455 resultaten.
Depressie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 688 De verdorvenheid
In de spiegel
Zie ik alleen
Achter de lege ogen
De draden van de dood
Het zwarte slijk
Plakkerig, stinkend
De rotting begonnen
Verlorenheid zo zoet
Als drijfzand
Het laatste stukje wil
Omsluitend
In de verte
Een lichtpuntje
Het vlammetje van hoop
Een dochter
Een vriendin
Een moeder
Is ze te laat?…
Geen enkele dag hoeft mokkend te zijn.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Geduld is als een bloem die niet
in ieders tuin spontaan groeit,
vier en gedenk gerust die tuinmannen
die dat wel in hun tuin hebben uitgezaaid
om het dagelijks als bloembed te koesteren.
Het wellicht zien als een goede papaver
wellicht een prachtig gedresseerd paard
wiens manen je niet eens hoeft te kammen.…
Brechtje (deel 4)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.337 of krijg ik dan het oude verhaal te horen:
"Haico, ik was je psycholoog,
ik deed gewoon m'n werk,
sorrie dat ik jouw hart bedroog..."…
Laatste gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 134 Wie loopt op zijn laatste gras
Naar een drijvend bloembed op het water?…
De geschiedenis herhaalt zich
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.387 Vele liefdes zijn gezonken
in het drijfzand van de lol
spijts hun roepen en hun bonken
was het maatje nu toch vol.
De zomer begint te lonken
de terrassen zitten vol
de dametjes staan te pronken
en brengen ons hoofd op hol.
Vele liefdes zijn gezonken...…
en altijd is er
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 135 en altijd is er de angst
voor de wakken in het ijs
de zuigende kracht
van het drijfzand
het verdwalen
zonder kompas
de diepe put
van het verdriet
het kantelend woord
op de weegschaal
de stormen
zonder bakens
het verliezen
van de tijd
het breken
van de ogen
het loslaten
van het leven
het verdwijnen
in het niets
de eindeloosheid…
pom pom pom pom...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 301 een rijkelijk intens stukje
over de werkelijkheid
over de zwendel daarin
over de liefde over drijfzand
over leven over regen, tijd
mogelijkheden, fantasie
en wat ik daarin ronddraai
en zing een wankel liedje,
en half wankelend...
over jou en over de liefde
die ook heel belangrijk is,
opgerold in een draaiorgel.-…
Retro
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 Baudet vertoeft in zijn arcadisch heden,
Ivoren toren, bolwerk van illusies
Smeedt na een schisma alweer nieuwe fusies
In zijn hang naar Hollands rijk verleden
Op drijfzand bouwt hij zand- en luchtkastelen -
Schor klinken daar Minerva's uilenkelen...…
Vandaag bloeit de aarde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 258 vandaag bloeit de aarde
in kleurige bloembedden
een stille sprei vol schoonheid
omarmt de nieuwe dag
de jonge blaadjes van de hazelaar
ze knikken vol genegenheid
naar de koerende duiven
die elkaar de liefde fuiven
goud versiert de randen
de wolkentoppen pralen
zo onverklarend zacht
dat het hemelwater nog wacht
de sleedoorn draagt…
jou niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 je klanken bedriegen woorden
valkuilen in het duister
tastend naar houvast
nee ik vertrouw jou niet
niet zoals ik weet
dat bomen bloeien in mei
niet zoals de kou bijt
door mijn wollen wanten
in de winter
niet om op te bouwen
drijfzand draagt het huis
waarin ik woon…
De ideeënfabriek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 Voor het bloeden het elfde gebod
Tot zijn eigen glorie
En die van zijn redelijke schepselen
Vitaal is een religie
Is meetbaar
Wie je vandaag ook bent
Zo is het weinig voor woorden
Voor de rauwe werkelijkheid
Als drijfzand, alles wordt draagbaar
We weten waar we op afstevenen
De ergste vernedering in bekwame handen…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Alchemie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 669 Geen emotioneel drijfzand
Geen oorlog in mijn hoofd
Hersengolven breken op berusting
en het heerlijk bevrijdende
van gelukkig zijn.
Loden herinneringen
worden tot goud.
