Alle inzendingen over de dood OR hemel OR afscheid

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

Ik ben nog niet dood maar in de laatste fase van mijn voltooiing. Van de bevrijding van alle lijden en dood en alle waanzin. Het grote rusten is bijna aangebroken, het wordt al heel stil. Ik neem geen afscheid, want ben met god almachtig en zo gelukkig.…

Hier staan we dan hand in hand huilend kijken we naar je foto zo ineens voorbij geen afscheid meer hier staan we dan hand in hand verbijsterd om je dood...…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

De stilte na de dood, na het lijden en het afscheid, wachtend op de morgen, maar zo dikwijls zonder hoop. De stilte na de dood, van deze Rechtvaardige, van zovelen die leefden in overgave en liefde, maar zo dikwijls zonder hoop.…

Zwart vol wolken is de hemel zwart vol tranen is mijn hart zwart van zouten zijn mijn ogen zwart van snikken is mijn smart Want voor altijd is dit afscheid nooit meer zien wij haar terug Straks sluit de toegang tot haar graf en de zon verdwijnt van haar gezicht.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zal ik de dood van dit lichaam met tevredenheid ontvangen en het levensspel in al zijn vormen verbreken Als ik afscheid neem zal ik sterven in het onsterfelijke.…

in tranen uit over de harde aarde de dood beklimt de toppen van het gemartelde centrum een stadje bevriest op deze eeuwig durende dag druppels bedroefdheid storten neer uit de hemel…

tot ik zoenen de dood zou mijn handen satan raken kou bestaan zou verbranden hemels bestaan nooit gehoeven behoeven werelden branden zou verleden verdere bestaan dood en het nu vergaan zonder pijnen die schreeuwen uit harten geen bestaan bij geboorte van dood zo de duivel praat naar mijn hemelse behoeven…

Afscheid door dood Is niet definitief Het stopt 't aardse leven Maar... Geloof me mijn lief Straks zijn wij weer samen En hebben wij rust Ik zal je dan kussen Zoals ik nooit heb gekust…

Heen zonder afscheid en nooit weer te vinden — 'Dood' heet men u, mij eenzaam jaren reeds; Blijde onafscheid'lijk trouwe vrinden — Heet ons mijn eigen hart, zo zonnig leeft ge er steeds!…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

Het afscheid nemen zal pijn doen de dood zal een bevrijding zijn gedachten die opkomen in de nacht in het licht van de maneschijn.…

daar waar de bomen tot in de hemel rijken zie ik haar in het blauw de zon omringt haar gestalte haar hand in de lucht ze wuift me vrede toe haar schoonheid is oogverblindend mijn ogen tranen van het felle licht toch blijven kijken totdat haar schaduw sterft en zij voor eeuwig is…

Door één lief woordje zou zich laten winnen, Door één gebaar of vriendlijke oog-opslag Of door een luide open-heldre lach Na veel gevlei's en zachtjes-aan zoet minnen Ik, die droef-wachtend op des Levens tinnen Melodieus zit klagend, naar de dag Opstijgend glorieus, van wat eens mag Bevredigen mijn ziel…

Donkere wolken Vol dreiging in Het westen Met een paar Laatste sliertjes Licht van de Voortijdig ondergaande Zon - de dag die Zich vermoeid al Vast te rusten legt Voor ze voorbij is En dan onverwacht Een geweldige kegel Van licht die schuin Over het toneel van Deze wereld strijkt En U die ons zo maar Voor het voetlicht…

Terwijl in tijd het koude lichaam stolt tot lijk, neem ik voor altijd afscheid van de dode.…

ze schitterde scheurde zich los van publiek danste flarden muziek en zong sterren van de hemel in een godvergeten lied applaus verbrak de betovering van mensen die kapot waren van haar ovationeel gejuich tranen als afscheid bloemen kleurden haar vallend gordijn…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

Zij stijgt de trappen van de tempel welke zwijgzaam buigen voor de last die amper op de frêle schouders past en haar doet knielen op de drempel Zij heft zijn beelt’nis naar de goden bidt om hun koestering voor de ziel van haar geliefde die plots ontviel en zich schaarde onder vele doden Zij heeft geen afscheid kunnen nemen zijn droef vaarwel…

En in het laatste hoofdstuk van ons leven Moeten we afscheid nemen van het bestaan Met ons aardse leven is het dan gedaan Het boek is uit en alles is volgeschreven. Maar in het Boek der Boeken staat te lezen Dat de dood gelukkig niet het allerlaatste is Want we mogen geloven in de verrijzenis En dat we bij God in de hemel mogen wezen.…

En in het laatste hoofdstuk van ons leven Moeten we afscheid nemen van het bestaan Met ons aardse leven is het dan gedaan Het boek is uit en alles is volgeschreven. Maar in het Boek der Boeken staat te lezen Dat de dood gelukkig niet het allerlaatste is Want we mogen geloven in de verrijzenis En dat we bij God in de hemel mogen wezen.…

de pluizige blauwe hemel verandert in een grommend grijs monster alles ademt afscheid in een rivier van bloed keert ze de stenen om haar lied moet de kille gronden warmer kleuren haar schrille schurende stem verhaalt over een hoge waarheid als in een Griekse tragedie…

zei de Dood…

De lustbeleving, de levenslustbeleving, voor en na de dood. Het zijn die ik ben, op aarde en in hemel, in denken en doen.…