Alle inzendingen over dichtbij OR huilen OR ruilen

Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Ongecontroleerd huilen Het zou zo ontzettend helpen Waarom kost het zoveel moeite? Wil er niemand met mij ruilen?…

Vriendschap geeft je een schouder om op te huilen, liefde wil alleen maar speeksel ruilen. Echte vrienden staan altijd voor je klaar, liefdes vinden zoiets maar raar. Liefde maakt je blind, terwijl vriendschap je met lieve woorden verslind. Bovendien: Liefde is maar voor een korte tijd, maar vriendschap duurt een eeuwigheid!…

Je daarna gewoon weer terug krijgen en over gisteren mogen zwijgen geen lange verhalen of verdrietig gaan huilen maar gewoon eens proberen of ik gelukkig kan zijn met een echte lach. Het lijkt me geweldig om te mogen daten zonder dat iemand er om treurt zodat ik niet met een brok in mijn keel mijn boterhammen op moet eten.…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

Nee, zei de zon tegen de maan We gaan niet meer ruilen Ik blijf hier voortaan Ook al ga je erbij huilen Ik blijf hier mooi staan Oh ja, zei de maan tegen de zon Dat zullen we wel eens zien En ze deden een wedstrijdje: wie-het-langst-opblijven-kon De maan telde zachtjes tot tien Degene die weggaat is gezien Het was een ongelijke strijd…

en zó met elkeen ruilen die nog een vader had zij wist de consequentie vroeg zachtjes om clementie in deze vreemde stad…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Echt een lieve vriend door dik en dun Ik zou jou voor niemand willen ruilen…

Jij kunt het niet, arme proefaap, daarom zal ik om je moeten huilen. ---------------------------- N.B: 1 miljoen proefdieren werden in 2008 gefokt, waarvan 450.000 'ongebruikt' gedood zijn.…

Ze zouden er alles voor geven Zodat ze nooit meer hoeven te huilen Ze is nu niet meer om ons heen Ze had niet zo’n geweldig leven Ze deed altijd alles alleen Nu heeft ze voor altijd opgegeven Ze bleek gewoon goed toneel te kunnen spelen……

Voor geen kunstoog zou ik je willen ruilen. Samen met jou kan ik voluit blijven lachen. Het lachen staat me nader dan het huilen.…

vertel me maar hoe zeer het doet hoe bang je bent en hoe je denkt dat alles nooit meer goed zal komen kom maar dichtbij me ik pak je vast en hou je stevig bij me zodat je niet meer vallen kunt heel even op me leunen huil nu maar uit ik blijf vanavond bij je ga zomaar niet weer weg zolang je wilt ben ik nog hier tot je jezelf weer…

En niemand begrijpt dat ik huil!…

De winter is gestorven, vogels gaan als gekken tekeer, de zon kijkt over ons pannendak, dikke hommels zoemen weer. Poes is binnen. Mussen tjilpen. Tortels minnen. Duiven vliegen af en aan. Merels zingen. Muggen dansen. Kauwen swingen. Het gaat zoals het altijd gaat. Vroege Vogels nestelen vroeg. Hier, in onze tuinoase. Nu, in dit wilde…

In ruil bezit ik niets. Spelers spreken. Schrijvers lezen. Ik ben een gedicht.…

Schuchter bewoon ik de verlaten vlakten, er is niet meer te verlangen, ook niets meer te verwachten, dit niemandsland kan ik niet ruilen, voetstappen hangen als gedempte geluiden in de mist, onbekende stemmen van vroeger vrienden dringen tot mij door, waarom zou ik antwoorden om met hen weer te huilen of te vrezen boven houten kisten…

één fotomoment in ruil voor rust de rest van de winter sportvakantie in lech…

hij keek mij aan fijn en groen gepantserd trots vroeg de sprinkhaan: "als jij een foto neemt, wat krijg ik dan in ruil?" Wel, zei ik: "ik bewerk je foto, publiceer ze op het internet en verzin een verhaaltje." ach, zo! toen vroeg ik: "als jij een foto neemt van mij, wat krijg ik dan in ruil?…

Een vriend die je hart laat groeien Een vriend waar je je geheimen mee wilt ruilen Een vriend waarvan je zegt: van jou kan ik op aan, en één ding is zeker ik laat je nóóit meer gaan!…

Mijn vriend houdt op met leven Ik moet er heen Afscheid nemen, niet voor even Maar voor eeuwig zo meteen Hij slaapt half zittend in zijn bed Een witte troon Voor het beregend raam gezet Als ware het gewoon Wij stervelingen moeten alsmaar huilen Terwijl hij glimlacht Alsof hij niet met ons wou ruilen Alwetend wat hem wacht Zijn ogen…

Ik zag wel dat het tranenspel niet nep was ik huil ook als ik echt geraakt word door muziek maar ik word altijd blij van iets bijzonders dat een soort licht geeft in de dynamiek. Kon u maar ruilen met die lege flessen dan was u leeg, de flessen vol verdriet.…

verhalend leggen fantasieën onwrikbaar vast, verleiding door de zwaartekracht, een mantel die iedereen past de zwartste aarde in te ruilen, kiemzucht als begeerte reikt tot alles wat het altijd al najoeg in een wederkerend labyrint waarop iedereen op wacht daaruit te ontsnappen op de tast.…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

ik wil vluchten in luchten met donkere wolken me niet laten zien geen zin om de wereld nog meer te bevolken ik ben het zat met mensen te leven mezelf te geven in ruil voor een aalmoes lach om erkenning die ik nooit zag ik koester het kind in mijn diepste geheim zij mag er niet zijn in ons creatief spelen het kan niemand iets…

niet bevatten kan kleurt het witte kant voorzichtig rood en hoor ouderharten huilen…