Alle inzendingen over communicatie OR afpreken OR bestaan

Een groet, zomaar een groet. Een klein gebaar, een zwaai, een opgestoken hand. Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

spreek ik je via internet treed je even in de leegte die de scheiding achterliet maar zodra ik mij met schroom even dichter bij je droom brokkelen je verre zinnen verbreekt alweer de stroom ontluisterend de samenspraak nog voor die kon beginnen je woorden gaan in niets verloren als een kille piep en kraak onze nieuwe lijn verstoren…

Wat zit in mijn hoofd dat in jouw hoofd zit kan het wil het zal het springen naar de overkant wees bij zinnen pak de woorden alsof ze niet eerder zijn gehoord niet eerder gesproken kom in mij kom in jou kom niet kaatsen maar verwacht de bal…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

Dan klapt hij dicht zwijgt… hij weet het niet gedachten in zijn hoofd tollen of staan stil Maar zij voelt boosheid zich niet serieus genomen interpreteert zijn stilte als onverschillig negeren Tenslotte doorbreekt hij met: ik weet het echt niet Waarop zij dan briest: waarom zeg je dat dan niet stilte is erger dan de storm…

Als jij me verstaat, en dan mijn woorden vergeet, kunnen wij praten.…

hij sprak tegen de oude boom maar als antwoord slechts geruis fluisterde tegen de maan maar ving slechts druppels van een passerende wolk aaide zijn trouwe hond ach kon jij maar praten kreeg een lik als antwoord ging naar het aloude orakel hoe kan ik communiceren als ik niet weet hoe en wat ruis als de wind schijn als de maan voel…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: onze lichaamstaal.…

Wat zou het kaal geworden zijn als ik zelfs je hand niet meer Maar wacht eens even: Ik schrijf mijn woorden en open mijn hand zodat je ze kunt lezen. Er staat: Ik houd van jou. Je reageert: Ik vind dit een vreemd gebaar. En misschien heb je gelijk, Want natuurlijk houd je van iemand zo nauw verbonden.…

schatje weet je wat ik wat ik appen wou ik wou je appen dat ik dat ik iets niet zeggen kan en dan wou ik liefje dat je nou dat jij nou natuurlijk dat je hetzelfde appen zou en dan wou ik als je het ook niet zeggen kan met je zoenen als je dat ook zou willen en dan nou dan kuste ik je kuste jij me overal en dan zou ik nee dan zouden…

Mijn therapeut vindt geesten gewone mensen – spokend in je hoofd.…

Ik ben een vreemde voor hen, ik heb geen humor – die dat overbrugt.…

Jij begrijpt me niet, goed zo, ga maar nadenken -- wat ik heb bedoeld.…

in 34 geluiden de ander feilloos verstaan desnoods 18 kilometer verderop jouw vocabulaire divers en zoveel groter ook na veel meer dan 18 kilometer verderop wiens communicatie loop de spuigaten uit legt gewicht in de schaal in wiens woorden wonen schatten van woorden gelaagde taal van heldere betekenis…

Alles wat je zegt tegen een ander, zeg je -- ook tegen jezelf.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

We spraken elkaar dagelijks als kind totdat één van ons verhuisde en langzaam het contact vergruisde wat ik nog altijd jammer vind Want nu is onze enige vorm van communicatie eens per jaar een facebookfelicitatie…

Communicatie, wat een lol! De zender zendt je horendol.…

woorden vormen papier waar de mond spuwt waar gal de lendenen verlaat ruzie is de snelste vorm van communicatie het gedicht is dood vormloos geef ik hier mijn titel bloot ik daag uit, een weerwoord is er niet dat had ik al gedacht…

Verbonden zonder lijnen voelt als uitgelaten communicatie zonder stress. Met een kledingkast als gekleurd persoon past zwart jou het best. Jouw taille etaleer jij stijlvol in elk boetiek in little black dress.…

Nu is het met je qwerty communicatie: Ben jij mijn TYPE in een relatie?…

in eenzaamheid verdwijnen kleuren als tranen gaan rillen in mijn gespreide hand in donkerheid doven mijn ogen als strelingen huiveren in de laatste samenzang door uitgeputte woorden verdwijnt het leven als mijn hart stuk gaat springen in wat mij lief is door verwrongen schaduwen zwijgt de tijd als mijn adem gaat rusten in wat voor…

Zijn een illusie of echt Tastbaar Herkenbaar Met veel pijn geboren zijn Tijd vervlogen ontastbaar Leven of strijden Sterven De wereld onze nalatenschap laten erven…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

ik besta uit anderen wat zij van mij hebben gemaakt stilletjes komt de pijn en ik laat ze maar begaan ik word gewurgd door mijn bestaan en wanneer ik morgen heen zou gaan laat dan niemand om me treuren want ik leef in grauwe kleuren de wereld draait gewoon wel verder ik ga op zoek naar een bevrijdende herder bij hem vind ik een begrijpende…

Het bestaan is voortaan een woord alleen Een vervolg is er geen Van inhoud is leegte een En gedenk dan alleen nog een koude steen…

Ik heb een vlieger voor je gebouwd, een vlieger van goud. Met een staart van diamanten; voor elk verloren jaar een diamant. De perkamenten van mijn ziel kerfde ik in het goud zoals onze namen ooit zo kort vereeuwigd in een stuk vernield schroot. Ik wou hem doen vliegen, die vlieger, op de dag van onze dood, maar hij woog gewoon te zwaar…

Als na de winter de kachel uit kan, besef je dat de winter, een winter is geweest. Als na een jaar de kalender weg kan, besef je dat een jaar, een jaar is geweest. Als na je pensioen het werk is gedaan, besef je dat werk, je werk is geweest. Als na het leven, het leven voorbij is, dan ben je dood Besef voor je dood dat de dood je dood is…

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…