Alle inzendingen over eerste woordjes

Maar op het moment dat je je eenzaam gaat voelen zet je toch die eerste stap. Immer maar weer die weg omhoog. Bij iedere stap iets meer bezonnen. Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen.…

zij was het korenblonde meisje met sproeten als een sterrennacht op klompen langs het smalle pad de lange weg naar het oude dorp de hemel kraakt, de stilte kruipt Duitse ulanen op hoge paarden als moe geplaagde horzels in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw, het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…

Kind van mij Je bent zeven jaar geworden en krijg je voor de eerste keer van Hem een stukje brood. Nooit vergeet je nog die dag omringd met vreugde en tederheid. De deur van het leven staat open waar jij nu stilaan gaat lopen. Een weg met een mooi begin maar nog zo onbekend.…

Maan in ruige zee, voorbestemd voor mens en dier rode lap voor mijn stier Olijf in kruiken, scherven stromende welvaart ontpit door eerste persing?…

eerste sneeuwtapijt - vogelvoetstapjes zijn naar het zuiden gericht…

Het lot ver van het gevoel gebracht in de lusten en de lasten verzadigt mij in het eenzaam doel, doet bezweet ontwaken in een voortdurende gewetenspijn tevergeefs in dromen op je gewacht, toch zal ik je eens ontmoeten, de ochtendstond gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens…

Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Eeuwige vriendschap... ...is trouw aan elkaar blijven ...is als een vlot dat blijft drijven ...is elkaar kunnen vermaken ...is elkaar met woorden kunnen raken ...is midden in de nacht stiekem woordjes fluisteren ...maar ook naar elkaar kunnen luisteren Eeuwige vriendschap... ...van jou en mij Eeuwige vriendschap... ...dat hebben wij!…

In de kom van de duin lagen wij verstrengeld, arm in arm waren wij lieve woordjes zingend, jij hield zo van mij. De geur van de zwoele zeewind doet me altijd aan je denken. Toen wij daar lagen, arm in arm, elkaar de liefde vragend, was ik meer dan verliefd.…

ik stimuleer mensen om te dichten let wel zonder verplichten ik laat ze kleine versjes lezen en wat leuke avontuurtjes beleven misschien krijgen ze nu wel zin om te denken aan een goed begin laat de woordjes nu maar komen waarbij ik wegvaar en kan dromen!…

Wanneer ik je zie wil ik mij warmen helemaal verdwijnen in je armen Wanneer ik je hoor mooie woordjes en zinnen wil ik fluisteren en je totaal beminnen Wanneer ik je voel zie je sterretjes in m'n ogen een lach om mijn mond deze vertelt ongelogen Dat ik je wil op dit moment hier en nu als je bij me bent…

En als we dan samen zijn word ik helemaal stil zacht toegefluisterde woordjes worden overbodig stilzwijgend luisteren we naar onze verlangens de stilte vertelt ons zoveel meer dan woorden ze vertaalt onze diepste gevoelens we genieten enkel nog stilletjes van elkaar……

de heks wacht in het bos op verse bleue dichters met smakelijke woordjes verleidt zij hen allemaal hi,hi, zingt toverkolletje kom in mijn groene armen ik eet je op met huid en haar da's goed voor mijn verjonging hun tanka's en sonnetjes verrijken haar wintersoep…

ik wacht niet langer op enig teken van leven noch laat woordjes achter op de rand van je oorschelp en terwijl jij langzaam verdwijnt schep ik de zee uit jouw lijf golf per golf ik val in slaap het geruis binnen bereik…

Mijn eigen bed waarin ik in de stilte luister naar jouw ademhaling, en lieve woordjes tot je fluister; De keuken waar ik onze koffie maak en met een broodje rustig ontwaak; Het hollen begint in de hal waar ik straks ook weer thuiskomen zal; Vervolgens door naar de werkkamer, alwaar ik eerst nog wat klusjes doe en dan mediteer voor…

Mijn antwoord was simpel; een paar woordjes maar. "Omdat ik álle dagen jouw Liefde ervaar." "Je bent m'n alles, mijn steun en toeverlaat en ik zie zó graag hoe je blozend voor me staat!"…

In een papiertje met vier vouwen zit er eentje met maar twee op het randje zit wat plaksel likken verzenden maar woorden worden nu gedragen naar jou toe open scheuren en dan lezen de inhoud doet er heel veel toe een levensteken van je minnaar slechts vier woordjes lang…

Jouw woordjes gedragen, door lieve gebaren. Onze bloem, die haar kroon almaar hoger steekt. Leef lang, en droom.…

De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe) Al mijn gedachten om, staag malend nemmer moe; Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden. Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden Haar onverwachte reên; en zij verhaalde' het doe.…

De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe) Al mijn gedachten om, staag malend nimmer moe; Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden. Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden Haar onverwachte reên; en zij herhaalde het doe.…

Vier woordjes los van elkaar lijken heel erg klein. Maar bij elkaar in één zin kunnen ze heel belangrijk zijn. Ik zeg ze jou want ik wil dat je het weet en dat je ze nooit meer vergeet Ik hou van jou!…

zou nederigheid mij op de knieën krijgen ik die leef van hovaardij denk dat ik u schoonheid bied door woordjes op een mooie rij zinnen met mystiek geladen waarvan u de kracht moet raden conclusies die ik formuleer ze als waarheid presenteer ik ben niet beter dan mijn lezer vergeef mij ook de schijn mijn enig doel is alles…

Die middag had ik je voor 't eerst willen zoenen, waar we lagen, hand in hand, in 't hoge beemdgras en dwaze woordjes schreven op de oneindigheid van de zomer. Weet je nog, Jetje, de vurige liefdesdans van zon en vlinders, wit en blauw en goud, in een wilde warreling van leven en doodgaan.…

Mijn kleine man, het is de laatste keer dat je kwam. De vrijdagen waren speciaal. Ik zie je zo graag mijn kleine spruit. Je kan zo hartelijk lachen om domme dingen. Je leert heel snel en brabbelt er op los. Je eigen taaltje begrijp ik niet, maar je bedoelt het zeker goed. Ik geef je kleine dingen mee, die je in het jonge leventje van jou…

Eerst stilte, dan uitleg; eerst duidelijk, dan verbazend; eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen, dan de linkersok, dan de rechtersok. Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?…

alles begon met vrede maar daarna kwam oorlog daarna weer vrede en intussen zijn we de volgorde vergeten als daar maar geen gedonder van komt…

Maken jullie je maar geen zorgen, ik was eerst, krijste de haan. Wie kraait het eerst in de morgen, het is toch simpel te verstaan. Ik was óók eerst, die eerste morgen dus zonder mij, geen kip en geen ei!…

Eerst was er alleen het zwijgen, uit niets bestond het ruisen van de woordenzee, en een gong, een klank uit eerste mond en bron, onberoerd in natuurlijk stof, nog onbeschreven zonder woord in de voetprint van het leven, daarna kwam er meer dan iets, daar bleek veel van te bestaan, je kon rapen, of weer vegen, van wat nog komen zou of…

Het aandacht vragen van de telefoon, krijgt een rituele klank, voor afgaand aan een omfloerste stem, het beperkt me eeuwen in een seconden lang moment, realiteit in eigen bestaan, dwingend in hun moraal klinkend als metaal, de exacte tijd is opgesteld, duidelijk, schel en digitaal, hebben ze het eerste - en het laatste woord.…

Een weeffout van een nieuw begin, het is tijd voor het eind Soms hoor ik het geluid zeggen ik wil naar niets dat voorbij is terug Ik ga zoeken, maar vinden zal ik niet…