Alle inzendingen over drinken OR rozen

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Ik kleur jouw verlangen roze de mijne laat ik wit leunend binnen de lijntjes kijkt er 'n vogel van buiten naar binnen, z'n veren net gekamd open de deur met grote zwaai en zie hoe jij vlinders vangt die even te voor nog aan mij toebehoorden…

Ik zond jou rode rozen, witte rozen en gele met gipskruid èn eucalyptusblad. Ik gaf je meer dan rozen.…

ik dacht de weg te vinden in de bloemenzee bomen golfden hun rust de wind blies geuren mee harten openden onstuimig draaiden zich naar licht zag hun richten naar de wolken gretig ogend naar meer zicht ik zocht de rozen in je haar je lippen dauwden kussen een slanke hals en borsten die mijn handen susten we droomden tussen…

In de kille kale uren van zijn bestaan is het de tijd die als enige nog snel kan gaan hij zelf loopt krom gebogen kijkt niemand in de ogen bang om iets van geluk misschien in een ander te zien al was het maar de schijn terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn maar hij heeft gekozen voor dorens in plaats van de rozen.…

danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn een roze…

Pose van gevaar, balancerend tussen begeerte en verweer: ik stijg, ik val en onderwijl: ik teken rozen rozen rozen en dit zijn rozen. ---------------------------------- uit: 'Verboden vruchten', 2017.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

De rozen zullen hopelijk meedrijven met de golven, met een mooie reis over de zee. Foto Dick Voogd…

Deze oefening is niet de eerste de beste Deze oefening liegt er niet om Je moet ervoor in snelle auto's springen En uren en uren drinken En uren en uren zeuren En uren en uren drinken en drinken en zeuren Met het zweet in je handen De opgezwollen krampen In je linkerbeen voor verdragen Met het zweet in je nek Met het zweet op je voorhoofd…

Daar in de kerk een schreeuw is opgemerkt open gaan ze zeker dus drink wat uit een glas of beker drink op de wereld drink op mij de wegen gaan open dat maakt u blij lezen en leren ik zal u eren maar neem nog wat zo zeker dat er meer is wij in het zwarte gat.…

uit 1 kopje, beker ‘to go or not to go’ Mijn persoonlijke maximale opdracht is dan ook Te minimaliseren, te leren de eenvoud van het ‘goed’…

O, rozen, droef en schoon, ik heb u uitgekozen Voor àl mijn koude doden, rode en witte rozen. Rozen om 't dode haar, rozen op armen en borsten Vallen met zacht gebaar, of zij niet vallen dorsten. Rozen voor ieder, die met lachen, of kussen, of groeten, of schone melodie Mijn leven wou verzoeten.…

Wat dat kind niet weten kan, waar de bron van dat versje ligt, daarvan zeker drinken zal, zag de aarde roze rijpen, zag de lente bloesems dromen, overzag werelds wensen die ze niet begrijpen kan, liet het maar bij tranen stromen in de rivier van aardse onwetendheid, heb het bij de hand genomen.…

Je hebt het over rozen, maneschijn, de duinen, Chanel, het drinken van wijn en dat er eeuwige liefde bestaat. Vind het amusant: jouw verliefde brein dat de fantasie de vrije loop laat, zegt dat onze band nooit verloren gaat en je zo graag "intiem" met mij wilt zijn.…

Zo ben ik weer hier en staat de tijd mij toe te beginnen met een ochtend die woorden bederft en de regen koestert als de zwijgende boodschap van weemoed over een warme nacht en gedachten die herinneringen verleiden maar uiteindelijk niets meer verzinnen en alleen een tergende kater beloven…

Een alcoholist uit Hindelopen ging dronken, een frietje kopen. Hij gleed uit, onverwacht en belandde in de gracht. Nooit heeft hij zoveel water gezopen.…

Drink een slokje, maar blijf zitten kruip dichter bij je zon, als je een satelliet bent gebruik je hoop als een sabel geef de wereld blindelings op of doe je schoenen uit onttover jezelf nu beetje bij beetje stap uit je kleertjes zonder dat iemand het ziet werp dat omhulsel weg tegen de spiegel houd jezelf bezig, stel je spiegelbeeld vragen…

wolken verwaaid in vlagen de zon waterverft eindeloze kleuren immer korter nu de dagen steeds grondiger de geuren de wind waait mij in scherven uiteen storm staat mij bij ik ben alleen ad fundum drink ik mijn glas wachtend op warm wit winterdek niemand maakt mij gek ik weet wat er eens was…

ik start de motor plankgas de snelweg op sigaret aansteken blikje energy drink open gedaan op naar ons gedenkteken 800 kilometer snelweg te gaan dan ben ik bij het bankje waar wij met verf vereeuwigd staan daar in Oostenrijk was onze liefde voordat het ophield te bestaan aan het eind van de dijk die de Bodensee inloopt komen herinneringen…

ik heb je tranen niet geteld maar het was denk ik genoeg om alvast twee halve glazen met elkaar te kunnen drinken ik heb ze voor je weggeveegd om niet weer verdriet te proeven en onze Raki was nog niet op -ik was liever dronken van de drank- maar zoetigheid was allang verdwenen en daarom wat later deden we onze ogen dicht zorgen…

De donkre aard drinkt vochten, Uit d’aarde drinken bomen, De zee drinkt uit de wolken. Het zonlicht drinkt de zeeplas, De maan drinkt uit de zonne,-- Wat laakt gij mij dan, vrienden, Die ook verlang te drinken?…

werp het voedsel uit het venster en eet van de zon spoel de wijn door de gootsteen en drink van de regen zie op naar de maan en slaap het geluk voel honger noch dorst en weet weer hoe alles begon…

Samen een biertje drinken doet geen mens kwaad, op een zonovergoten fraai gelegen terras en dan wel meer dan één, je weet hoe dat gaat: je mede drinkgenoten houden je wel in de maat.…

Ik ben oud, ik drink wijn van een naamloos veldje – om ooit heen te gaan.…

Wie veel water drinkt die verdrinkt veel verdriet!!…

Als hij lacht dan sneeuwt het rozen zijn wenkbrauw is een dennenbos of brandnetels, wuivend in de wind. Als hij lacht dan sneeuwt het rozen, ik heb hem lief, ik ben zijn kind. Zijn oor een vat vol fluistering, het fluistert er vol rozen en honinggeur hangt in zijn haar, zijn hand, een korenaar. Het sneeuwt, als hij lacht, vol rozen.…

Ik heb de maand van droogte afgesloten, En sta nu voor de cruciale keus: Zet ik een bier- of wijnglas voor m’n neus, Waarvan ik vroeger volop heb genoten? Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

Nadat ‘t zaadje zich genesteld had, kwam daar voor ‘t eerst te zien Dat ook kleuren zich manifesteren in bloemen want: wie heeft ooit een roze klaproos gezien?…

Roze is kijken naar de zonsondergang. Bruin is vertraging met de trein. Roze is vakantie. Bruin is een verplichting. Roze is vrijheid. Bruin is van de trap vallen.…