Alle inzendingen over dierbaar OR dood

Verjaren is weer even zien wat al voorbij is in ons leven, dan weten we toch ook misschien dat alles ons hier is gegeven: de vriendschap, ’t licht en mooie dingen, de liefde ook van Hem die leeft waarmee Hij ons hier wil omringen in al wat Hij gegeven heeft. Ons leven is maar kort en broos maar ’t is een weldaad het te krijgen, het kleurt…

Dierbaren van voorbij ze zijn geworden tot geliefden in herinnering stille begeleiders in de lichtkring Gods.…

uitgang waarachter alle dierbaren een schat bewaren die laatste adem uitblies overgang naar heldere herinnering als kostbaarheid niet te evenaren…

Het verlies van iemand die dierbaar was is niet in woorden uit te drukken Voor het verlies van iemand die dit niet was maar wel had moeten zijn is er slechts een woord: bitterheid...…

Introvert staren naar een onbeschut weiland dierbaar met hartstocht door gevoelens van voorspoed op een ongebonden dag.…

heel soms komt er een berichtje dierbaar en klein van iemand die met je begaan is hoe mooi kan oprechte aandacht zijn…

Diep bedroefd, in volledigheid ontdaan. Ik kan het maar niet bevatten, waarom moest je zo vroeg gaan? De waarheid dringt langzaam door, doet verschrikkelijk pijn. Om met de wetenschap te leven, dat je niet meer in mijn midden zult zijn. Bedankt voor alles wat je voor me was, voor alles wat je voor me deed. Je was voor mij een vriend,…

Bij iedere gedachte aan jou voel ik weer hoe rot het is niemand kan die leegte opvullen weet dat ik je iedere dag nog mis Soms vergeet ik dat je er niet meer bent ik zou je dan zo weer op willen bellen of even snel naar je toe op de fiets ik heb je nog altijd zoveel te vertellen Gewoon nog even met je praten over nieuwe mensen die ik heb…

Ken jij de charmes van een maïsveld? Heb jij de bomen die er rond staan ooit geteld? Weet jij hoeveel mensen daar ooit zijn geweest? Was dat voor hen ook steeds een feest? Wil je weten hoe stil het daar kan zijn? Doe dan zoals ik, Nu. Heel alleen! Ga erheen! Dan voel je ook al die dingen om je heen. De stilte, de wind, de eenzaamheid…

Wij plengden Ongemeen gemeende tranen Stonden oog in oog Voelden onze liefde tanen Ons hart nochtans verstoken Van tere, warme liefde Door die rappe, scherpe pijl Die ons dierbaar hart Niet slechts raakte Doch geheel doorkliefde…

Zwartgallige reclame-rariteit: een handig traanbuisstimulerend schenken van tijd om dode oma te herdenken, een zwart minuutje treurgelegenheid. Dat men voor dit soort rouwverwerking kiest stemt op de valreep van dit jaar diep triest !…

dierbaar mensch je glimlachte -verzachtte al de trekken van pijn en de ernst op diepe groeven van achtergelaten doodssmakken- de pijn voorbij…

Je ogen verward vervuld van verdriet pijn in je hart je trekt het nu niet Strelend over je lokken wordt mijn hals langzaam nat van jouw snikkende schokken huil maar uit, lieve schat Voor jouw diepe leed heb ik dan geen medicijn maar wel de belofte gereed dat ik er voor je zal zijn…

nu je hier niet meer vertoeft en ik woorden niet meer vind om je te zeggen dat het kind in jou mij trof en ons bond en de brieven die je zond mij dierbaar waren wil ik laten weten, dat voor wie jij wilde heten je naam niet mag worden vergeten.…

weken nog dacht je te gaan en plotsklaps ging het beter taartjes rukten we aan spelletjes werden gedaan je werd bijna een grote eter toch nog meer tijd gegeven misschien plannetjes nog gesmeed al waren ze o zo klein het mocht uiteindelijk toch niet meer zijn het haalde je in, tegen je zin de…

(voor Hanneke) Als kind sprong ik van grote hoogten en dook ik in ijskoude diepten, later ontmoette ik jou en al die momenten samen waren de aanzet tot schrijverij om jou te imponeren, te schaken, te versieren, in te palmen, op te eten (geintje), soldaat te maken, het hof te maken, aan de haak te slaan, kortom de mijne te maken. Een muze…

Wij noemen nog hun namen, zien nog hun gezichten, voelen een hand, een hand die troost, maar weet.......... wat geweest is, is niet geweest, maar leeft voort!…

In de stilte van de avond voor het afscheid van het licht zie ik nog langs lange lanen jouw silhouet stil verdwijnen uit zicht je schouders wat gebogen je blik op de horizon gericht zacht hoor ik schuifelende voeten door het mulle stoffige zand denk aan handen alsof ze zoekend vragen naar een vriendschapsband een stem die vraagt om waarheid…

in het vaag gele licht van een streepje maan zag ik jouw gezicht hoorde ik jou ademhalen was jij zo dierbaar dichtbij er was geen stilte in het vele leven bij rust en om jou heen in de kleine bewegingen naar willekeur ik zag je dromen in nachtelijke expressie de stereotypes van angst en bang zijn ook plezier en druk met…

Ik kijk vandaag door het venster naar gisteren wat acteerde en wat was oprecht, soms verzwelgt immers een gewone dag de tijden kolkt leven plots als grote golven over stranden zie je overal verwoestingen en as aan de kusten. Gedachten van hun die waren en zelfs levenswerken kunnen zo uitgestrooid in oneindige diepten verdwijnen. Vervolgens…

Met warme nostalgie starend naar de fotolijst voelt de dierendag met dierbaar geluk op schoot als luxueus souvenir.…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

De dood overvalt je altijd te vroeg. Je kan je er niet op voorbereiden, als het gebeurt ben je er nog niet klaar voor. Het 'lot' maakt alle beslissingen voor ons, over dit onderwerp is geen discussie mogelijk. -Geen inspraak- Geen dokter die je wonden kan verzorgen.…

genoot de vlucht voor de dood Treed in de stoet van de jakobusschelp van Saint Jacques Santiago de Compostella is onze gedeelde noemer…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Hoe ik zijn dood beween', Hier, bij dit zielloos stof, Breng ik d' Alwijze lof: Want, dierbaar kind! uw druk Veranderde in geluk; Gij werd bij d' Englenkring Een welkom Hemelling.…

hij die nog zo graag verder had willen leven om zijn dierbare op zijn plaats achter de computer zijn digitale hulp en bijstand te geven…

In het tijdloze moment zal ik vinden wat het geluk mij niet verbergt als het licht zwijgt en mijn dierbare stilte mijn woorden weer verwacht…

NU zo dierbaar NU vol rijkdom NU in een korrelzand NU in een lach, een traan NU is het volle bestaan NU is dat ik leef NU is dat ik geef NU is U, alleen U Ik dank U…

Zo krachtig en zo sterk En toch Ontzettend kwetsbaar Zo dierbaar en dichtbij En toch Ontzettend ver Onbereikbaar Voor mijn verlangen In het bang zijn Om jezelf......…