1222 resultaten.
Ware liefde
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 462 Mijn oom vond mijn tante
De bekoorlijkste vrouw
En angstig dacht hij aan later
Bevreesd dat hij haar ooit verliezen zou
Zette hij zijn geliefde bruid
Reeds spoedig op sterk water…
Het roosje en het graf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 568 Het Graf sprak eens het Roosje aan:
- Wat moet er met de dauw gedaan,
Waarvan uw blaadjes blinken? -
- En gij, hernam het Roosje toen,
Wat wilt gij met de doden doen,
Die in uw diepte zinken? -
Het Roosje zei: - Ik zal te nacht
De dauw, die mij de morgen bracht,
Tot honigdruppels menglen! -
- En ik, lief Roosje!…
Gelijk Pareltjes...
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 923 De dauw was weer de voorbode
van een heerlijke, zonnige dag...…
Mijn zwarte bruid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 811 Mijn tanden ontmaagden haar wellustige hals
Een gelofte van trouw voor mijn donkere bruid.
Haar bloed smelt als ijs op mijn dorstige lippen
Als de zegen van eeuwigheid zich voor ons ontsluit.
Het maanlicht ontwaakt mij uit diepgaande dromen
Als haar foto mij aankijkt uit een levenloos blad.…
de groene bruid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 478 de ochtendnevel sluiert
een nieuwe dag
hierachter vaag verscholen
de prille, groene bruid
ze lacht nu nog verholen
haar aarzelende lach
maar straks wanneer de zon
deze dag zal breken
is al haar schroom
plotseling geweken…
Assertieve bruid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 4.060 'Je bedreigt me niet meer,' denkt de kersverse bruid
en ze zegt binnensmonds: 'Dat is dat.'
Triomfantelijk roept ze: 'Het spel is nu uit!'
Hij beaamt het. Z'n koning staat mat.…
bruid zonder ring
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.701 haar hart geschonken
streeft zij ernaar hem,
sterkte van haar wezen,
oprecht te behagen
in alle dagen goed of
slecht of zelfs gewoon
vermoedt zij de wereld
achteloos in geven en nemen
niet bij machte te zijn
hen ooit uiteen te drijven
ongeacht geweten grenzen
aan elk mogelijk bestaan
want zij zijn liefde
als geluk en voedsel
en waar…
Gebloemde Bruid
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 2.234 Zij was eens de liefste in zijn wereld
Hij aanbad haar dag in dag uit
En zij hield zielsveel van hem
Zag zichzelf als de gebloemde bruid
Zij was zo lief en vol vertrouwen
Hij kon altijd van haar op aan
Ze had haar hart aan hem verloren
Een liefde die altijd zou bestaan
Zij zocht nooit ruzie had altijd begrip
Was geduldig en bewoog sensueel…
Wit van de bruid
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 66 het
raakvlak en
vuurwerkte in
megakleur zijn
rechtlijnigheid
de schittering
plezierde het
kind door de
klimmende zon
die in warmte
won van de kou
kleur transformeerde
tot weerkaatsing
van hemel in blauw
nu dansen
stroompjes
met twinkelend
jeugdig geluid
in hun kersverse
bedding de
wereld ontdekkend
zonder het wit
van de bruid…
Bezongen bruid?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 Om de
poëzie te herbeleven, dien
ik naar een andere maat
te streven, verder dan de
hemel op aarde te geloven,
het is te vroeg om de
lekkende aarde te doven, en
te vertrekken op de vilten
zolen van de nachtelijke
stilte, als geluid zwijgend
verscholen in een eindeloze
stoet, bezongen als een bruid,
die aan het firmament een
nieuw…
WACHTENDE BRUID
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.004 Angstvallig belet de herder zijn schapen
zich te wagen in dat geheime woud,
vreest het doornige loof boven dicht kreupelhout.
Wingerds om bomen hoort hij zuchtend gapen,
spreken over drakenklauwen op wondergoud,
kasteeltorens, waar duivelskunst feest houdt,
kwade geesten, die hier vredig slapen.
De enge wildernis weert ieder mens,
klemt…
Geheime bruid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 281 (voor Mirjam)
Het zal hier op aarde wel atijd onmogelijk blijven, maar ondanks die zwaarmoedige visie ga ik dwars door de weerstanden heen en wil ik je toch bezweren dat jij mijn geheime bruid bent in parelwitte bruidsjurk, de lange sleep gedragen door vrolijke bruidsmeisjes met ontroerende vlechtjes.…
Hemelse bruiden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 673 ik zag twee engelen
zich met hoofd en haar
in elkaar verstrengelen
onder een topje van de berg
ze waren ontdaan van kledij
maar zover ik kan zien
vonden ze dat niet erg
zo dij aan dij…
Bruid je in het wit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 515 ik pakte zon
maar gaf jou
enkel schaduw
pas als we
samen zijn zie jij
er stralend uit
dan bruid je
in het wit
van zorgeloos
voorbij de wereld
die voor jou
geen kansen bood
ik heb je lief
kom straal en deel met mij
voortaan het dagelijks brood…
De bruid zegt:
poëzie
4.0 met 2 stemmen 277 Hoe wordt mijn lippe week
van honig-smaak?
