15621 resultaten.
ZEEMIST OF ZEEVLAM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Het was een zonnige dag
Torremolinos, Zuid-Spanje
30 december 2021
een heel zonnige dag
met 24 graden
dan opeens
vanuit het niets
vanaf de zee
Mist
Zee-mist
Als een vlammende tsunamie
van bergen mist in banende
gruwelijk grijze grieselijke wolkenzee
over het strand
aan ‘t land
in de stad
zeezicht verloren
zee-mist om m’n oren…
Moederhart
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 2.827 Er is geen berg zo hoog
Er is geen zee zo diep
Als een moederhart
Dat tot je riep
door het leven ben je geslagen
En was je vaak alleen
Toch houd ik altijd van jou
Door alle jaren heen
Hoe moeilijk het soms ook is
En ben je ver van thuis
Er is altijd iemand bij je
Die je kracht geeft naar kruis…
ver van huis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 59 ver van huis
voetje voor voetje
waar een zee van
bergen heerst die
het veld niet
ruimen zal waar je
niet ontsnapt aan
ongebaande paden
waar geen keus is
dan te sterven of
te overleven
voetje voor voetje
ver van huis…
Tot stof zult gij wederkeren
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 341 De wind neemt je mee
over bergen en de zee
Tot stof ben je vergaan
Dat is het lot van ons menselijk bestaan.…
zeegezichten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 in de verte paarse bergen
de zee een glooiende heuvel
verraderlijk beeld in avondlicht
twee zeilers op het water
een koppel aan het strand
een schilder achter de keermuur
vissersnetten in het schemerlicht
nocturnes dromen de nacht…
Opeens was het weg...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 357 Mijn schoenen waren de zee
en m'n voeten de boten,
Ze fietsten samen in het prille ochtendrood,
De zoete zee deinde op en neer,
Het water klotste over de boten heen,
Maar toen ik omhoog keek,
Was de blauwe zee verdwenen.…
Halverwege de verte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik ben in bergen geboren
Uit gletsjers gespoeld
Van mijn bossen geen sporen
Geen groen of hout meer gevoeld
Ik ben aan stromen ontnomen
Loop als man door de steden
Ver van wijkende zomen
Akkers als vierkante kleden
Ik ben verdwaald ben te oud voor dit leven
Horende doof voor het zomers alom
Naar zee met de steven, niet meer
Naar…
Slaapzand
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.360 wakker zijn
hangt aan de ochtend
als krieken
uitgestrekt beweegt
meedraaiend
met de middagzon
die naar het westen
toe begeeft
het rustend traag
verzinken
achter bergen
in de zee
kus ik mijn lief
naar hemelsterren
en het slaapzand
gaat niet mee…
Bevrij(d) me
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 Til me op
laat me zweven
tot ver boven de wolken
laat me
verwaaien boven
hemelgroetende bergen
balanceer
op huizen hoge golven
van de immense zee
die langzaam naar
jouw voeten rolt
en deze liefdevol kust…
Want hij is de man van de zee die woont onder zijn huid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 218 bergen zijn mooi zegt hij
en bossen en dalen
en vreemde landen
met woestijnen van droogte
maar niets kan het halen
zegt hij, bij de zee
zij is woest en wild
vurig en ontvankelijk
en vooral altijd anders
hij is de man van de zee
die woont onder zijn huid
zelfs wanneer hij over het mulle zand
tegen een schrale wind opklimt
staat hij…
cooling down
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 159 na een hete dag
gaat de zon willig in zee
met z’ n ondergang…
december
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 738 de hoogste berg van het jaar
heet december
er is geen weg langs
je moet erover
het donker zet het verschil
nog schriller in het licht
wie rijk is verspilt met stijl
wie arm is blijft buiten staan
maar warmte komt
uit onverwachte hoek
een vuurkorf en wat muziek
brengt mensen samen
op het plein
doet ze vergeten
hoe lang de nachten…
Op die berg
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.005 Op de berg, werd zij herdacht
die hoge berg, zorgde voor een diep dal
op die berg gebeurde iets
wat geen mens verwoorden zal
Op de hoogte waar een jaar terug
haar as verstrooid werd, wat ging het vlug
werd zij herdacht men legde een roos
’t was die plek, die ze bij leven uitkoos
om als laatste te mogen vertoeven
Op die berg, die hoge berg…
Onderdaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 463 In het bergrijk,
waar de seizoenen overheersen
en de horizon
minuut na minuut
zo majestueus verkleurt
daar vervagen grenzen
van tijd van ruimte
Daar leidt het licht
een gebroken bestaan
Daar ontkiemen vergezichten
mysterieus in nevelen verhuld
een adellijke gloed
van zon en van maan
In dit biotoop
van onvergankelijkheid
is de mens…
