Alle inzendingen over dood OR overblijfsel OR vruchtbaarheid

Mark Rutte wil kiezers bepraten en merkt, dat-ie 't beter kan laten. Z'n speech blijkt een sof. Wat hij oogst is geen lof, maar een regen van rotte tomaten.…

Ja vond ik woorden als water uit de wolken op jong voorjaarsgroen dat bloemen doet bloeien waar vlinders fladderen vogels tot nestplaats zijn. Dat dan mijn woorden als zonnestralen omhelzen veld en beemd paren met vogelzangen zuiver zijn als ’t water uit lieflijk kabbelende beek. Zie mijn waterval van woorden waarin ik mijn geluk u…

Bomen waaien zacht: druppels vol bloesemgeuren zweven naar ons toe. Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

ik pluk vandaag een beetje geluk de aarde is schoon je kan er gewoon nieuwe bloeiers planten eigenhandig heb je het onkruid gewied het vergaat zoals je ziet het lelijk groen van toen, opgelost als resten compost jij plukt vandaag je eigen geluk uit vruchtbare grond…

dauwdruppeldouche de vruchtbaarheid geschonken witte jurken dansen in het ochtendgloren de meidans is geboren.…

Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen grauw als de vergleden en naderende eeuwen boven nederzettingen, rechthoekig, met twee ingangen in de lange zijden; middenin die hoeven één rij dragende palen: dat is wat wij vonden en dat hun bewoners de as van hun doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…

Kaninefaten bouwden hier eens bedden voor hun doden. Konijnen mijden angstbestoven de plekken waar de stenen rusten. De zon gaat schreeuwend onder en mijn stem slaat op een venster stuk! ---------------------------------- uit: 'Op het nachtslot', 1985.…

Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt gespeld door een beker die stuk viel scherven waarin afdrukken van duimen het rilschrift van naalddunne takjes staan. Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets wat er was en er is in de sporen van greppels en staanders en lang gedoofd houtvuur. Het hoefde alleen maar gevonden te worden.…

Dat we voorbijgaan en Klaas Pieters Wouda bijna twee eeuwen terug in Wierum is gebleven en aldaar op de wierde nog steeds rust met Evert, Albert, Trijntje, Jan en Annie, en dat daar Rinze Hooijenga nog bij mocht, achttien en wel - hij reed geweldig trekker en kon mijn zoon van nog geen dertig zijn nu -, dat is hoogstaand voor een verhevenheid…

Veel kan in de lente (vraag het de bomen) maar nee, zeg ik: dood is dood, brood is brood echoot het kind, rood is rood; dat rijmt. En ik knik. -------------------------------------- Uit: 'Voorgoed', gedichten 1960-2010.…

Heb genade voor het tere bloempjesbehang de plek boven de deur waar het kruisbeeld hing, de gele randen in het bad, de zware geur van oude keukens, van reuzel en spek. Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed ontsnapt en woorden zich nog trachten te verbergen in laatste kieren of als schimmel woekerend in het pleisterwerk. Streel de vergeten…

van de mariannenplatz naar de overkant: gesloopte panden of wat daarvan nog rest behangpapier, de plaats waar de leidingen zaten de holte waar de kolenkachel stond de vragen die zij zich daarbij stelt: hoe het voor de oorlog was waar het bed stond waar de tafel en alles wat daartussen lag van de mariannenplatz naar de overkant dat…

In de oude werkgrot verspreide rommel gebroken balken roestige hamers versleten schoenen behakte stenen die eens gezamenlijk klopten en stampten als meerstemmig koor in het gezellig duister nu: wegterend blijven bestaan.…

er is iets gebleven dat hij bestrijdt uit alle macht misschien het zien zonder gevoel ellende om hem heen geen onderscheid vriend of vijand geplet, vernederd uiteengerukt verminkt, vermist details verwateren eindeloos gebons verwrongen gedachten eenzame nachten herstel onmogelijk een wrak zonder toekomst idealen verspocht overblijfsel…

De woorden uit jouw mond lijken op dierlijke uitwerpselen Mest dat de bodem vruchtbaar maakt Niet de dichter.…

Vederlichte vlinder in de nacht Wit verlicht door het donkere pad Gefladder voor de maan op zijn wenken De vederlichte trilgeuren Aanlokkelijk tot in den treuren zullen schenken Met veren voelsprieten Zuigend nectar tot de morgenstond Die nacht van stuifmeel schietend genieten Vruchtbaar en bloesemrijk toen de omgekeerde dagenraad ontstond…

denderend in stampij en crescendo daar ligt de meander van het avondland het luwt er en ontglimt elk scherp kantje dat op het ego lag te rijden het heldere water daar in stalen linten herinnert aan onthechting van weleer het futiele verschil in het samen zijn en de ijdelheid magnetisch op het aambeeld van reflectie het land is vruchtbaar…

Ze wilden niet kinderloos blijven en talloze vruchtbare wijven bezochten Jan Kees, die hun diensten bewees voor de intimiteit aan den lijve. Ze raakten heel graag in verwachting. Het erelid steeg in hun achting: hij hulde het graag in hun poesjes. Gestaag viel z'n stijve ten prooi aan verzachting.…

Wat moet ik op dit eiland met het woord 'woestijn'? Op een zandplaat ligt het voor de hand maar hier in deze duinpan waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig bloeien van de narcis! Jaloezie steekt de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt de belofte dat het gloeiende zand een waterplas wordt en ik veranderen zal in een bron van inspiratie…

Je vader heeft ik weet niet hoeveel zonen… Je zuster blijkt je zuster niet te zijn… Familiebanden blijken louter schijn… Wat nu met DNA valt aan te tonen. In elk geval, wie dat is overkomen Voelt zich zwaar door de spermabank genomen.…

Bij het bidden tot God vragen we meestal tussen ons schone gaven te verdelen of Zijn bijstand en welwillend helen tijdens een moeilijk, hinderlijk geval. Ziet hoe de Vader elke dag, overal wonderbare zegen uit wil delen, zon en regen met zaaisel laat spelen, opdat heel de wereld zich voeden zal. Mensen werken als onderbeheerders aan 's…

Cernunnos, Gehoornde heer van het Woud, Brenger van Overvloed en Vruchtbaarheid, Duistere God van Leven, Dood en Wedergeboorte, Ik roep u aan: U bent de balans tussen torc en slang, dag en nacht, hier en daar. U bent de vrede van het midden, de stilte van de innerlijke stem.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

is de grond duidelijk heel vruchtbaar. Ja, mijn hart is als een vruchtbare zomertuin en Jij bent mijn Tuinvrouw.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

het oog van de piloot ontmoet het honderdvoudig groen alles dampt van vruchtbaarheid totdat hij drijvende takken ziet in een doodse poel giftige nevelflarden vormen zich tot wolken met hoorbare huiver doet hij verslag over de dodenvallei het nieuws verspreidt zich als koudvuur ze overleefde het: een meisje van tien ze was haar…

jouw stem is mijn adem een omhelzing een streling door vruchtbare winden jouw aanraking een warme bezwangering van vurige liefde…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Dit vruchtbaar land Moet zich uiten In lof verzand De zaailingen spruiten Groeien tegen verhoudingen in Beloven verboden fruit Ik klompendans tegenzin En wil het frietkot uit.…

strooi je opnieuw de sterren aan de hemel Als het geluk vruchtbaar in warmende ogen wiegt en in een zucht van verlichting de horizon verplaatst krijgt je hartenpijn weer zweef zachte adem in gevleugelde vlinderwoorden…