Alle inzendingen over bezopen in strandbar OR raadselachtig verloo OR lustontremming

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

's nachts actief als nachtbeest graag in zwoel koele ruimtes lekker nat in de druip van onder aan de kruip een tikkie helderziend scherp ja met de oren opzij en niet van voren graag de vleugels uitslaan piepend met de fluit op de juffertjes uit tegen ochtendgloren breekbaar zweverig hunkerend naar rust de wereld staat op zijn kop…

Als een wankel standbeeld, nog net niet omgevallen, sta je daar. Dronken en vloekend op iedereen. Maar niemand wil het horen, je bent en blijft alleen. Ooit was het anders, dat is te lang gelee. Met een gewist geheugen zwalk je nu naar de plee.…

Een snelsonnet? Dit weekend? Dacht het niet. Ik heb zelfs mijn surpríses nog niet klaar. Dus actueel gerijm? Vergeet het maar. Ik dicht alleen nog namens Zwarte Piet. "Ik liep er heel de dag al aan te denken Aan wat ik (jou) (en) mij nou (in) zou schenken..."…

men zevert en zuipt en men lalt en bedruipt er het eindeloze falen drinkebroers verhalen  en geile Bas hengelt met gore poten de as uit zijn glas en dan is daar nog Trees die feest als een beest dat overvloedig tot zich neemt en ook veelvuldig wordt genomen men schenkt in hoofdzaak blond en maakt het elke nacht te bont valt er nog…

moe van het zwemmen het spikkeltje in zee waar drijft het heen terug in de tijd naar het huis van geboorte van zee en duinen lassche la cafee lachende cacao bloesem een vertrouwd raadsel gewoon doen alsof ze er nog is de keuken of boodschappen doet zeker onzeker buitengesloten luchten op het grasveldje…

Bij vlagen kan ik erg unheimisch dromen Mijn auto zinkt soms in een pikzwart gat Of ik verdwaal in mijn geboortestad Word meegevoerd door woeste waterstromen Mijn droom vannacht, die was wel érg bezopen: ‘k Zag Trump in minidress met pussies lopen –…

gebruik geen bijbelteksten tegen een lesbo/homoseksueel niet reëel als babytjes hen wel laten dopen nadien het huis ontzeggen klinkt bezopen dus liever een huichelhuwelijk knielend voor het altaar vooral vrede met andere geloofsgenoten/pastoor dominee BAH...NEE…

Zie je echt een pijporgel voor je? Verplaats je dan in een aardige djinn. En spring vanaf de speeltafel naar het dichtstbijzijnde labium. Frivool stroomt een luwe wind door mijn artistieke haren. Want inmiddels is de organist zeer nieuwsgierig aangeschoven en nodigt me spelend naar de Quint. Ik wurm me door de frontpijpen... Hoe heten…

verhalen formuleren maar misschien was het slechts taal om elkaar te achterhalen in frisheid van de ochtend jij houdt mij slechts bij je om te blijven dromen over zwijgen de eenzaamheid is ondraaglijk in de nacht waarom koester jij mijn dromen omdat de maan weer naar je lacht is alles wellicht zinloos achter horizon verdwenen raadselachtige…

Een man uit Almelo was zo bezopen Dat hij in ‘t openbaar bij hoge nood Zijn darmen netjes leegde in de goot Maar oom agent houdt niet van dat soort hopen Voor wildpoepen krijgt u een bon als straf Bedankt...daar veeg ik mooi m’n gat mee af…

in ontmoeten was er nog een minzaam groeten ik keek hem aan geen bloeddoorlopen ogen meelij of een traan of ik nog schulden had zaken af te handelen informeerde hij bij het wandelen ik vroeg hem naar de tijd hij lachte raadselachtig met in zijn ogen eeuwigheid ineens was hij verdwenen een stervenskoude wind streek langs mijn…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

