375 resultaten.
Beroering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 278 Lentepassie laat een bries ontsteken,
rimpels stuwen water voort tot
voedingbrengende beken, waarvan
de roerselen ontbreken, blijven we
in een verloren kilte steken, en
gruwen we de februariwind.…
Lentedrang
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 730 De zon schijnt
blauwe lucht
De kou schrijnt
een winterzucht
De dagen lengen
verlangen groeit
Ik heb lentedrang
naar al wat bloeit
Groene blaadjes
bries vol rozengeur
Een bos lavendel
mooie paarse kleur
Zwoele zomeravond
zon op mijn huid
En eindelijk weer
die verwarming uit…
Boekt historie als woestijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 312 wind speelt met geluiden
zucht en fluistert giert en brult
vervaagt en wakkert aan
zijn stem verschilt
in streekgebondenheid
tornado mistral of orkaan
hij legt verhalen neer
in zand en wegloopduinen
boekt historie als woestijn
wij lezen in de sedimenten
wat hij ons heeft gebracht
koelt ook mij als bries vannacht…
De ochtend relativeert
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 106 In de vroege ochtend
wandelt alles in mij,
in de vroege ochtend
voeren mijn benen mij
naar de stilte van buiten,
die met zachte bries getooid,
gevoelens weet te ontsluiten
en gedachten ontplooit.
Benen, gevoelens, gedachten,
dwalend door de stille straten,
die even alle zorgen verzachten
als de nacht het etmaal heeft verlaten.…
ze wolkten hemel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 393 ze wogen wichtig
verloren lichter
golfden water
naar de zee
braken branding
schuimden witter
schreeuwden met
de meeuwen mee
verjoegen strand
en stormden straf
het jagend zand
uit eerste hand
ze wolkten hemel
in een blauwe bries
zongen luid het
rauwe zeemanslied…
Ik wens mij soms onzichtbaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 742 Ik wens mij soms onzichtbaar
Waarom weet ik niet echt
Of wens ik mij als veertje
Dit meen ik echt oprecht
Onzichtbaar in het openbaar
Of het veertje dat kan zweven
Dat fladdert op een zachte bries
En men dan denkt wat krijgen we nou
Wie zou dat veertje wezen
Ik heb, al zou je denken,
Niets te verbergen, dat is het niet
Maar soms, heel…
Zoals het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 Zoals het water komt en gaat,
zo komen woorden en beelden
van ver en dichtbij op de bries
in het schuim langs de brekers,
het tij van dit en hier,
van jou en mij.…
Lichtpalet
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 235 Dagen beginnen in schemer
zachte bries van lentegeur
in verfrissende koelte
met gedempte geluiden
zang van vogels, ruisende waterval
door zonlicht beschenen
al pracht, tot de avond vallen zal.…
Bovenmatige overspanning
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 De spanning tussen hier en overkant
is een bries die zachtjes zucht
over zwelgende diepte voorbij de rand.…
Als..
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 344 Als een frisse was in een achtertuin die
hangt te drogen in een zomerse bries,
Als een fietser onderweg naar morgen
altijd de wind in de rug bepakt met valies
Als een kraanvogel statig zwevend
op de thermiek van tak naar boom
Als kinderen die spelen groen als gras,
als raderen draaien gesmeerd om hun as
Als kleur dat kleurt, luchtig als…
Aan de zoom van de duinen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 voor Olivia
Neen, geef mij de duinen aan zee,
een flinke bries, een lage lucht,
de sfeer van onstuimig, herfstig weer
bij noordwestenwind,
neen, de duinzoom van dit vlakke land
laat mij niet los,
dit overgangsgebied, het is als met de zoom
van een bol opwaaiende vrouwenrok,
een mysterieuze overgang die een ondeugende
droom bevat -…
Naar huis
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 567 Sproeiers en magnolia,
gin-tonic en een bries,
een stoel op de veranda.…
liefde in het koren
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 384 ik zag het koren vannacht
dromende rogge en gerst
het graan in onze liefdesherfst
op deze velden
volgeel zag ik het vanmorgen
rond vijf uur
zachte ogen in wiegende wei
op het vruchtbaarste land
in de rode bries van liefdeswinden
die zijn bestemming bereikt
als een perfecte landing
op onze lippen van de dageraad…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 224 Zachte bries die wij voelen
als nog strelende adem
die ons bemoedigend troost
verzachtend leed en pijn.
Geef mij hun beeld
alsof ze naast ons staan
zodat ik kan vertellen
hoe graag ik bij hen wil zijn.…
Herfstcompositie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 102 Mijn gedachten zweven
als herfstbladeren in wind
kleuren mijn woorden
in zwierige maat
tollen en draaien
met klankrijke akkoorden
van storm tot zacht bries.
Een compositie die dagen
vult met leven en warmte
een fuga zwellend in toon
afrollend naar cantate
geïmproviseerd door sonate
en weer terug naar rust
van het zwevend herfstblad.…
besluipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 150 ik schrijf je
al weet ik
niet waar ik
beginnen moet
je plukt aan
mijn warmte
die met de
dag verzwakt
je neemt met
tergende
regelmaat een
hap uit de zon
je weet hoe
je het licht
van de maan
verduistert
je werpt je
schaduw ver voor
me uit zodat ik
voel dat je er bent
je verstikt
de koele bries
waardoor ik
naar…
Dichtverlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Ik zou willen dichten
in ritme van deining der zee
met woorden die kabbelen
als golven bij zachte bries
wuiven als helm op duin
licht zand op doen waaien.
