Netgedichten

netgedicht (nr. 32.784):

Verdriet van een dierbare

Je ogen verward
vervuld van verdriet
pijn in je hart
je trekt het nu niet

Strelend over je lokken
wordt mijn hals langzaam nat
van jouw snikkende schokken
huil maar uit, lieve schat

Voor jouw diepe leed
heb ik dan geen medicijn
maar wel de belofte gereed
dat ik er voor je zal zijn