3203 resultaten.
Het is koffietijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 137 Gekweekte rozen,
hebben hun geur verloren.
Smakeloze tomaten,
smaken naar water.
Haastige mensen,
zijn hun diepe wortels kwijt.
Neem een moment om stil te staan.
Vertraag uw moderne klok.
Denk aandachtig na.
Het is koffietijd.…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.823 Wat kan ik anders doen dan machteloos berusten
nu zij me schrijft over haar lage lusten
en dat ze hoopt dat ik sportief aanvaard
dat zij en die ellendeling elkander kusten
Dat ze het schrijft is 't onomstotelijk bewijs
ik schaats riskant op in haar lente dooiend ijs
verkleumd en eenzaam bezig aan een hopeloze reis
Warm maar sportief gekleed…
Nieuwe morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 597 ik heb bemind in armoede van
hebben en groeipijnen van zijn
liep vaak verloren in de doolhof
die het leven als verleden tijd
in gedachten achterliet in ouder
worden kwam eindelijk de rust
wat ik heb en wie ik ben vloeien
naar een nieuwe morgen als een
bron die naar de monding vliedt…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Schikken.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 755 Spoel het grauw maar van mijn hart
met liters regen,
en pak de draad op van mijn bestaan
Eindig ons maar in verwijten,
laten we denkend aan de eblijn staan
Wijs ons na met honderd vingers
doe het mooi van gister
maar af als zot
Zijn we natter nog als buiten,
dan schik ik me,
dan schik ik me wel jankend in mijn lot.…
Stilstand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 457 Ik pluk verlate bloemen
uit eigen rozentuin
en oogst van schrale malus
de allerkleinste appels
de rode berberis omrandt
het dunne gras in 't veld
waar onkruid nog wil bloeien
maar muurbloem wacht op herfst
toch tjirpt in stille middagzon
de krekel mateloos
en is de snelweg verderop
nog nauwelijks te horen
als ik me neerleg bij
de…
Als ik al
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 414 verbazend stil
zet ik mijn boosheid
in de aard zeg jij
is dat berusting
in wat pech zou zijn
en als ik al
zou vragen naar de zin
dan zou ik die
niet willen weten…
Lichtpuntjes
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 791 Er waren mooie tijden bij
In mijn verrotte leven
Jaren van geluk met mensen
Om wie ik heb gegeven
Tijden dat de zon zo vrolijk scheen
En warmte gaf als jij
Tot je onder ging, verdween
Verzadigd was van mij
Er waren dagen bij
Nutteloze dagen
Waarop ik wist, niets wordt beter
Waar alles tegenzat
Niets lukte, voor geen meter
Dat ik, die…
Bittergarnituur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 wolken dalen neer in helder water
plengen rimpels over vlakte
schurken aan tegen randen
aan verte, nauwelijks zichtbaar
regen versteent, stuit op
blindheid van muren. Ik vroeg
het raam om vergezichten
tussen lamento en bittergaar
er is geen ontwaken
geen opstaan, geen vlucht
uit de dodengalerij op
de rug van roemloze slaap…
ik zag je handen
netgedicht
3.0 met 55 stemmen 17.251 ik zag je handen
de vingers gespreid
een eerste ontvangen
tot open bereid
ze dansten en speelden
op maten lichte muziek
ik raakte en streelde
het nog verboden gebied
ze hoorden ons spreken
zochten angstig elkaar
verkrampten tot vuisten
in een woedend gebaar
verstrengelden later
in bezworen gevaar
warmenden en troostten
in berusten…
Hemeltranen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.106 van de nacht
die zich over het daglicht strekt en haar met duisternis bedekt
als tijd de eeuwigheid verruild
Mijn stille schaduw vleit zich moe en in berusting neer
ver achter de horizon, niet in vergeten maar in weten
dat de hemel zachtjes huilt…
De wilgen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 406 De wilgen buiten treuren met een lied
om de mensen binnen.
