18074 resultaten.
drie studenten, één tibetaan en duizend chinezen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
282 studenten
ver van tibet
op een bankje
drie studenten
op een publiek bankje
ver van tibet
de drie studenten
ver van hun bed en tibet
op een publiek bankje…
OP EEN CHIMPANSEE
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
562 Een chimpansee in Wijk aan Zee
deed aan een potje schaken mee
en tot verbazing van het publiek
versloeg hij de hele meesterkliek
ook de grootmeesters zette hij, blasé,
publiekelijk voor chimpansee.…
ik blijf achter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
437 ik blijf achter
keer mij om
ben mijn eigen
poortwachter
uit nood geboren
het was niet aan mij
te zeggen
kom blijf nog even
ik had haar
bij voorbaat
al verloren
zij kwam zo plots
in mijn beeldentuin
van zoete kersen
een zachte stengel
met een vederen pluim
en groeide in mijn leven
bloeide haast ongeremd
tot kostbaar zielengoud…
SCHADUWEN VAN DE DOOD
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
180 op kale huizen
op zoek naar wie hem moet vergezellen
Hij die hij najaagt blijkt ver van huis en
de dood is te afgemat hem na te snellen
De dood voelt ‘t bot van koude kraken
met die najaarswind huilt hij luid mede
Dan ziet hij een man bij een bed waken
die fluistert stil: Rust nu maar in vrede
Traag glipt de dood door koude muren…
Heimwee
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen
741 Dicht afgesloten van de koude wereld...
Veilig in de warme kamer.
IJsbloemen, nu op de ramen.
Moeder is dood....
Ik voel me koud!
Niet veilig en geborgen meer.…
Mama
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen
4.662 Zul je ooit nog beseffen
wat je me hebt aangedaan.
Dat je jouw eigen leven verkoos
en mij in de kou liet staan.
Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten.
Het tegendeel bleek waarna mijn
zelfvertrouwen uiteen werd gereten.
Daar stond ik alleen,
in een wereld zo groot.
Met kleding aan maar eigelijk bloot.
Onwetend wat er ging komen,
met…
koud
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
496 de zonnestralen schijnen
het verwarmt je lichaam niet
zal ooit de kou in jou verdwijnen
of bereiken de stralen je niet
je lijkt wel bevroren
koud als een blok graniet
niks kan je nog bekoren
je ogen donker als antraciet
ooit zal de warmte je ontdooien
de stralen om je lichaam glooien…
Zo koud
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
563 Ik sluit de knarsende poort,
graven brengen mijn leven
naar een eeuwige dood.
Op de avond van mijn leven
doven kaarsen in oude kandelaars
op grijze, marmeren stenen.
De nacht verschuilt haar duisternis,
de dag blijft verborgen in nevels
van droefenis.
Druppels van de dauw
hullen zich in zwarte stiltes.
Ik heb het zo koud.…
huivering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
536 je oogt roestig vandaag
en de wind is op collectetoer
hij neemt alles
tot je naakt en breekbaar
de lente tegemoet rilt…
mensen in de mist
netgedicht
2.0 met 15 stemmen
1.336 de witte stilte
kraakt en raakt het lichaam van
mensen in de mist
vochtig klam in koude pijn
huivert het onzichtbaar zijn…
Koud
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
274 kille wind
wervelt motsneeuw
emotie breekt
in ijzige tranen
hagelbollen…
Oimyakon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
744 Woorden vallen als fluisterende sterren
in duizend ijskristallen uiteen
wachtend op lang vervlogen liefdes
die restanten van warmte met zich mee dragen
wat bezielt de mens te verblijven
in een dergelijk oord waar lichtstralen
wangen breken beukend in de wind
het menselijk kiemen onmogelijk gemaakt
doch geboren zijn in dit helse oord
is…
koud
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
1.332 duistere schimmen
in koud hout kraken kraaien
de heldere nacht…
De berg is hier een vuist
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
8.774 Dood maar toch levend roven,
nabij sterven is hier
een vuist met afgekloven
vingernagels.