– ’t Is of ‘k met tanden-reek
uw tanden raak...
Hoe zijn uw ogen klaar
van vreemde schijn!
‘k Zie er me lévens-waar
spíeglend in zijn...
‘k Hou mijne leden, als
ware ik beschaamd…
– Uw adem, om mijn hals,
die zoelig aêmt...
- Is het een lente-gloed
die door me gaat?
Hoe toch uw strak…
Bruid en bruidegom
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 335 Als ik neerhurk in het roodgekleurde
avondlicht
mij de tranen druipen langs ‘t gezicht
Ga ik als een volwassen bruid
naar mijn geliefde uit
Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet
de hemelgloed
die alle heiligen stralen doet…
op zoek naar andere bruiden
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.336 de warme wind
draagt zomerse geluiden
bijen snorren speurend rond
de mier verlaat de grond
op zoek naar andere bruiden
een kerktoren rimpelt horizon
laat zachte tonen luiden
nee, niet weer uit Muiden
we breien uren aan de dag
totdat het duister mag
in schemering komt licht
zijn eigen schaduw tegen
in overwegen besluiten ze
de nacht…
DE GLIMLACH VAN DE BRUID
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 Nee, je wordt hier niet achtergelaten
ook al lijkt voor jou niets meer te baten
Voor even is de zonneschijn gestuit
Alleen voor even stopt de speler op zijn luit
En voor even bot de rozenstruik niet uit
Reeds wacht voor jou de glimlach van de bruid
Elk uur komt voor jou je redding nader
Nog even en je zegt: Papa, vader
De priester luidt de…
ochtendgras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 244 Mijn voeten in het ochtendgras
‘k voel druppeltjes van dauw
Ik wou dat het altijd zo was
Mijn god, ik hou van jou…
Ongerept
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 459 Hagelwit het garen
waarmee ingebonden
ongeschonden het boek
dat ik openvouw
ongerept de ochtend
nog in dauw…
Mijn gras
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 260 Jij was mijn gras
groen en levendig
schitterend in de dauw
maar toen wist ik het
het gras aan de overkant is groener.…
Zo waar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Van de geur
nog moe
van de zon
bloedrood
van de dauw
zo zwaar
rozen in de ochtend
hun stengels buigen…
ja
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.800 zij bukt
en plukt
de kelkengeur
zwoelzoet
als kruidenwijn
zij breekt
en weekt
het donker brood
een bruid
verbindt haar pijn
zij vraagt
en draagt
het stille zijn
en kiest
de ring van één…
De Dominee
snelsonnet
3.0 met 27 stemmen 2.128 Mabels verleden is voor haar passé:
Haar wilde haren tot een knoet gebonden
Heeft zij geen weet meer van de leuke zonden
Die zij begaan heeft met haar dominee.
Ze laat zich immers in de echt verbinden
En kent nu enkel dominee Ter Linden.…
door nacht en dauw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 587 door nacht en dauw al urenlang verborgen
ontwaak ik elders in mijn eigen tuin
bezeer me dwalend aan de hopen puin
en voel de angst die mij opnieuw wil worgen
vermoeid om telkens voor mijzelf te zorgen
buig ik mijn hoofd en houd het nog wat schuin
een oud omhulsel roerloos leeg en bruin
op deze nog te vroege voorjaarsmorgen
een zwart satijnen…
Nieuwe dauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 741 door lakens en het linnen
door bomenkronen ruist de avondstilte
Onder het bladerdak schuifelt het zomertreffen
het gonst van buitenleven en laat vertier
alle pleinen lijken het te beseffen
de avond drijft op rode wijn en schuimend bier
De korte nacht klopt aan maar vindt geen oren
de nachtegaal vat ook de slaap nog niet
pas al de nieuwe dauw…
dauw van de zee....
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 421 waar goudenregen welig tiert
dragon
haar lentegeur
de ochtend siert
als zacht geelgroen
ontloken blaadjes
schuw verborgen
in krokus wit
overwoekeren blaadjes
rozemarijn
als dauw van de zee
lavendelvelden…
De diamenten dauw
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 77 uit schrale handen
spuiten geen fonteinen
zij koesteren het
vloeibaar goud voor
zinderende woestijnen
irrigeren in het
stille ochtenduur
de diamanten dauw
die door kou tot koele
druppels condenseert
zij zijn watergeesten
die nog wat nevelen
in de vruchtbaarste
seconden van iedere
eindeloze zonnedag
witte flarden zweven
al oplossend…
Hemels dauw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 123 als de schemer invalt
is er geen ontkomen aan
hoe hard je ook rent
word je met huid en haar opgeslokt
geel ochtendlicht kust
's morgens jouw ogen wakker
hemels dauw likt je schoon
voor een nieuwe speelse dag…
Voor dag en dauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.014 Voor dag en dauw, als licht al aanbleekt op het lover.
Ga ik op pad. Ik weet wel dat jij op me wacht.
Ik trek de bossen door en trek de bergen over.
Ik heb te vaak te ver van jou mijn dagen doorgebracht.
Ik ga,ik hoor geen geluiden,kijk niet om mij heen.
En houd mijn ogen slechts gericht op mijn gedachten.…