Gekoesterd verleden
bedwelmt mijn heden
in een roes
van gelukkig zijn.…
Dubbele liefdesfractuur
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 2.054 En dan plots kom ik jou hier tegen
Op de bodem van mijn bestaan
Iemand die mijn woorden koestert
Een vriendschap om voor te gaan
jij verteld over haar en ik over hem
Dat schept een grote verbondenheid
Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt
Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt
We delen samen onze trieste tranen
Praten tot in het diepst…
Hart vol vlinders
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 3.009 Vuur schittert diep in jouw ogen
Brandende passie bedwelmt je ziel
Liefde vol ongeëvenaard vermogen
Sinds de dag dat ik voor je viel
Zinnen spreken zachte woorden
Als een vuurbaak leidt je m'n weg
De toekomst vol nieuwe dromen
Nu ik mijn hart in jouw handen leg
Je betovert me met je glimlach
Elke schaduw wordt een paradijs…
Bloedende woede
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 4.265 Regen klettert in de kilte van de nacht
Sluipend langs achterstand woningen
Je weet nog niet wat er op jou wacht
Maar het zijn bepaald geen beloningen
Ik heb mijn messen scherp geslepen
Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak
Mijn woede bloed als nooit tevoren
Bezoek het doelwit van mijn criminele taak
Dan zie ik de plek waar ik moet…
Subtropisch erotisch
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 2.839 Een dagje subtropische temperaturen
Hete romance op het zoute Zeeuwse strand
Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon
Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand
Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug
Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet
Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen
Haar wilde blik vervoerend tot…
Draai je om en donder op
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.564 Vergeet maar dat ik heb bestaan
En laat me verder gewoon met rust
Mijn leven zal alleen maar beter gaan
Daarvan ben ik me volledig bewust
Laat me los, ik wil niet meer
Ik wil niet meer op mijn tenen lopen
Schenk je geslijm maar aan een ander
Mij zal je niet meer slopen
Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren
Ze zijn nietszeggend en zo leeg…
Hete blikken van opzij
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 963 Ik lag gewoon te genieten van de zon
Op het warme Scheveningse strand
Droomde hoe romantisch het zijn kon
Met jou, samen, hand in hand
Plotseling lag er een hand op m'n schouder
Vingers streelden m'n zonovergoten huid
Ik draaide me om, m'n hart sloeg over
Dacht: mijn God mijn droom komt uit
Je knielde naast me neer in het zand
Keek diep…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Zoekende
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Ik zoek al zwevend
van hoek naar hoek
zoek al zondigend
en jij hoort mijn gevloek
verontrust houd ik mij vast
angsten steeds niet geblust
wat wordt er dit maal afgelast
de wind blaast mij haast bewusteloos
Het vaste onder jou voeten
is drijfzand bij mij
ik zal het beslist beboeten
dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…
Het pad
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 nog weet ik de weg
zie aan bomen waar
de zon is opgekomen
heb drijfzand ontweken
heel verleidelijk maar
de gevaren niet vergeten
net als kleine lichtjes
die soms de richting wijzen
gelukkig kon ik ze ontwijken
ik voel mij niet alleen
het hele bos staat om me heen
alleen het pad dat er nog was is weg…
(l)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 596 maar telkens voor het echt te laat is,
en 't drijfzand me omsluit
dan pak jij m'n hand en maakt me vrij,
en jij laat me zien wat geluk moet zijn..…
Onvruchtbaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 200 uit het niets strooi je zand in mijn ogen
onheilspellend niet minder pijnlijk
werp je barricades op waarachter
je veilig toekijkt, was je jouw handen
in onschuld om jezelf van iedere blaam
te zuiveren, veranderen korrels ineens in wijsheid
daar jij uit de leer citeert die niet de mijne is
blijkt het geheel gestoeld op drijfzand…
toevluchtsoord
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 175 is leven ontsnappen
vluchten voor jezelf
het lichaam een klomp klei
tijd schrapt en schraapt
zet een paraaf
het land is zompig
in drijfzand zak je tot de helft
en het moeras zuigt tot je sterft
hoe harder je worstelt hoe sneller
er waadt een purperreiger en hij zwijgt
wij zijn meer dan vlees en bloed
wij zijn ons lichaam niet…
lege dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 278 als de kralen van een paternoster
glijden de dagen gestadig
door verveelde vingers
nu alle uren even lang duren
geen dwang bevatten
noch vlucht
nadert snel het geduchte moeras
waar de jaren wegzakken
in vergetelheid
graaien handen vertwijfeld naar houvast
maar verdwalen in het drijfzand
der herinnering…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
het huis van mijn moeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 door het open raam kijk ik
naar de naakte werkelijkheid
ik zie je schuifelen
op het dunne ijs
bevangen door twijfel
weet ik niet wat het betekent
mijn taal valt uit
ik sta met een mond vol glas
met een kapmes door het geweten
en drijfzand onder mijn voeten
voel ik even de wind van de vleugels
van de waanzin
ik kan de deur van…
kras
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 251 Dit is Riskant
Het woord ras
Het is Drijfzand
creëert afstand
Het boezemt
mij in
Een gedrocht
een monster
een woord dat
Tevoorschijn komt
Als zwarte stralen
Geen plek
Voor dat woord
Het is verboden in mijn hart
Omdat
Degene
die
in nood waren
In tijden
dit woord
Terecht vermijden
als Zwarte stralen
Het woord ras
Een leeg…
Moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 281 Tijd staat soms schril
in oneindig loze momenten
uit het verleden stille prenten
vallen de uren en dagen stil
Totdat de tijd ons inhaalt
sloom en constant
bleek en broos vervaald
gebouwd op wankel drijfzand
Momenten, die traag vervagen
tijd aaneengesmeden
tot in lengte van dagen
langzaam weggegleden…