Geen sparren, geen dennen
geen kruipend naaldhout,
niets. En de dalen zijn
vol ijs, bedekt woud.
Waar ik vandaan kom
is de nacht een zee
van sterren
en stenen mee.…
Oostenwind
netgedicht
3.0 met 39 stemmen
11.670 Oostenwind maakt
de dagen guur en koud
zij schrijft
met ijzige vingers
ik ben koning
winter`s heraut.…
Uit je ogen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen
2.642 stroomt een zandstorm
droog en gevoelloos
Je lippen kussen koud
Je hand raakt de mijne niet
Je lijf schreeuwt de waarheid
En ik blijf maar kiezen voor je woorden…
Koud
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
1.283 Het is mij
om het
even
wat jij
van mij
denkt
of voor mij
voelt
al zie je mij
niet staan
voor mijn part
vlieg je
naar de maan
het ga je
goed
mijn hart
heeft eindelijk
ruim baan…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Koud
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
407 De lucht hangt als lood
en de zuurtegraad stijgt
de thermostaat strookt niet
met de temperatuur in
dit huis van geruisloos geweld
waar grimmig wordt gezwegen.
De telefoon gaat
zij blijft zitten hij staat op
en zegt zoetgevooisd Hallo
haar zoon voert de vissen en
vindt dat mam haar vent zelden
zo aardig heeft gekregen.…
Soms.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
264 Haar handen zijn leeg en koud
de zon kan ze niet warmen.
Er is twijfel te zien in haar ogen
angst heel diep in haar ziel.
Wie kan haar helpen om haar
het licht weer te laten zien.…
ontdaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
218 vreemd hoe het voelt
nu hij een jas heeft uitgedaan
ik zie het hem zo aan
dit leven kost hem moeite
een kil seizoen moet ons nog leren
hoe samen te doorstaan
hij aan het eind en ik
nog zoveel kou te gaan…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
133 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Tenten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
116 wind ruist
was wappert
sneeuw dwarrelt
wolken varen
tenten staan
wolken vliegen
tenten waaien
wind snijdt
sneeuw ligt
was bevriest
sneeuw blijft
was valt
tenten slapen
wind blaast
wolken weg…
Een 'leeg' publiek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
1.153 De poging zijn intellect te waarborgen
Bracht een ‘leeg’ publiek en dit baart hem zorgen
De muzikant heeft zijn snaren weten te stemmen
De rest is een blokkade dat hem af doet remmen
Succes probeert hij via hen te herleven
Het talent dat hij zo graag door wil geven
Echter de realiteit zet hem in een ander licht
Wat rest op zijn schouders is…
publiek figuur
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
550 Blijft lachen
met onze babyboom
voor sport in beeld
uit het buitenland
Blije spetter Erika
blits met vouwen 65+bilpartij
afgelijnd oranje string
sjansend aan de waterkant…
Publieke Oproep
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
155 achteloos televisie kijken
geeft mij heel merkwaardig
het gevoel dat ik leef
niet omdat de tijd verstrijkt
zonder dat je merkt
dat het later wordt
nee, het is gewoon
de nummer één nutteloze bezigheid
die ik tijdens mijn bestaan
heb kunnen ontdekken
dus bij deze een publieke oproep
aan iedereen die een beter tijdsverdrijf
in optime…
Publiek geheim
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
176 Toen Simon Vinkenoog Ingrid Jonker
in Amsterdam ontmoette
wist hij natuurlijk ook niet hoe
het met haar af zou lopen
hij keek diep in haar ogen
streelde de schitteringen
hij zag de glimlach op haar gave gezicht
volgde de charmante bewegingen van haar
slanke gestalte, vergat pardoes een joint
te draaien, werd high genoeg van haar
maar tijdens…
Met stilte als publiek
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
270 zag je vingers
van mijn handen glijden
als tonen uit een melodie
zinnen braken
woorden stokten
in het lied zonder muziek
weer gescheiden wegen
in de zaal van leven
met stilte als publiek…