De besneeuwde berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Iedere nacht
Naast je in bed, afzijdig
Omringd door slaap
Zie ik de besneeuwde berg
Van het grote verdwijnen.…
De berg weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 En bij de zevende verliest de weg zijn vaart
om rustig uit te lopen in de vlakte
waarboven de berg
zich torenend verheft
met op de kam
een auto
die in het niets
verdwijnt.…
zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 418 bonzend hard sloeg witte hand
het land bloot
raasde gulzig diep tot het hart
en at en at
land werd zee
bergen eilanden
tot wolken zeeën bevolkten
witte schapenkopjes op kolkend gras…
Apocalyps
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 441 mijn handen omvatten het universum
in een glazen bol, kijk als je schudt
dan beweegt het, sterren schuiven
achter de maan, bomen vallen uit de lucht
bergen breken de zee in twee en de zon
drijft uitgeblust met de ondergang mee…
Gezien door de ogen van een kind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 de wind kwam van over de zee
met de nacht in zijn vleugels
maar het wordt dra zomer
dus droom ik
van warmere lucht
en bergen van licht
terwijl ik vaar
over waters als spiegels
over hopen schelpen
en duizenden papieren strandbloemen
gezien door de ogen
van een kind…
duin een strand
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 103 daar waar bergers
verdronken schepen lichten
en jutters bergen werk
verzetten, het licht
van de zon verdrinkt
achter de rand van de zee
kust het duin een strand
voetsporen weggespoeld
de maan trekt onbedoeld
aan het water…
Perpetuum mobiel van dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 84 Dagen rollen als golven
over ‘t strand van de tijd
spoelen zand en schelpen
tot vloedlijn voor ‘t duin
van vele jaren
slijpen in uren het land
tot vlakte en heuvel
overleven de bergen
en keren terug
naar de zee.…
H E T G E T I J
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 153 En het getij keek mij aan
op de kust
uitgerust
om te keren
en de vloedlijn
gaf het sein
een nieuw proberen
zijn
elke golfslag
een nieuwe dag
in opheffen en neerzetten
de branding tussen zee en lucht
natuurwetten
die bergen verzetten
in mij het getij…
GEDICHTEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 110 gedichten schrijf ik
bij storm en regen
bij zonneschijn
en als het sneeuwt
vooral bij wind tegen
gedichten
schrijf ik op bergen
en in dalen
in woestijnen
en op zee
daar waar ze nog bestaan
de eeuwenoude verhalen
gedichten schrijf ik
overal en altijd
en ze nemen mijn gedachten
met zich mee…
preludium
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 de zon vonkt
de meeuw zweeft
de zee dreunt
de boom ruist
het riet buigt
de vos sluipt
het vuur vreet
de valk bidt
de berg brandt
de steen rolt
de tijd kruipt
de geest stijgt…
Bergen, 1971
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 Met wankele benen
van de dronken boot
nog zonder een plek
om te verblijven
In kou en regen
van haven naar stad
vluchten naar het museum
de warmte van de kunst
Zalen met schilderijen van Munch
Wij kenden niet eens zijn naam
wisten wij veel…
van hem, dè Noorse schilder
van het licht en het duister
van die eeuwige schreeuw…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 243 De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken,
haar stralen naar het dal als ochtendgroet.
En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
Alles
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.303 Jij bent
Mijn alles
Mijn droom
Mijn leven
Ik wil je
Ik voel je
Ik bemin je
Wil je alles geven
Oneindig genot
...aandacht
Bergen liefde
Alleen voor jou
Fluisterend
Schreeuwt m'n hart
Jij bent het
Waar ik van hou.…
Eerste les in de geografie
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.667 Zo'n dal heeft in het algemeen vrij wat meer waarde
Dan zijn buurman de berg; ja de dalen zijn eigenlijk het vette der aarde,
En een berg is inderdaad,
Zegt Le Luc niet veel meer dan de graat; -
Ofschoon de man, met dit zeggen, toch zijn onkunde verraadt;
Want welke liefhebber van vis heeft in zijn leven
Een graat gezien die, als Samsons ezelskinnebakken…
WEEMOED
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 beter te zwijgen
Ik wil nog 'n ijsco
op 'n terrasje eten
Nog bruin en bronzen
in een ligstoel
Maar wind wil
niet langer liggen
Avond aan zee
toch wat koel
Goudgeel blad
ligt op m'n pad
Zomer wil niet
op z'n schreden terugkeren.…
levenslied
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 414 maanlicht wiegt hemel
open
trilt mijn hart vol liefde
sterren sterven
vol vreugde
het heelal is zwanger
hoge bergen
bewandelen diepe dalen
gedragen door zee
-het levenslied-
kom zing met ons mee…