Strooien mijn gedachten
langs helder blauwe lucht
of in sterrennachten
zenden naar licht der maan
laten vliegen over horizon
om daar in zonlicht verder te gaan.…
Adem ten leven, vuur en licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 381 Adem ten leven, vuur en licht,
liefde, vertrouwen, Aangezicht,
hoop op een toekomst, zachte bries,
fluisterend spreken, teder gebaar,
stem die ons thuisbrengt, woorden waar,
licht in de morgen, avondrood,
weg naar het leven, door de dood,
vriendelijk teken, golvend visioen,
nooit echt te grijpen, hier te doen.…
schipper
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 475 de volle zeilen bol
van zilten bries
de lippen zout
en zongebeten
is hij alleen nog
vastberadenheid
de blik blijft
strak gehecht
aan verre horizon
hij heeft de tijd
getemd glijden de golven
weg onder zijn voeten
en winden wijken terug
voor zijn gelouterde gelaat
hij is een god
totdat hij klein en koud
de haven binnengaat…
Winterkinderen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 winterkinderen vol tederheid
ontluikend in het ochtendgloren
liefkozend in een koele bries
zich koesterend in 't dunne licht
balancerend op hun kwetsbaarheid
met kelkjes als van witte zijde
als vanuit een diep ontzag
hun ranke nekjes nederbuigend
getuigen van de eenzaamheid
in een fluweelzacht sneeuwtapijt
bij de eerste warmte van de zon…
Machteloos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 477 de poolkap ontdooit,
door smeltend ijs
rijst het peil
in oceanen
vermengd
met zoute tranen;
miljarden zijn het,
bedroefd geplengd
machteloos
ervaar ik het verlies,
en zelfs uit zuidelijke streken
waait soms een kille bries
tergend langzaam,
we doen het rustig aan,
helpen wij onze aarde
uiteindelijk naar de maan…
Een lentedag in januari
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 201 Een frisse bries tegen mijn vingertoppen.
Rondom fluiten vogels hun victorie.
De bloesems schitteren hun kleur.
Het is een lentedag in januari.
Onder een uitgestrekte grijze deken.
Denken mijn gedachten in euforie
Geen uitglijders in deze winter.
Het is een lentedag in januari.
Een zonsondergang tijdens het diner.…
Tuingemoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 138 Een blauwe lucht
Het jonge loof
Een warme bries
De windgong draait
Gemoedelijke klanken
Een pimpelmees neemt z’n bad
Je rozenstruik vol met knoppen
De tuinmerel voert z’n jong
Rond je insectenhotel zoemen bijen
Zweefvliegen vliegen in het rond
De tuinstoel heeft je begroet
Een sfeer die heerlijk binnenkomt…
Droom
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.595 's Nachts word ik wakker
in een droom
je stem
zingt heel dichtbij
in mijn slaap
ik wil de woorden vangen
die jou
in de stilte van de nacht
ontsnappen
overdag galmt
de echo van jouw stem
na
in mijn dagdromerij
bijna verradelijk
verdwijnt de droom
als sneeuw voor de zon
het licht verblindt
en waait
een warme bries
in mijn gezicht…
maïs - 1916-
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 624 maïsvelden zijn maïsvelden
stof is slechts stof
een krekel een krekel
hitte slechts hitte
een brievenman ben ik
geen bries helpt mij op weg
op weg naar madame lacroix
met de brief
maar madame staat op het erf
met vuurrood gezicht
ook ik kijk omhoog
en zie de raaf
niet eerder was het zo stil
stilte, met slechts het snikken
van madame…
Vervagend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Schaduwen tussen bomen
fluisteren hun woorden
in akkoorden van zachte bries
groeien in mosstille geluiden
door zonlicht gestrekt
tot drempels over zanderige paden.
Sluipend door en over elkaar
geven elkander geen ruimte
vormen zacht licht van de dag
om tot nevelige schemer
tussen verduisterend eikenhout
tot nacht elk zicht ontneemt.…
Zij bracht mij de stilte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 Het was een prachtige dag
Waarop zij aan kwam waaien
Met haar bries die mij zacht streelde
Landden vlinders in mijn buik
Ze proefde honingzoet de bloem
Waardoor ik dan ook totaal ontluik
In haar natuur het wonderschone
De zuivere geur die zij mij brengt
Tilt zij mij op boven het gewone
In het zweefmoment dat zij mij schenkt
Dagen…
De lente met mijn ogen dicht....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.037 Een zachte bries
die langs mijn gezicht streelt
is het mijn hart
dat mij beveelt.
Alles wat je voor hem voelt
moet je schrijven
geen getreuzel, geen geaarzel,
het is de kou van de winter die anders altijd zal blijven.
Dus ik sluit mijn ogen en ik schrijf
en ik zie hoe de lente naar mij wenkt.…
Fata Morgana
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 256 Ik ren door het dorre land
En de wind staat stil
De hitte schroeit het zand
De lucht trilt
Voor mijn ogen daagt de horizon
Een vruchtbaar dal; een heuvelkom
Een glinsterend meer ligt in bereik
En de wind strijkt door mijn haar
De grond is echter uitgedroogd
Geen enkele palm wordt hier gedoogd
Geen koelte en geen frisse bries
Ik sta stil…
De Storm
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 850 De regen valt
Een sobere symfonie
Een bloedend hart
Als verwelkte rozen
Het sombere hart
In de regen
De wind waait
Een lichte bries
Een somber akkoord
Een sobere melodie
Het schrijnende hart
Dan de wind
Het is koud
Het hart kreunt
Een smeulend vuur
De liefde verteerd
De dichter verkleumd
De regen
De wind
De koude
De storm…