Alle inzendingen over bedenking OR filosofie OR nacht

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het zwarte gat waar ik in kijk is dieper dan ik dacht zwarter dan de nacht en hoe ik ook mijzelf verman en strijd tegen zijn kracht het gat heeft alle macht het zwarte gat dat zuigt en trekt aan flarden van mijn geest zo erg is het nog nooit geweest en wat ik ook bedenken kan het gat weet nog het meest omdat het mij steeds leest…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

beter dit of dat had je kunnen doen dat is zeker aan je twijfel nooit meer twijfelen is waar je naar streeft maar pas op wie nooit meer twijfelt is bijna dood toch strijdt elke religie tegen de twijfel de filosofie niet, of toch ik hou van de wind die over het riet waait en over het water waar die ook naar toe…

overdenk je bedenkingen... om te bedenken of je bedenkingen je waardig zijn.. overdenk, of je waardigheden te bedenken zijn.. overdenk je bedenkingen.. ook al doet het soms pijn.. ik zou zeggen.. voel je gevoelens... om te voelen, of je gevoelige gevoelens je zullen helpen.. voel, om te helpen, het gevoel van je gevoelens te zijn..…

Bedenk, wat ook de Fransen altijd doen: het is nu de tijd van mooie lange nachten!…

Niet-gewelddadige weerstand en wilskracht de filosofie die deze man tot grootse hoogten bracht sprak de legendarische droom met zijn swingende doordringende stem liet hij Washington trillen en de woorden van zijn droom doorboorden het verschil woorden van een droom uitzonderlijke spreekvaardigheden persoonlijke moed nog klinken zijn…

plaats komma’s vóór een eindpunt trek lijnen vóór de grenzen van barbarij overwin ravijnen van schaamte kijk de angstaanjagende zwarte zwaan in de ogen ontmoet in open velden anderen voel door hen je menselijkheid…

om vijf uur in de ochtend schrapen mijn vingers de nacht rechtop en ik bedenk in vol bewustzijn dat ik de vluchtigheid van woorden niet wil overleven los of in een gedicht onder sneeuwwitte sterren het klinkt onzinnig en meer dan zwijgend maar waarom zou ik liegen in of buiten mij de maanverte van uren er is…

Herinneren wat je gisteren achterliet en bewaarde tot bij het ontwaken Jij zult eraan wennen zoals aan een lichaam uitgeklapt landkaart wordt Zo kan je terugkijken voorstellen, bedenken hoe het verder gaat Woorden zijn kwijtgeraakt in alle talen waaruit een zwaar hoofd bestaat Er worden versjes gemaakt in de blauwe nacht, lichaam…

U bedenken daar is u beminnen Zuiverder dan met de blijde zinnen, Op een dieper en ontroerder wijs Dan u nacht of dagen kunnen geven: - Weet ook gij dat schemerlicht paleis Tussen dood en leven?…

hij schreef er al zovele verbond een hand met een dans met fleurige bedwelming de schrijver aan de rol is aan zijn eind hij betwijfelt de wereld die hem het dierbaarst is en denkt in eigen zinnen gewoon het zijne ervan hij loopt rechtop, dat is de waarhied van een mens en zoekt de liefde eeuwig misschien tot morgen, maar dan verlaat…

Heel lang geleden heb ik jou bedacht zo had ik altijd iets waar ik naartoe kon leven en toen jij zei hier ben ik was ik niet verbaasd je was precies zoals ik had verwacht maar nu pas weet ik dat ik je niet verzonnen heb…

op de man af of hij porno schrijft misschien erotisch dicht blijft hij droog op zijn vlakte thuis, de deur gesloten zweept hij zich al eens een spierscheur op zijn geliefde die blijft vragen zelfs smeken om ja, nog ja, meer ja, oh ja en als de lichten dan gedoofd, de wonden van die dag gelikt - ze kreunen soms met twee - blijft alleen…

Ook zónder radio of TV vult mijn huis zich met geluid Ik zag die papegaai achter de etalageruit en mijn hart nam een achteraf gezien misschien wat bedenkelijk besluit "Komtwelgoedschatje, komtwelgoedschatje!" "Goeiemoggelluisteraars!" "Bel éénachtachtacht!" "DAT-zo-DAT-zo-DAT-zo!" "Hijpiepteenbeetje, hijpiepteenbeetje!…

Hoe kabbelend dit leven als het donkere water steeds weer anders. Wat is liefde eigenlijk: kijken en gelukkig zijn ondanks de verschillen. Waar zijn goed en kwaad geboren en wat komt te vroeg wat komt te laat? Hoe kunnen kinderen groeien al krijgen ze soms alleen maar klappen? Waar schuilt de lente wanneer de regen valt en de zon…

Hij nam de handen van 't gezicht, En Mei liep lieflijk langs het land, Er scheen een ander, reiner licht, En groen ook werd het naakte zand, Het leek eenvoudig wat hij zag, Dat het een kind bedenken kon, En toch, niet anders bleek de dag, En zo was God, en zo de zon.…

Als ik nu begin met typen, weet ik al dat dit bedenken mij maar een paar minuten kost. Maar als ik na denk over welke dingen ik bedenk, vraag ik me af waar het vandaan komt, en als ik uit het niets antwoord dan geef ik al geen goed antwoord.…

Als de nachtelijke fictie werkelijkheid Wordt, en het allemaal tussen je oren speelt Bedenk dan dat de dagelijkse waarheid daar van afwijkt Die nachtelijk fictie is een drogbeeld Maar als die fictie toch de dagelijkse Waarheid lijkt te zijn En dat dus het drogbeeld de werkelijkheid blijkt te zijn Dan zijn de nachten fijn en doen de dagen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

En bedenk me net waarvan ik wil gaan dromen Ik ga dromen van je kussen Fijn gevoel, zo heerlijk zacht En bedenk me ondertussen Had ik het nu maar meegebracht…

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee.…

Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij. Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte. Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte en hem het zwaar vermoeide hart stil lei. Gespannen keek ik in de duisternis en luisterde naar waar hij was gelegen. Er was geen enkele schemering van bewegen, geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis. De kamerdeur…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

bedenk ik als ik tenslotte doorgewarmd ben…

als alles tegenloopt en tranen niet willen komen de dagen zonder zon en de nachten kil en eenzaam de blik gericht op die trap met duizend treden ga dan zwijgend klimmen telkens drie treden op en één af en bedenk dat er ooit voor jou een dag zal komen met uitzicht op het keerpunt, vergetend wat achter ligt maar…

met wind in de rug liepen wij sneller omdat aarde meer helde werden onze inspanningen steeds feller we lachten om kleinigheden in onze filosofie bedachten dat alles in oorzaak en gevolg ook actie en reactie als sluitstuk had zwaai en lach niemand heeft dat ooit bedacht en toch zijn er dan energiestromen die elkaar kruizen…

Wie zich niet aan regels van anderen houdt Verliest het recht zelf regels op te stellen Wie niet luistert naar argumenten van anderen Verdient het niet om zelf gehoord te worden Wie geen respect geeft Verdient het niet te ontvangen Wie een ander geen geluk en voorspoed gunt Verdient geen geluk uit eigen belangen Wie leeft zonder medeleven Mag…

Een prinselijke landhuizen freak bouwde onbeschaamd in Mozambique doch sluw zei hij snel: "Ik verkoop het wel" ("maar op z’n tijd" dacht hij flegmatiek)…

Vroeger Werd er na zonsondergang bij u aangebeld wist u, er is iemand in nood. Heden Wordt er na zonsondergang bij u aangebeld weet u, ik ben in nood.…