daarna, mag je met de maan mee. Zie ik je morgen weer.”…

Moeder rijgt kralen aan eindeloze kettingen naar haveloze broertjes die geheel taalloos in leegte zitten te klieren zus laat een boertje genieten van de zon een schele suikerspin verandert vader in een brutale aap zonder manieren tandeloos op het Amsterdamse balkon is het gezin van de taal, thuis.…

Vanaf het balkon Ziet hij's nachts dat Een atlas zonder rubicon Haar evenbeeld de stad omvat En in die duizelingwekkende ruimte Haaks tussen hoge bomen door Opeens een pluim van licht Verluidt zijn gunstig omen Een vluchtig sterrenspoor Net zo snel uit het vizier Als was haar komen Verbeidt de wens…

Zijn laatste vlucht eindigde op mijn balkon. Hij klapte tegen het raam, een fatale vlucht, in mijn handen liet hij na en paar stuiptrekkingen de laatste zucht.…

tweeënzestig mensen doen je uitgeleiden na net zoveel jaar het corps studentes op het balkon in de zon kweelt een nonnenkoor de paarse vogel is eerder bij de maan dan haar schaduw…

Op ons balkon zit onverwachts vanuit het niets een enorme libel, dat is pas iets! Zo groot als een mus zit ie in de zon, gewoon te genieten daarzo, in de zon. 't Formaat laat vermoeden dat ie pokon heeft gegeten want zo'n grote libel 'k heb nooit geweten Dat ze zo groot konden zijn.…

als je alle kruizen op een hoop gooit zie ik een brandstapel een oudere vrouw zegt dat iedereen toch het eigen kruis pakt geslapen als een os gewerkt als een paard geslapen als een os met mijn blote voeten op het ijskoude beton maak ik een foto een bedruppeld web tegen de gesloten hemel achter de tralies van het balkon…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

richting winkelcentrum, sokken en theedoeken, afdruiprek wit gemoffeld draadstaal, meer is het niet, slechts drie euro vijfennegentig het regent, ik zoek de luifel op en draai een sigaretje, haal diep adem en inhaleer de rook geslachtsdelend schuift het publiek voorbij, ik moet ze niet, die drift is niet voor mij ik geniet onder het balkon…

Van uit het beslapen bed Zie ik jouw slanke silhouet Mijn nieuwe liefde op het balkon In het licht der opkomende zon Je lange zwarte haar, slanke benen, ronde billen De niets verhullende sjaal rond je slanke leest Je ritmisch bewegen bij de romantische gitaar Laten mij weten, je bent nooit de mijne geweest…

De zomernachten brachten we door op het balkon. Wat voelden we ons vrij. Waar de sterren plaats hadden gekregen van de zon. Met jou wil ik dansen.…

zag jouw sigaret een puntje op balkon zij lichtte zonder zon wist dat jij de rust genoot van eindelijk alleen in windstilte kringelt rook in zacht weer herbeleven van alle mensen om je heen zo ga je naar een nieuw stuk leven doof je sigaret ik wacht op je in het nieuwe kuiltje van je bed…

Adieu, ik schrijf nog wel. ------------------------------- uit: Van het balkon (1983)…

Zomertijd vakantie lekker er op uit prijzen reizen vragen boeken waar ga je heen Naar de bergen naar de zee naar de heide vliegtuig, auto, fiets, tent, caravan niets maakt uit als je maar genieten kan Genieten van die vrijheid genieten van die rust is dat in de bergen is dat aan de kust is dat in je achtertuin is dat op je balkon…

Altijd stond hij stil op zijn balkon, een glans van zeker weten in zijn ogen. ------------------------- uit: 'Beurtzang', 1996.…

Als ik de was in mijn machine stop Dan denk ik soms in angstige momenten Aan trommels met verkalkte elementen Aan die monteur met zijn montagekop Hij kan met spot en al van het balkon Wij leven hier niet langer met Calgon!…

Nu een beetje laat terug van de verjaardag van Dick prettig op het balkon en gesprekken over niks morgen vroeg weer op om naar Aalsmeer te fietsen door mijn pantser heb je wel heen geprikt maar wat moet ik doen ?…

In de bekoring slaapt de zon altijd tussen een glimlach in het uithangen van de was op het grote stadse balkon groeien de dagen uitéén in elkanders verlegen brieven omdat je juist hem niet in het ademen kunt laten vergeten dooft de herfst de zonkracht.…

struinend langs herenhuizen het glas in lood al in 'n boog boven de voordeur van weleer het huis zelf drie lagen hoog mooie balkons met sierlijke krul getuigen van ambtelijke vlijt in waaiervorm het stratenplan liep Lindo voor op zijn tijd daar is schoonheid nog te plukken hebben velen er hun tijd voltooid voor altijd rustend op de…

We worstelden lang met waar onze wortels vandaan zouden zijn gekomen het slootje en het riet hoogzomer geluiden uit dromen geslopen langs het balkon kwam het langs je weet ervan maar waar het zich nu waant weet niemand niet misschien rijst er ergens anders opnieuw en visioenen worden uitgelegd zoals bedoeld is…