18557 resultaten.
Het gevecht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 170 Hang naar het leven
is grensverleggend
Liefdevol lig je daar
met de dood in je schoot
Geduldig wachtend
tot hij de strijd verliest…
het godenvuur in ogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 430 op de rand van mist
vernevelen de koppen
maar de geluiden komen
naderbij in vreemde
talen gonst de strijd in
paardenlijven mij voorbij
de smaak van
bloed en vettig tuig
kreten rauw en ruig
het schreeuwen en het
doodsgereutel brengen mij
de sleutel van de tijd
ik zie ze gaan
met rossen op de vijand af
het godenvuur in ogen…
De bedoelde weg?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 Verworpen in de strijd
geen doel dat heiligt,
ook ik heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
hun mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
reinigt de
loop van mijn fossiele natuur
voor een onbekende reden.…
Ik heb u lief
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.906 Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn!
Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen,
En door mijn denken komt met vlagen dwalen
Van liefdes volkslied het oeroud refrein.
De meisjes zingen 't in de maneschijn
Met brede slingers wandlend langs de wegen,
Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen:
Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn!
Door de…
ZIEKTE-VERZEN
poëzie
2.0 met 17 stemmen 4.044 Toen ik, een avond lang en zeer bevreesd,
Ben voor de poorten van de dood geweest,
Kwam plots zijn jonge stem mij achterhalen.
Mijn ogen nog vol nare duisternis,
Zag ik verrast, hoe klaar de luister is
Van trouw, die onbevreesd zo diep durft dalen.
----------------
leger - bed…
Waanzin
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.457 Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw.
Mijn denken is in leegte weggezonken.
’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken
En dan duikt alles in een nacht van rouw.
Er is een luide suizing in mijn oor,
Waar alle stemmen effen in vervloeien,
Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien,
En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor…
Berouw
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.598 Ver weg het bedwelmend bruisen
Van de zee: haar vage geluiden
Eentonig, versmelt met het ruisen
Van het bloed, zo warm en duister.
In het duisteren en het ruisen
Een buigend mens, arm en donker...
Op een heuvel stonden drie kruisen.
Gij leed daar, ik weende er onder.…
Nolite iudicare
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.097 O dood, wat draait ge uw zware boom
Gewillig open
Voor die wanhopig zijn.
Hij liep het grote donker in,
Zó zeker,
Of hij de hel verlichte ramen zag
Van vaders woning.
Wat achter was
Kon hij niet overmeestren.
Daarom ging hij ’t staketsel door
Als een die vrezen
Voorgoed gaat wisslen voor geluk.
En is hij veilig aangeland?…
Oktober
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.489 Oktober met uw donkerblauwe dagen,
Uw koesterende warmte en koelend licht.
’t Hart kan uw heerlijkheid haast niet dragen.
Gij zijt té schoon voor ons verweend gezicht.
O, tranen kunnen onze ziel niet zuivren,
Zij maken ons ellendig en zo zwak,
Dat wij voor uw milde weelde huivren,
Als uw wit licht in stille kleuren brak.
Gij hangt de weke…
De seringen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 600 O dit wreed genadeloze dringen
Van uw schone rouw, paarse seringen,
Tot ons denken, tot ons vlotte bloed,
Is gelijk een overmacht van minnen,
Die 't weerstreven der nerveuze zinnen
Sidderend zich onderwerpen doet.…
Zilverslang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Dood -
Doder dan dood
De kleur, de
Buitenkant waarmee
Je de strijd
Gestreden hebt,
Op het oog
Voortijdig aan
Je eind gekomen,
Is daar het
Zilver dat uit
Je doodzijn
Groeit
Zilver, zo mooi,
Zo zacht, zo
Kunstig gevormd,
Schoonheid uit
De dood opgestaan…
bloed in bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 84 mijn kind, je nadert nu
de stappen der volwassenheid
geen bloem die uitgebloeid verdwijnt
als jij je haren hangen laat
donker wast de maan, maar lichter dan het licht
verstaat de zon het, om steeds weer
terug te kaatsen
eenmaal daar, waar heel jouw man-zijn gaat
verlaat je mij
om altijd terug te keren
naar de basisvorm van jij
en ik…
De geboorte van een moeder
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.848 Ik laat U los
Oh, moederziel
Om tot mij te komen
Hardvochtig strijd ik tranen
Oh, moederziel van weleer
Laat mij los om waar te maken
Waar een moeder zich verliest
Strijd niet voor zoons en dochters
Die u voor zijn gegaan
In de nacht van donkere tranen
Strijd dan voor bestaan
Help mij moeder om te leven
Laat mij leven tot de dood
Woon…
Liefdeloosheid onbekend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 een hart kan zwijgen
zolang dat beter is
een tijd
een hart kan bloeden
als dat nodig is
in strijd
een hart kan spreken
maar zij bepaalt
het juiste moment
zij zal nooit liegen
zij weet alles
zij is het die jou kent
een hart kan breken
en weer helen
zij kan niet delen
in liefdeloosheid…
HAAR INNERLIJK GEVECHT
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 486 verliezen wist zij
omdat die drang meer terrein won
Innerlijk klonk de stem, welke zei
trek de mouw op van je nachtpon
Ze zou, wist ze, als vanzelf tasten
naar ‘t scheermes in de tweede la
Even nadien had ze ’t mes vast en
ze won haar innerlijke strijd bijna
Ze zou die strijd echter verliezen
wetende, ‘t bloeden doet zo goed
Ze sneed…
De eeuwige strijd.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 Een ieder wordt alleen in eenzaamheid geboren,
slaakt zijn geboortekreet in ademnood,
klemt zich aan de rand vast van het leven,
de eerste strijd, ontsnapping aan de dood.…
Dood.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 95 Dood is een bloem die verwelkt.