De wind is als een fluit de begeleider.
De regen, die tegen de ruiten aan striemt,
is hun ritme.
De wilgen treuren en de mensen zwijgen.…
leonard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 243 berusting ook
in het onvermijdelijke
dat ooit ons venster is
luisterend en geraakt
laat ik telkens weer
mij tot zijn wals verleiden
zo danst hij mij
voor en door het leven
dat zich voleindig weet…
Mijn liefste, de afgrond
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 770 Staande aan de rand
kijk ik langs de punt van
mijn schoenen
naar de afgrond
onder mij
In het zwart dat
mijn gedachten
nadert,
een oase van rust
wil ik niets liever
dan me storten in
het onbekende
Liefste,
vaarwel
treur niet
treur wel
Staande aan de rand
schuifel ik dichterbij
ik kon het niet
want de ware afgrond
dat ben…
Sporen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 501 Morgen zal alles van een ander zijn
Met vaders dood sluiten zich hier de deuren
Het lege huis staat stil de rouw te treuren
Al liet ik wel de troost van een gordijn
Er gaan al vreemden rond op het terrein
Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn
Nu…
Ordelijk?
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 128 mij te troosten met ontoereikend
gereedschap in het vege lijf, een
niemandsland waarin ik mij waag,
om een handgemeen vraagt met taal
en tijd, om die verbeten in een
ordelijke volgorde te plaatsen,
ontstaat er weinig onderscheid.…
Ordelijk?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 186 mij te troosten met ontoereikend
gereedschap in het vege lijf, een
niemandsland waarin ik mij waag
en om een handgemeen vraagt
met taal en tijd, om die verbeten
in een ordelijke volgorde te plaatsen,
ontstaat er weinig onderscheid.…
en ik zal
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.251 stilte
zal ik treuren
zal ik treuren
en dan, dan zal ik huilen
in je kussen
dat koud en onbeslapen blijft
om wat ik niet genoeg besef
en nu voorgoed verloren heb
zal ik huilen
en ik zal ontroostbaar zijn…
de recessie maar anders...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 278 'zolang de lepel
in de brijpot staat
dan treuren wij nog niet'
dat zong men vroeger
dikwijls om de moed
erin te houden
vandaag de dag echter
hebben we nog genoeg te eten
doch het treuren staat ons
nader dan het lachen…
jaja 5
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 465 ach wat treur ik
laat het de wilg…
VERDRIET OM HAAR KIND
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 940 Opstandig zijn eerst haar gedachten
dan berust zij in haar lot
zij weet dat haar man en haar zoon
voorgoed mogen rusten bij God.…
treurwilgen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 439 melangolische wilgen,
treuren in gratie,
onveranderlijk zijn zij.…
Cocon
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 233 Verwelkom me
met ogen vervuld van licht
en troost me
bij de eerste schreeuw.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 en kukel en ik kraai
Wij maken van beroep lawaai
Zo maak ik hopen en ik graaf
En ik hinnik, spring en draaf
Ik ben nachtegaal en zing
Zo heeft iedereen zijn ding
Ik rook, dus ik ben
Ik headbang, dus ik ben ook
gek, dat je zo kunt ontaarden
Maar ach, laat een ieder in z'n waarde
Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid
Als troost…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
daar ergens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 521 het vreet aan me
het gemis aan warmte
het woelt in me
en graaft gangen,
donkere gangen met
doodlopende uitstulpingen
ik treur om jou
want ik ben je
onderweg kwijt geraakt
ergens in die donkere gangen
ik treur om ons
om wat wij ooit waren
want elk van ons
is verdwaald achtergebleven,
alleen
daar ergens...…
herstkleuren
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.011 de herfst is lijden
al die vergane kleuren
treuren op de grond…
laat mij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 140 ik weet dat ik eens
niet meer zal bestaan
treur niet, vloek niet
laat mij
gaan…