Alle inzendingen over blind OR nacht OR donker

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ziende blind gaf donker licht aan beide ogen diep duister struikelde over helder zicht verloren langs verleden straalt de zon voorbij de laatste zin…

als ik in het donker van de nacht in de diepte van mijn hart in het duister van mijn denken mijn dromen kwijtraak heb ik niets meer dan het donker van de nacht de diepte van mijn hart en het duister van mijn denken heb ik niets meer dat ik kwijtraak…

het regent buiten de nacht huilt de druppels glijden langs de ruiten als tranen gedreven door de wind de nacht is blind ze ziet haar eigen tranen niet de wind zucht en zingt haar mooiste lied…

een sluimerend pand met de blinden gedicht maar bovenin brandt nog een glashelder licht hoewel overkapt en van slapen bewust verdwalen de woorden en laten geen rust ontsnappen de zinnen doorlopend de deur naar donkere kamers vol zwartwitte kleur de bladzij die gister of ooit is geweest ligt letterlijk open voor ’t oog van mijn…

in zwarte straten waar het licht verdwijnt opgeslokt door de mensen van schaduw in hun dagelijkse sores verdronken over donkere stoeptegels slepen zij mee hun lot wanneer zij even kijken het vuur geblust ogen als uitgedoofde restjes kolen als dromen niet waargemaakt door slapeloze nachten beloften gebroken te vaak geloofd opgelicht…

zij die licht gaf bij duisternis is nu ook verdwaald in die donkere tunnel van vergetelheid hij die zich liet leiden als een blinde zal verstoken blijven van haar hand wij die observeren in de schemering sluiten de gordijnen en maken groot licht…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

Een jaar. Een jaar vol spanning, een jaar met verdriet. Een jaar veel gelachen, maar wie ervaart dat niet. Een jaar veel drukte een jaar met pijn. Een jaar vol veranderingen, maar ook wel weer fijn. Een jaar vol met beleving, een jaar met zorgen. Een jaar met een afscheid, maar ook een jaar met een morgen….…

Lief kind Je moeder hoort er altijd te zijn, want je bent nu nog zo klein. Ze zou je moeten knuffelen en kussen. Ze zou je ruzies moet sussen. Met jou naar feestjes moeten gaan, en met schoolreisjes op je te wachten moeten staan. Als je ziek bent, over je waken. Samen met jou een cadeautje voor je juf moeten maken. Ze is veel te vroeg…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee,ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en weer huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor kam. Je vertelt me over deze morgen Nee,ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten En vraagt of je fiets…

Een nieuwe periode in een het leven van ons kind. Ik moet er nog aan wennen, al weet ik dat zij het prachtig vind. De kleutertijd heeft ze gehad, er zitten nu serieuzere zaken in het vat. Ze leert er rekenen en krijgt nu taal, voor je het weet leest ze `s avonds zelf een verhaal. Die kleine meid, ze word zo groot. Ze past niet eens meer lekker…

Eén seconde het is maar even. maar je kan er zoveel in beleven. Er is gekeuvel of het is stil. Je denkt aan iemand zonder dat het wil Je hoort ze achter je praten maar bij die ene seconde wil je het niet laten. Nog één seconde er bij en dan is het moment weer voorbij.…

Lopen in het bos met de handen op de rug. Ik praat tegen de hond maar hij zegt niets terug. Waar gaan we heen, wat doet het er toe. Je gedachten laten gaan en ik word niet moe. Wat gaan we doen De hond kijkt me aan. Ach ja, laten we maar naar huis terug gaan.…

Het menselijk gelaat - hoe droef mistekend, des morgens in de tram grauw van de nacht, des avonds in de tram grauw afgejacht van al waar men zich deerlijk in verrekent. Retour kantoor, kliniek en magazijn tobt elk om wat men zich ziet tegenvallen. Zie in de mondhoek, onder de oogwallen onverwisselbaar de paraaf der pijn.…

Zij sloot haar ogen voor de wrede zon en Ontvoer volkomen de aanwezigheid Der anderen. Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd? - Toen zij haar ogen eind'lijk…

twee stenen leeuwen - tandeloos en blind - zien liggend toe hoe jij de naam beitelt in steen de klok slaat loden uren wolken hullen zich in leigrijze kleuren de zon weet wat afscheid is takken buigen diep voor het ademen van donkere aarde in een droomloze tijd de naam in marmer laat zich niet benoemen blinde wachters snoeren…

Ik moet wellicht nog vele reizen maken, mag het ademen nog even niet staken. Menige droom is nog niet uitgekomen menige gedachte is nog niet compleet af de tijd van gaan is nog niet mijn tijd en graf. Ik mag nog menig glas water en wijn drinken, nog menige maand en dag in tijd verzinken. Met jou nog vele plaatsen en waarheden zoeken in de…

Wereld die niet Meer is, onzichtbaar Verdwenen in het Heelal van uiterst Donkere toekomstdromen Zwart als de nacht Maan en sterren Onvindbaar voor Hem of haar Die zielloos achterblijft Alleen de nacht is nog, Zonder verder leven, Alleen het donker nog Dat in al zijn immensiteit De nacht is uitgegroeid…

zwart zwangerde de nacht zijn onverwacht donkere boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd…

Een adder groeide in zijn kop en donkere hart.…

Donker en kil lang duurt de nacht. Koud en eenzaam donker en zacht. Stil en verloren, alleen en zo bang. De nacht is zo donker, de nacht duurt zo lang. Ga nu maar slapen, veilig warm thuis. Beschermd door liefde, beschermd in je huis. De sterren, de maan verlichten de kust. Dromen verlichten de nachtelijke rust.…

voor mijn blinde buurman Hij stond daar zomaar voor het raam. Ik dacht - naar mij te staren - Ontzet trok ik de blinden strakker aan, Heb hem voor wie of wat hij was gelaten.…

Slaap met het donker, vrouw slaap met de nacht ons diepst omarmen heeft de droom omgebracht donker en zonder erbarmen zijn bloed en geslacht slaap met het donker, vrouw slaap met de nacht. -------------------------------------------------------- uit: Verzameld werk (1899-1940) Deel 1: Poëzie. Amsterdam/Bilthoven, 1938.…

mijn ogen sluiten en zien in het donker helder mijn schaduw gekromd passeren achter betraande ruiten mijn stem stokt de keel verengt als ik mijn handen wil strekken naar het verloren verleden tevergeefs de tijd heeft een blind paard bereden…

op het blinde linnen werd de lucht donker van zwart glanzende vogels hun luidruchtig ruziënd gekwetter stopte abrupt toen de wind veranderde in een zandstorm die het stof de lucht in slingerde de volgende dag zou hij het doek spannen en het onbenoembare verbeelden…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…

Stil Donker en stil Dan is er licht Dat vraagt wat ik wil Koud Warm en koud Door de deken omvat In de donkere nacht Licht Zonnelicht De morgen breekt aan Weer een nacht voorbij gegaan…