Alle inzendingen over dood OR rust zacht OR meditatie

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

bevende handen omsluiten haar hart in zachte armen hervindt zij de kracht lacht naar het leven voor even weer hoop de weg naar morgen loopt over rood maar het lot beslist verkeerde keuzes uitzichtloos haar droom vergaat rood verdwijnt in grijze nevel haar hart gesloten rust ze zacht…

met kunst en vliegwerk hielden we jou in leven tot je uitgemergeld je laatste adem uitblies zonder kracht je kon niet meer lopen niet meer praten je ogen zagen zonder zicht flarden uit het verleden spraken zonder inhoud, zonder bericht je handen lagen stil huid om skelet we hebben je laten leven dood in je bed rust zacht…

ontnomen niet door eigen wil te vroeg gebroken mensen-dromen als rose bloesem op een lentepad gisteren nog paradijs vandaag verwaaid verloren rust zacht…

Rust maar zacht, lief klein kindje eindelijk zonder alle pijnen in je graf Geloof mij maar, iedereen bemint je omdat jij ons je oprechte liefde gaf Rust maar zacht, lief klein kindje kom maar van die intense pijnen bij Geloof mij maar, in de dood vind je onze levensschepper aan jouw zij Rust maar zacht, lief klein kindje oneindig grote…

Rust zacht lieve opa. Ik hoop dat je mij nog een keertje ziet. kusjes jasmijn. dit gedicht is voor m'n opa, de liefste opa op de wereld.…

Alles zag wit toen we jou wegbrachten. Zuiver wit, met hier en daar een streepje zwart als ware het een afgietsel van jouw ziel, met sporen van enkele nog te leren levenslessen. Het pad naar jouw laatste rustplaats lag spekglad die morgen, alsof ook de straatstenen jou nog hier wilden houden net zoals wij, die jouw vriendschap al misten.…

je bij mij elke dag en elke nacht Ik zal altijd van je houden tot ooit, rust zacht...…

Een traan blust, en roept tot rust. Rust zacht lieve mama.…

Wat rust ze zacht in 't malse ledekant, Het blank gelaat, in 't kroezelhaar gesloten, Met iets zo fijns, zo zeldzaams overgoten, Als zag ze mij reeds hangen aan de hand Een kindje uit haar edel lijf gesproten! Wat rust ze zacht in 't malse ledekant!…

Onrust is gasgeven met ingetrapte koppeling of een stokstaartje op de uitkijk in een lege vlakte Onrust is een stoker op een stilstaande trein of aan tafel in driedelig pak bij je nieuwe schoonfamilie terwijl een mestkever een hol in je reet graaft…

Nog zie ik onze twee hoofden, op onze kussens rusten. Hoofden, waarin gedachten komen, en als zorgen verder gaan. Hoofden, waarin we dromen. Toch zijn wij onze hoofden niet. Niet wat onze gedachten waren. Niet hetgeen wij droomden. Vannacht. Wij zijn zoals onze kussens zijn, waarop we dagelijks slapen mogen.…

dood je wilde schoonheid in een zacht lied als een landschap zonder lichaam of vermaalde rust in stof van verdwenen namen die nooit meer zijn gezien…

je obeliskt op grote pleinen pilaart mijn liefde in het kleine tempelt rust voor hen die zoeken en in meditatie anderen ontmoeten piramiet in groots begraven geschoond met zweet van generaties slaven toch ontspring je weer de dans lacht de ruggen toe van niet geziene geesten cultuurt de tijd met heel je wezen in onafgebrokenheid…

Het is gedaan, het is voorbij, het is over het is niet meer, het is tijd nu voor verdriet het is tijd om, terwijl je ‘t nooit meer ziet, toe te laten dat de dood overwon, want: het is gedaan rust zacht!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Koel kust de avond en mijn ogen, open, sluit ik vaag vervloeit een zinderende dag en over de blanke lissen van mijn geloken ogen, wipt de ijle vogel, die onrust heet, naar ver over de verre vijver glijdt een lied en mijn keel ontglijdt een langgerekte klacht dan, zo langzaam, opent het donker de maandoos, mijn ogen, mijn oren, mijn…

Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het ‘gemier’ in een zachte gloed van een avond in mei. Alle ‘ikken’ vluchten in de plexus solaris feilloos naar hun begrafenis.…

Zacht als strelingen. Ineens verschijnt rust. In mijn centrum van onrust. Onaangekondigd. Alledaagse geluiden verstillen. Stemmen van de straat. Gekras van torenkraaien. Gezoem van bijen. Fluisteren van bladeren. Mijn hart luistert. Het duurt zolang het duurt. Deze heilige vorm van leven. Hier, in onze tuin.…

Mijn oude kater, is een meester. Hij leeft in een wereld, die ik, zonder het te weten, verlaten moest. Mijn oude kater, is een meester. Wat hij doet, doet hij met aandacht. Hij kijkt, hij ruikt, hij proeft. Hij keurt en wikt en weegt. Mijn oude kater, is een meester. Hij betreedt ruimten, die voor mij gesloten blijven. Hij kent de…

meditatie rijpt een diepe ademhaling vervult mijn krachten geestvermogens verdiepen waar ik de waarheid ervaar…

Wanneer meningen me hebben verward. Wanneer het in mijn kop gaat gisten. Wanneer ik ben vastgelopen op mijn pad. Dan wil ik weten wat de wijzen wisten. Weer verlang ik naar dat stille meer. Daar ga ik zitten op een houten bankje. Het water stroomt er als mijn eigen leven. Onzichtbaar blijft de geheime levensbron. En toch, wat troebel is…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Hij lachte, maar van binnen was hij zo stuk van emotie Dat hij de dood verkoos, zijn laatste rol, was er een zonder lach! Rust zacht en lach, daarboven!…

de open deuren wijd open dwazen schuiven prater de praat mijn klasje in kriskras kouten over goden die ons invallen tot we stilvallen in een meditatie die eindigt eer zij begon dan tijd wederom voor open deuren lege dwazen loos gekout over de hoge god van gister en de godin die morgen komt tot we stilvallen in een meditatie die…

derwisj die rondtolt op zijn hoofd, in ijdele hoop de aarde in beweging te houden overgeleverd aan het lot wacht ik op de ommekeer gelaten lijden is mijn deel op dit verdomde pad kille regen en angstzweet gutsen langs mijn rug een terugweg naar de bronnen van de oerzee ontbinding de rotting van het vlees verlossing door de dood…

Hij was een KEI in taal, hij was een ROTS in vertalen, hij was een cabaretier die zalen stil kreeg, hij was een STEENGOED mens, te lief, te zacht en nu, dood! Hij verlegde de steen in de taal deed dat kei goed en nog voor ie goed en wel afgekoeld is, wordt hij al zo gemist! Rust zacht en vermaak ze daarboven!…

Arm vrouwtje Voor een slokje Uit een blikje Lig je nu in een doodkistje Woeste meute Moordbrigade Geen genade Jouw dood een fanfaronnade Rust zacht Bloesempracht Cru geslacht In een baarbaarse dievenjacht…

Wat is dit een zoete verbintenis, u en de dood en ik. Dat liefde er niets bij heeft ingeboet, te geraken tot deze rust. Nu al de vuren zijn geblust, gaan we over de zachte as en denken wat geleden moest, voor ieder tevreden was. ------------------------ uit: De Gids (1928)…