Alle inzendingen over bezit OR zorg OR thuiskomst

Waar je thuis komt thuis bent... er elk plekje kent De ruit die je hebt bewasemd het bed dat je hebt beslapen Geen wapen opgeheven tegen broer of zus de eerste kus gestolen Nooit dolen rond erf langs weg of pad het was je basis, je thuis.…

we kwamen thuis toen we door het raam onze flinterdunne vervlogen dromen aanschouwden het schommeltje vergeefs bungelend aan een balk de dode takken in zompigheid vergaan een verlaten ploeg woekerende brandnetels de vogelkers die brons kleurt in het ingetogen herfstlicht de tamme kastanjes het zacht haast sacraal roze van…

Hij wist dat hij zou worden opgehaald, ziet ze staan, een groepje lachende gezichten, dat druk beweegt en vrolijk zwaait als hij de vliegtruigtrap afdaalt. Op weg naar huis is er druk verkeer, de mensen jakkeren als gestoord, maar het gras, groener dan gedacht, is net gemaaid en geurt zoals het hoort. Thuis gaat alles sneller dan verwacht…

Als je mantelzorger bent kan je leven soms zo eenzaam zijn vind je heel veel onbegrip en dat doet behoorlijk pijn Als je mantelzorger bent werk je fulltime dag en nacht leef je in onzekerheid maar bezit je toch veel kracht Als je mantelzorger bent heb je vaak geen eigen tijd doordat je alle zorg en aandacht aan hem of haar hebt gewijd…

Een quizkandidaat hier uit Heeten Was onlangs het antwoord vergeten In plaats van 't miljoen Kreeg hij toen een zoen Dat heeft ie bij thuiskomst geweten…

'n kamerlid heeft in de Weere een keiharde les moeten leren hij is zo vaak op sjouw dat hij zich van zijn vrouw eerst bij thuiskomst moet legitimeren…

Een zorg, maar ook een troost voor u: moemoe te zijn van zoveel telgen Een troost die gij ons hebt gegeven: ons schoonste have, kostbaarste bezit, ons leven.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

je kunt met je ogen stralen maar het helpt niet als ik allang heb gezien dat verdriet je lichaam in bezit heeft. je kunt praten alsof je de gelukkigste bent van allen maar als ik toch doorheb dat het niet gemeend is wat je doet - wees dan eerlijk en buig voor je zorgen.…

dit lijkt in niets op wat we hadden afgesproken eerder nog had tijd een plaats met zoeken op locatie de geboorte met een reden de eeuwigheid van een boek en thuiskomst op een dag…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugden, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed.…

Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugde, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed.…

Zorge, zorge, bouw mijn huis, Timmer, timmer, timmer, Eerst uw kruis, dan uw huis... Ach, een huis voor immer. Zorge, zorge, weef het kleed dat de dagen spinnen. Eerst het leed, en dan het kleed. Ach een kleed van linnen. Zie, de nacht is zwoel en zwart. Sluit mijn ogen, zorge, Eerst uw ogen, dan uw hart...…

client het graag wil of heeft de zorgverzekeraar het voor het zeggen Is er nog tijd om oprecht te zijn met de mens Is er nog tijd voor zorg in de zorg, meneer de verzekeraar?…

Verdwenen zijn de tyfus en de tering, de grootste zorg is nu privatisering.…

Licht kiert donkert het jaargetij strekt zich in verticale vormen laat in stilte weten hoe mijn thuiskomst is geregeld groeven vol oud zweet telt uren voor een nieuw begin.…

De groeven dicht, de plooien glad als nieuw kan ze er tegen aan maar na thuiskomst en een bad staart ze opnieuw haar leeftijd aan…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de oorzaak van alle pijn, zullen tranen zorgen voor een tweede zondvloed en dat alles omdat men zijn dood niet begreep…

die wegen als een juk Is het bezit van een ontvankelijke geest Haar voorstelling van geluk……

Niet op reis gaan maar terugkomen van ver het zout smaken dat in de lucht blijft hangen en het zeewier ruiken het onaangeroerde reisgoed terugbrengen en verwacht worden. ----------------------------------------------------- Uit: De bladen voor poezie, 1937.…

we troffen alles onveranderd aan vertrouwde luchten vulden onze longen het was nog niet goed tot ons doorgedrongen we bleven op een afstand even staan en zagen hoe de mensen zich verdrongen rondom het spit onder een volle maan de avond viel en ieder leek voldaan de danseressen dansten, barden zongen totdat een takje kraakte en een jongen…

het strand geeft eenzaam blijk van een vloedverlaten zee, zijn korrels zo talrijk uit het zicht der eeuwigheid is de zeevlinder onsterfelijk, het tere lichaam ten spijt kom, laten we gaan, ergens wacht het ruisen van de branding in mijn traan…

Je huid is nog vuil van het land en de lucht en het slepen en sjouwen en zweten zoveel stickers en labels van onder tot boven hebben jou tot een globe gemaakt drie van de vijf of zes werelddelen heb je samen met mij versleten daar sta je, ik was niet van plan weg te gaan, ik wilde alleen de verleiding weerstaan voor waar aan…

bij thuiskomst liggen alle woorden over de vloer alsof een servieskast omver is gedonderd angstvallig zoekend naar welke van jou en van mij zouden zijn tevergeefs nu vers bloed sijpelt over hetgeen gisteren nog zo echt leek…