Alle inzendingen over dansen OR bladeren

De meerkoet, links rechts pikkend verandert het statische silhouet aan de overkant in een vloeibaar dansend paar.…

hun leven vol kleur de hoogbejaarde blaadjes blijven het vieren ze dansen en dansen maar, tot ze erbij neervallen…

ik zweef als zwom ik onder water geen gedachten over wie of wat er staat te komen nu of later ik dans door de lucht als een wolk spreeuwen vergeet de tijd omspan de eeuwen ik ben een ballerina en geloof me als ik u mijn naam noem …. Engelina….…

In 't rijzen van de koele dag, Als ieder nog te slapen lag, Zat Appelona, die ik zag - ‘t Zijn mij geen dromen – In de schaâuw der bomen En streelde een luit, Terwijl zij uit Een heldere boezem zong. Stil hield de tong, Die ’t geveert’ Van het hele woud braveert. Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren…

Kom, laat ons dansen fluisterde je midden op het drukke plein waar bosjes lokte achterover duwend in dorre bladeren welke er nog lagen toetertijd de herfst toezag hoe de winter voorbij verlangde sneeuw als stille getuigen op dikke witte wollen deken het deerde ons niet jij stond boven mij: klampte je vast aan lentegroenetakken in de…

vallend de droge bladeren..goud de rand.…

Bij het tuinprogramma van Rob Viel mij een bijzonder plantje op. Je moet er wel opletten het niet in een hoekje te zetten, daar kan het niet tegenop. Het gaat pas echt opleven, als je het veel aandacht gaat geven.…

ik sta op de bushalte en geen bus te zien ik zie de bruine bladeren ze dansen sierlijk in de wind nog steeds geen bus waar blijft hij nou? ik doe mijn jas uit krijg het warm de bus is er nog steeds niet waar blijft hij nou?…

Terwijl bladeren dansen, één voor één, de winter gaat zijn intrede doen zo meteen. IJsbloemen bloeien voor het venster, zo fijn, terwijl de wereld zich hult in kristalhelder schijn. De douw knispert onder elke voetstap, in dit betoverende winterse landschap.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

het is luisteren naar wat men niet kan horen zelfs niet met wijd openstaande oren ik kijk met mijn ogen en zie niet wat ik ervaar het is de herkenning die ik van binnen bewaar hoe schilder ik intiem ontwaken het dansen van nevel over een meer of het knisperen van gevallen bladeren als ik ze met mijn voeten bezeer waar ook nog het herfstfruit…

het verdriet ligt verscholen in de avond aan de oever van een slingerende beek uitgesleten bochten, vechtend drieblad vochtige oktoberdag, klamme vermissing ik kan jou met duizenden zinnen raken weerspiegelen en kabbelen, steile oever er gaan bladeren voorbij, ze passeren en draaien, dansen opgekruld van ouderdom voorbij gaat mijn droom,…

en de bloemen zijn verpest het stormde in een waterglas waardoor de boom het snel begaf de liegbeestjes kunnen dansen want hun leugennesten krijgen alle kansen…

De vlammen dansen op de tonen van de jazz. 'The falling léééééaves.' Net zoals de bladeren zullen ze de winter niet halen. Ze wuiven enkel de zomer uit.…

Hij speelt mazurkas het zijn dansen ja dansen ze zijn van Chopin het is niet zomaar dansen het is dansen alsmaar ja…

Op liedjes van troost dansen we de wals van verdriet Ik ken de stappen net zomin als jij maar huil voor ons de maat en we dansen op je tranen…

Door plezier en jolijt gedreven, - de drijfveren van mijn leven -, dans ik van ochtend naar nacht. Ik ben 'n zoeker, 'n dichter, met een vol hart, maar lichter dan ik van mezelf had verwacht. Ik zie het goede in elk mens en vrede is mijn grootste wens, naast een lach op je gezicht. Ik ben gewoon en ook bescheiden, laat me niet door…

Op een vroege stille morgen In het licht van de maan Dansen op de vloeren Met visioenen van een land In het tranendal Een stevige omhelzing Zweverige stappen Een draaiende zwing Denkend aan het geluk Op de dans der liefde Een aards plekje Onder de maan Intieme gevoelens In een flitsende wals Onoplosbaar heimwee Door deze dans…

Als ik naar mijn dansles ga waar ik sinds kort op zit dan lijkt het of ik dans op een plaat bisonkit. Mijn voeten die verkrampen mijn knieën worden stijf. dat trekt zo naar mijn nekkie door mij hele lijf. Maar als ik in de pauze wat biertjes heb gehad dan moet je komen kijken dan zie je nog eens wat.…

Hoe sierlijk en bewogen een pirouette gestrekt op een punt gracieus omhoog gebogen armen vingers raken elkaar snelle draai het hoofd kwam wat later het is prachtig om te zien nu staat ze daar sierlijk onbewogen.…

ik dans met u, vrouwe van de avond zing de melodie die ons laat bewegen zomaar op het ritme van een ontspruitend lied dat onze beide lijven, getekend door de tijd, even in een blijde voortgang doet verweven…

Hou mij vast en dans met mij door de dagen van ons leven dan zie je mij ten voeten uit veel meer kan ik niet geven Laten we dansen over de smalle grenslijn tussen liefde en haat waarheid en pijn onbetwistbaar bewijs van ons samenzijn alles heeft zijn prijs dus ik volg en jij leidt onze glazen zijn nog vol dus wij drinken...op de vrijheid…

niets waard haar huis is hij lang geleden in sneltreinvaart voorbij gereden morgen zullen zij dansen een terugkerend refrein samen en toch eenzaam zijn morgen...ja morgen dan ziet zij hem staan avond aan avond dansen zij samen en sterft er....…

ik was bijna vergeten hoe het klinkt als je bruisend de kiezelstenen wast de melodie de je zingt ik was vergeten het speelse klotsen als je verstoppertje speelt onder de overhangende rotsen ik hou van je zeegroene kleur de eeuwige deining, je zilte geur laten we geen tijd verdoen want het nu.... is zo later ik wil dansen, dansen op het…

Hoe kun je verbaal je gram halen op een paal geen paal om aan te dansen of een te laten herkansen Hoe kun je verbaal je gram halen op een flitspaal als je net iets harder rijdt dan mag wordt je geflitst, als je het niet zag Dan wordt je er wel aan herinnert op het moment dat je de prent ontvangt dan vraag je jezelf af: hoe kun je verbaal…

Kan dit anders of blijft het zo valt er regen op de akkers of blijft het droog Is muziek je redding op dit podium je hoeft me niet vergeten ik werk op het land Laten we dansen kind zijn in de achtertuin ik zie regendruppels op je hand Kan dit anders of blijft het zo of doen we samen die ene dans…

ze dansten op de adem van de goden de mist steeg op is dit het ritueel van leven naar de dood? is dit de mist na een catastrofe? is dit de stof die neerdaalt? zijn dit de rokende puinhopen van de openbaring? traag en adembenemend mooi zweefden de aeroben ongestoord verder ze dansten op de adem van de goden de mist steeg op was…

we haakten in vertraagden onze passen en dansten op het ritme van elkaar geen zwier en lange draaien gedegen voetenwerk vroeg niet om verfraaien maar in mijn hart dans ik de tango met een ander voel haar lichaam in gebaar schokkend wenden, keren maar donkere ogen zwepen op drank verhit bewegen lijven zwieren af en aan we laten…

er zitten hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen de gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om uit te kijken woorden rappen zonder adem…