Een schip dat vergaat.
Een kaars die langzaam dooft.
Dood is iets angstigs.
Iets waarvoor je wilt wijken
Je leeft er met een boog omheen.
Je durft er niet naar te kijken.
Dood is iets dat niemand kan begrijpen.
Het is een raadsel, vaak met strijd.
Niemand heeft er woorden voor
en niemand weet zijn dood.…
Bloedrood
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 584 Een bloedrode streep
Diep in mijn huid
Er vormen zich druppels
Druppels die via mijn hand
naar beneden stromen
Eerst langzaam, steeds sneller
Rood, roder, roodst
Bloedrood, mijn bloed
De snee is gezet
Ik voel de scherpe pijn
Mijn huid is stuk
Het bloed
Het bloed is rood
Bloedrood, mijn bloed
Paniek, waarom heb ik het gedaan
Waarom…
In bloed gedoopt
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 458 de pen streek neer
zonder compassie
bloedrood belasterden
dodelijk krullende letters
het argeloze papier
de schijnbloei
van mooie woorden
kon onwaarachtigheid
echter niet verbloemen
slechts de achterkant
van het gehavende vel
draagt het gelijk
de pen is leeggebloed
in besmeurde handen…
Bloed
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 98 rood
verwant
mooi
bad
serieus
end hart
de aderen missen jou, mijn lief…
Als bloed
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 727 Als bloed kruipt
waar
het niet gaan kan,
hoe weet
‘n transfusie waar
ie zijn moet dan?…
door
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 423 gezicht in reliëf naakt
hiëroglief koel dood teken
vlinder zingt vleugel gebroken
laat later staat kraanwater vaarwel
wij komen aan, en
slopen die hel
afval afvallig bastaard aanraken
raak vaak klaas aast
gierige gier stokken stook deze wereld dood
gasmasker ook!
wij kijken
muziek zingt mensen kerken erkennen
rood…
Als bloed kruipt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 141 Als bloed kruipt,
waar het niet gaan kan,
zit het daar
onder de nagels dan?…
Tijgerlelie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Jij met je zacht teruggetrokken manieren
Op de treurige lentedag
Je bloed, in waarheid en deugd
En wanneer het menselijk hart bloedt
Het mooiste van allemaal
Overwoekerd met leugens
Als een donkerrode perfectie
Bloed jij in de schaduw van de dood
En vertelt me de woorden
Die je vandaag of morgen
Niet zeggen zou…
bloeden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 ik schrijf mijn letters
in rood
dichtbij mijn hart, waar
dood en leven één zijn
en ik laat
de negatieve dag
een overgang naar zonlicht maken
achteraf kijk ik terug,
de zegen van een priesterhand
rust op mijn wang, en
op mijn rug
zijn woorden
rust en liefde rond
een kleine grot
verwijzen naar het lot
en niet – naar bange oorden…
Vampier(tanka)
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 76 patroonheilige...
geen gezicht in spiegelbeeld,
werkloos in zijn vak,
smachtte naar wat mensenbloed
in een resto op een snack!…
Wanneer het hart gaat bloeden.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 165 Het leven in mijn schoot gaat dood.
Het is als dobberen in een onbarmhartige oceaan,
wanneer het hart begint te bloeden
komen vroeg of laat de haaien aan.…
Dood
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.348 Als het leven je ontglipt
en de dood is zo dichtbij
dan verdwijnt de woede
en voel je je vrij
De strijd is gestreden
je hebt je best gedaan
de pijn zou verdwijnen
je wist dat je moest gaan……
Het apocalyptisch bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 ik geef je handenvol zon
jij koelt de wind
verdroogt vruchten
tot de hardheid van steen
speel met wolken
breng jou verfrissende schaduw
jij verzamelt nacht
groeit ziekelijk wit tot kracht
in ontmoeten schemeren wij
onze voortdurende strijd
in het apocalyptisch bestaan
van zon op en zon ondergaan…
Een nieuwe trekdraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 jij spon je web
tussen ophangpunten
die ik herkende
jouw perfectie
had mij al gevangen voordat
ik aan het draad bleef hangen
spartelde nog tegen
maar wist dat jij
mij tot de dood zou legen
je bent langs een
nieuwe trekdraad terug gegaan
verzadigd en onaangedaan…