Alle inzendingen over butterfly OR vlinder OR chaos

niemand kent de noorderzon waar de fluittoon galmt en droomt uit de trilling spoort het licht door de dalen van gebergten iemand wekt de taak der taken om de wereld neer te leggen water vuur en aarde buigen om elkaar en strijken tijd toen er brak een zwaar gelaat door elementen die het zwart van de zon met woorden weefden en een straal…

je wist me op te rapen uit de goot met handen die enkel geven kenden bedaarde stemmen in mijn hoofd zonder te verdoven mijn eigen geest kwam schuchter in de stilte boven samen hebben we de ruimte afgetast om naast elkaar te leven zonder chaos delen ze mijn hoofd dat hebben ze beloofd…

Er heerst complete chaos in mijn hoofd alles buigt krom om mij heen mijn hart voelt zwaar en ik ken mijn plaats niet meer ik ben stom geslagen in mij raast een storm en hij wil maar niet gaan liggen ik ken de uren, dagen niet meer ik verdwaal in de straten van de stad en het ergste is dat ik hun verhalen niet meer ken.…

de kleinste dieren kruipen onder de tralies van emoties door vogels reizen ongeschonden over de heilige zones van het territoriale gedachtegoed, niet gebonden aan enige orde, zelfs de sterren niet zijn te onderscheiden uit de diepten van hun stralen, want vanuit het onbekende ontstaat een nieuwe chaos van het licht, niet wetende in…

Vlagen wind waaien door mijn hoofd Van links naar rechts en op en neer Het duurt erg lang voor het dooft Maar alsjeblieft, ik wil niet meer De donder op de achtergrond De wolken alleen nog maar zwart Druppels en regen vliegen in het rond Maar ik vind dat al lang niet meer apart Het is even stil, maar dan een knal Ik draai, ik woel en lig…

niet langer in staat te voelen hoe schoonheid groeit open bloeit met liefde stoeit dwing ik mij in het alleen zijn zonder herinneringen omvat de eenzaamheid die het sombere uitvergroot…

Wie woeste avonturen wil beleven En op een kermis in de CHAOS stapt Die krijgt zijn zin als er een boutje knapt En hij een tijdje ongeremd kan zweven. De fabrikant treft uiteraard geen blaam, Gebeurd is wat beloofd werd door de naam.…

Ik ga op in de stilte waardoor ik even verdwijn uit de chaos van het moment…

Chaos het volk is van god los onzekerheid armoede ongelijkheid treft burgers in hun hart Boos op straat tot het uiterste gedreven hier wordt geschiedenis geschreven De top bewaart afstand men wil geen chaos in het land De echte mens De echte arbeider vechten vanuit hun duurbevochten moraal tegen onrecht van het machtige kapitaal…

De helft van het eten ligt reeds op de grond, het kind zit te gillen, ze houdt nooit haar mond. Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen. Gesmijt met bestek Heeft de aarde doen beven, ik wou dat…

Gekraak in het dak sneeuw buitelt over het land geknars van banden er branden kaarsen de kortste dag komt er aan hij snuffelt de kou chaos rond Parijs er is geen ontkomen aan nooit gezien sprookje…

Het verkeer stokte chaos op de rotonde dagelijks infarct…

Laat ieder zijn Eigen chaos maken Ieder naar zijn eigen zin, Laat hem die lak heeft aan zijn Familie, en lak aan zijn gezin, Zijn eigen gang maar gaan, Meedenken, meebepalen heeft Geen enkele zin - hij geeft Immers toch niet om zijn gezin, en, Alstublieft, betrek mij er niet in!…

brokken van bestaanbaar blijken maskers met glas angst, opstand en vergeten uit deelwoorden te beitelen wat overblijft is zitvlees door een haastig schietgebed als een klein gebaar van onvermogend graniet indien na jaren bovengronds tot voltooid te vergruizen…

Bij ‘t horen van de naam denk je direct ~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen, hij is derhalve uit een ei geboren en in de buurt van Barneveld verwekt~. Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld: ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt. Is er toevallig…

hij zag de chaos in het puin vond hij een schoen die niet van hem was…

Zouden vlinders dan zo kwetsbaar zijn omwille van het ongelooflijk mooie dat hun vleugels in zich dragen zij hebben hun geheim weten te verstoppen en spreken toch uitbundig over hun verandering zich tot vlinder te ontpoppen tijdens het geduldig wachten en intussen trachten krachten te reserveren voor de metamorfose hoe de natuur ons…

Je zit in elke vezel van mijn lijf En ik weet niet hoe ik je weg moet krijgen Hoe laat men mooie blauwe vlinders zwijgen Waar laat men grote tranenkralen rijgen Tot kettingen een metertje of vijf Mijn dromen stop ik ver onder de grond De tijd is daar elkaar nu los te laten Om te voorkomen dat wij ons gaan haten Dat valt niet recht en…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Hoe kan afscheid zeer doen Als iemand nooit bestaan heeft De warmte die je voelde Slechts je eigen verlangen Bevroren in de kou Van de zwarte nacht Hoe kan er verdriet zijn Om iets dat nooit geweest is Slechts dromen die echt leken Net zo snel verdwenen Bij het ontwaken Uit de zwarte nacht Waarom treuren Om een fata morgana…

Ik kijk even naar mijn handen En ik schrik Wat zijn ze oud Craquelé gebroken marmer Met vijf smalle staafjes hout Het verval is reeds begonnen In de herfst De winter wacht Als ik die ooit mag bereiken ’t Is een koude lange nacht Maar dan denk ik aan mijn moeder Die ’s de winter bijna door Nog zo stralend levenslustig Nou…

we ons voorbereiden, onwetend waarop, behalve dan op dat nietszeggende doodgaan alsof dat ons doel is of de uitkomst van ons leven alsof de dieren en de planten die leven om te leven en anders niet zouden bestaan, er niet toe doen Het houdt een keer op, blijkbaar is er geen begin zonder einde en fladderen we voorbestemd voort als vlinderende…

Dag tienerjaren, dag vlinder van mijn dromen – wat leef je toch kort.…

Ik heb een boek, daar staan alleen maar mooie vlinders in geweven. Maar in latijn, dat ken ik niet. Ik noem hem maar ‘ citroentje.’ En hij zegt: ‘Dag, ’t was aangenaam. Dag mevrouw. Ik groet je.’ Ik dank je wel, kom gauw terug. Gegroet mijn lief citroentje.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

chaos gaat liggen dwarrelt zacht naar benee hoofd rust op het kussen weg aa dee haa dee de nacht ordent en strijkt zacht door mijn haar chaos verdwijnt slaap nu maar…

Voedzame velden Veranderen in chaos Sprinkhanen vluchten…