Alle inzendingen over boek OR letters OR schrijven

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

Had je willen schrijven maar je kwam niet in het licht geen hart om terug te schrijven geen emailadres, geen huis of straat dus woorden bleven eenzaam schreef ze soms op het behang waar het vaak sneeuwde en heel soms regende in grote zwarte letters waar het over ging totdat op een avond een echte brief ontving het was de liefdesbrief…

Soms is het beter om een boek te sluiten, Als je het verhaal toch niet begrijpt. Letters dwalend voor je ogen. Woorden die je laten denken aan spijt. Het boek dat je laat twijfelen Over je kennis en macht. Het gevoel dat je hebt en dingen die je nooit hebt bedacht. Dat dit zou kunnen gebeuren.…

ik vond jouw boek op de open plek in het bos waar de maan en het mos elkaar raakten feeën rustten nadat zij hun dansjes maakten sloeg het boek open en voelde hoe warmte en magie tussen de pagina’s lagen als bladwijzer om verder te gaan op het pad dat jij volgde want ik weet me anders zo alleen ze zijn allen bij ons gekomen…

nog heb ik je boek niet uit het blanco inspireert als letters kalligrafen worden en hun harten dragen in zinnen vol liefde nooit is er verleden tijd als we pagina’s terugslaan en emoties in passages weer herbeleven tot in detail van nemen en geven natuurlijk zouden wij dingen anders doen de zoen blijft overigens gegeven…

zomaar uit haar hoofd een beeld geplukt, vertaald naar papieren letters toe tot verhaal gestaald en dan ingebonden en verspreid een hersenflard op weg doorheen de wijde wereld een spoor van onbevangenheid ze schrijft, ze blijft de roem moet afgeroomd een stukje ook voor haar in mijn hand rust haar glanzend pakje hoop ik koop er niets…

Het boek dat voltooid leek, werd opnieuw geopend. Er werd een hoofdstuk aan toegevoegd. Elk werelddeel is een eiland met lange kusten. Ook de mens is een eiland met lange kusten, met bergen en dalen en volkeren bewonen hem. Niemand op aarde is alleen, niemand staat voor zichzelf.…

beveelt de pen wat ik wil zeggen, een inkt die nooit opdroogt flarden van teksten gegoten in mijn eeuwige boek.…

er vallen blaadjes uit de ringen van mijn band ik heb ze niet meer in de hand alsof ze niets meer wegen dwarrelen zij schijnbaar onbeschreven naar de grond heb mijn boek verspreid de roman met korte spanningsboog ligt aan mijn voeten in het voorwoord al het afscheid en de groeten ik schrijf slechts uitgelezen boeken…

En ik, mijn boeken moe, ging stil naar bed. Wat ging er mis? Wat moet ik schrijven? Schrijf, schrijf het, schrijf het op, smeer je wijsheid uit, kom brallen op mijn stoep. Ik ga naar bed. ------------------------------------- uit: 'Mijn naam is legioen', 2012.…

boek maar ik ben verder weg dan ooit alsmaar dieper in dit leven.…

je hebt me het boek gegeven met de grote letters ik geen plaatsjes slechts woorden veel pagina’s nog wit stukjes onbeschreven alsof het leven op dat moment geen zinnen wist de jaren hebben zich aaneengeregen in anekdotes en details maar om jou goed te lezen kijk ik je aan en zie de echte woorden in je ogen staan…

In zwarte geslotenheid van eenzaamheid in een verlaten schuur schrijf je terug naar vroegere jaren een woord, een letter een brief, een kaft, een boek een foto, een herinnering een glimlach op dit late uur.…

Schrijven, ja graag zin en liefdevol invulling mogen geven. Iedere letter een nieuw begin van een voor mij waardevolle zin.…

Haar handen zwart gaven af gewend te geven klauwen vingers gekromd in taal haar eigen taal waar strak een omweg maakt en letters niet meer drukken op verloren ooit wordt sprakeloos het boek gesloten het hoofd denkt na en geeft grijs de laatste letter voor de punt wanhoop raakt zwijgt zij…

Denkbeelden en gedachten leggen schrijvers vast in letters en verhalen. Fotografen fotograferen. Biografen biograferen. Schilders schilderen. Tekenaars tekenen. Drukkers drukken. Dichters dichten. Uitgevers geven ons leven uit. Boekhandelaren delen dat. Ego's van mensen sterven. Boeken sterven niet.…

Misschien is het vandaag een goede dag om een verhaal te schrijven, een gedicht of misschien wel een heel boek. Misschien is het meer een dag om te wandelen, te fietsen of te liggen in de zon. Of wie weet kan ik vandaag beter in mijn bed blijven liggen zodat de tijd vanzelf verstrijkt.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

( fragment 69 ) dan eindelijk pagina 69 ' zij opende haar benen als een boek"... de lezer die hier paginalang reikhalzend naar heeft uitgekeken blijft warempel ietwat verbluft hangen aan de regel die voor even de dienst uitmaakt…

ik zoek je in de letters voel je al in zinnen je komt zo bij me binnen overweldigend apart je hart klopt in een ritme dat me onrust geeft dat me afleidt van de tijd die nooit zo langzaam is geweest ik wil bij je zijn je lezen in een boek zonder einde…

ik zoek je in letters ik voel je al in zinnen je komt zo bij me binnen overweldigend apart je hart klopt in een ritme dat me onrust geeft dat me afleidt van de tijd die nooit zo langzaam is geweest ik wil bij je zijn je lezen in een boek zonder einde…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur en wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

ik koester je hoofd zonder gezicht je lichaam aan mijn handen we branden voor elkaar het vuur, wierook als intiem gebaar je woorden schrijven mij in vloeiend schrift de schrijfhoek is mijn tegenwicht ik krul je letters en je marslijn rond de rechte lijn verdroom ik vertel me meer woorden en je witte regels letters uit je spiegelbeeld…

met altijd de twijfel van waarom toch weer opnieuw een gedicht geschreven ging ik letters zetten jongleren met woorden en balanceerde ik op de scheidslijn van mistige zinnen doch het is maar de vraag of gedichten schrijven voor het vergeetboek nog wel zinvol is…

Ook Hirsi Ali kon niet achterblijven: Al veel BN’ers zijn haar voorgegaan En dus werd het hoog tijd dat ook Ayaan De pen ter hand nam om een boek te schrijven. Het gaat allang niet meer om schrijftalent, Maar om de vraag of Nederland je kent.…

Zijn achternaam is eeuwenlang verbonden met hem die ooit de kunst heeft uitgevonden om letters af te drukken in een boek. Maar deze man vond, tot zijn groot verdriet, volstrekt niets uit, het buskruit zéker niet.…