'Een koploper ben ik,' verklaarde hij toen-ie een tweetal ontwaarde, 'maar u - 't is bezopen - laat over zich lopen!' 't Was opzien, dat hij bij hen baarde. 'Ik leef op m'n eigen manier: niet als u, want ik heb veel plezier en ik voel me hier thuis op m'n hoofd,' zei de luis. ' 'k Ben gelukkig geen zebra of pier.'…

Om daar een potje lesbisch te gaan lopen, Alleen al het idee vind ik bezopen.…

Daar bij de deur daar ligt een mat Hij ligt er al lang maar nu is hij het zat Iedereen stopt en veegt zijn voeten op hem af Ja hij is behoorlijk vuil Stop of ik laat je vallen, dan maar een buil Ik laat niet langer over mijn heen lopen Dit is zo langzamerhand echt bezopen En gaan jullie toch het vegen hervatten Dan beloof ik je, dan wordt het…

Nog een bezopen regeltje: 'Het klokje klinkt toch nergens zoals thuis.' Dat 'huisje boompje beestje' wordt een kruis! En 'Eigen haard is goud waard': weg dat tegeltje! Per dag gooi ik nu één zo'n wijsheid stuk. Zo brengen scherven toch nog wat geluk.…

Feestende mensen om me heen kijken me lachend aan, maar blij worden ze pas als ze bezopen naar huis toe gaan. nog een paar uren; voel ik me heel blij, want dan is mijn verjaardag gelukkig weer voorbij.…

het leven los van draad geen speld in die hooiberg het licht en donker in een verschrompeling de precisie vast geklonterd bengelend aan de buitenkant van de hemelrand wentelend in een raadselachtig spel maar ik… klop met mijn knokkels op jouw tere huid gewichtloos laat ik jou vluchten littekens en wonden likkend…

de dood ervaren is een mythe omdat niemand er ooit over heeft kunnen schrijven voor mij als dichter een enorm literair gemis zo blijft leven en dood vooralsnog omgeven met een mantel van mystiek een vorm van onbeschreven raadselachtigheid wellicht…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Domheid die uit Je dronken ogen Gutst - jij kunt Het ook niet helpen Dat je dom bent, Maar een grote bek Heb je wel, En dronken ben je, Meer dan dat, Lazarus ben je, Waardoor je domheid Tot grote hoogten Stijgt, zo hoog dat Niemand jouw stupiditeit Nog volgen kan - Bezopen ben je, Maar je rijdt wel Mee in de auto…

deze lieve mensen zijn niet anders houden alleen van hetzelfde geslacht dus respect geacht zij hebben het volste recht hand in hand op straat te lopen kritiek hierop is bezopen alles kun jij lezen wat Jezus ons leerde in het Nieuwe Testament opdat jij na de dood niet zult horen Ik weet niet wie jij bent…

Het raadselachtige lieve ligt in haar als goud ze poetst het niet op maar het is er – zuiver. Mijn blikken zijn roest gestaalde hardnekkigheid verzet tegen de schijn dat krassen mij verwonden. Ik viel diep in haar en vond een tweede adem nieuw ijzer om te roesten bottende twijgen aan stam.…

Laat nu de dag maar los de nacht kent haar eigen regels het raadselachtig herbeleven van schoonheid, angst en pijn Maak je hoofd nu maar leeg de zon geeft alles over aan de maan draait zich om in haar wolkenbed tot ze de nieuwe dag begroet Geef je zelf maar over nu al zit er blijkbaar veel verborgen angst maar die lost niet op bij…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

Wie is er nou bezopen, Die zwarte sinterklaas Die met helm op de Feestzaal vol kinderen Binnentreedt, of die witte piet Die misschien wel wat meer Acceptatie geniet omdat hij Koste wat kost problemen Voorkomen wil - In ieder geval zijn de kinderen Zoals verwacht de dupe, Want de pepernoten die ze Uiteindelijk krijgen aangeboden…