Alle inzendingen over deinen OR orkaan OR stilte

et stormt in mijn hoofd mijn gevoelens in een orkaan alle redelijkheid wordt geroofd zo uit mijn hart vandaan het blijft maar razen en ik kan het niet toestaan ik durf niet onder ogen te zien waar de orkaan mij wilt laten gaan het laat mij ergens waar mijn adem niet is waar mijn lichaam flauwvalt omdat er geen zuurstof is het maakt…

Bij het veld vol hooi deinen klaprozen luchtig. Spaart het maaien hen?…

Zij is sterker dan betrekkingen verplichtingen aanwezigheid van andere zielen zij is geen orkaan of suikerspin zij is een kracht die zich al stromend verbindt.…

Het was oorverdovend stil tijdens de storm, geen beweging werd waargenomen, geen geluid eveneens. Het was oorverdovend stil tijdens je heengaan, niets bewoog nog, niemand sprak het was oorverdovend stil.…

zoveel stilte om van te houden als je vleugels krijgt je gehoord aangeraakt voelt zoveel stilte om te doorbreken als de bedreiging binnenin aanzwelt monddood maakt zoveel stilte om te aanvaarden als er niets is om mee te denken om van te houden…

daalt stilte en een vaag besef voorgoed naar huis te gaan…

de wind ziet ze vliegen de vogels die deinen en wiegen op zijn snaren in de lucht tevreden in vogelvlucht…

naar de zon de zomertijd is heus nog niet vergeten veel regen hier, tsunami daar, orkaan zodra het kan verkas ik naar de maan…

Ik zie ons urenlang op de golven deinen met mijn ogen dicht en jou aan mijn zij we zullen verliefd aan de horizon verdwijnen ik geniet intens van deze vrije valpartij Omhelst door de stilte van de zee laten we ons meevoeren onder de zon prachtige wolken reizen met ons mee die waren er al toen onze reis begon Het oneindige nodigt ons gastvrij…

Eens zich van een voetstuk laten verdwijnen om in stilte op rustige golven te kunnen deinen. Nu, na lange tijd, opnieuw klaar voor een nieuwe start opent zij wederom haar hart belooft zij zichzelf, nog een keer al doet 't nog steeds zeer...…

, zwijgend luisteren naar je naasten, je adem inhouden zodat je longen bewegingsloos je borstkast weerhoudt te deinen op het ritme van je hart…

Wijze Spaanse orkaan-ologen voorspellen trends in het windvermogen. Het komt erop aan dat zij ook voortaan op octopus Paul kunnen bogen.…

Ik weet geen woorden die de winden weren, Geen verzen houden huizen overeind, Als dadelijk de zee weer rustig deint, Begint het ruimen en het repareren. Nee, rijmen helpt niet bij natuurgeweld, Dus ondersteun Sint-Maarten en geef geld.…

en dein ben mijn eigen mijn…

hoe indrukwekkend mee te deinen in je ademhaling voorbij het omheinde van hunker bevrijd toe te geven aan verleiding…

Bevond mij in het oog van de orkaan, Stilte voor de stormen, tussen losgebarsten hel Raasde over mij heen, Met nietsontziende kracht. Brak mijn muren af tot niks meer restte. Gebroken en alleen liet jij mij achter, Een door sprinkhanen geteisterd landschap. Hoe een klein onschuldig vuurtje De oorzaak van het vagevuur kan zijn.…

Als de wereld oorverdovend, oogverblindend ook, me omarmt, insluit in het oog van de orkaan van leegte, dan verblijf ik op een lege zolder van gemis.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

maan en sterren spiegelen op de golven heimelijk dein ik met ze mee in wiegend licht verzonken ben ik vol maan en zee…

Stormwind slaat de vaart: meerkoeten dansen vanzelf en vrij op en neer.…

In het hoge gras blijft dat verkruimelde wit opeengedrongen, wiegt losjes, toch standvastig. Fluitenkruid verwondert steeds.…

mijn huid is dun als de ijle echo van de stem van een geest niemand zal zich aan me branden ik kijk uit naar de sterrenstorm het is stil in het oog van de orkaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de geladen stilte merkte dat de wind terug kwam aan de snel naderende kilte je hebt het overleefd je veerkracht is nog niet gebroken de haat is weggevaagd, maar over liefde wordt niet meer gesproken…

het is zo dat haar bril ogen geeft waar zij naar kijkt weerspiegeling van een ogenblik was wat het lijkt gericht op mij deins ik terug waar zij niet wijkt…

wanneer het oude niet meer is en het nieuwe nog niet bestaat groeit de turbulente chaos zoals de wind zich het sterkst toont in de ring van het oog van de orkaan…

ontstaat en hij zich in de stilte van het oog omgeven door een regenboog hervindt als wind hij heerst en onderwerpt de natuur met vlagen die in zijn druppels leven dragen…