Alle inzendingen over eeuwig OR verdwijnen

Het verwoest een droomaanzicht Regen, inslaand in de sneeuw Het witte dek is niet meer dicht Geen schim van wat het was Wat ooit een sprookjesland inhield Is nu nog maar een plas Mijn liefde was ooit zuiver wit Puur en onbevlekt Zij leek voor de eeuwigheid bestemd Maar is nu weggelekt De sneeuw werd langzaamaan een bui Wat puur was dat werd…

Je voelt het onbarmhartige begin maar het verdwijnen maak je op uit het verdwenen zijn. ------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

De zon en maan zijn er niet meer En alle sterren zijn verdwenen Ik hoor de laatste mensen wenen Er daalt opeens een vogel neer Ik hoor gefladder, zie hem niet Ik steek mijn linkerarm naar voren Er wordt een requiem geboren Hij vindt mijn vinger, zingt zijn lied Een hersenschim met olielamp Waardoor we worden meegenomen Sommeert…

'ik breng je naar zee' zei je warme vingers, weer dichter om het woord dat ik voelen kan, zoals nu nog meer een korrel zand waarop we wonen gaan er in verdwijnen met zee en mond naar mond tot teen, zonlicht dieplevend zoals wind in duinen, zoveel eeuwig en zegbaar 'dit alles is zee', sprong ik kwijt in handen en…

(voor vriend, bij het afscheid van lief) nu jouw aardse wezen eeuwig voortgang vindt ik blijf hier en beleef de warmte nog opnieuw -steeds weer- opnieuw elke dag ik heb jouw beeltenissen opgeslagen in de kamers van mijn hart de mooiste laten stil een glimlach in mijn ziel verdwijnen langs mijn lippen spreekt als immer jouw…

ik wil en ook weer mag vertrekken, onwetend dromend en zwervend, dat ik niets ben en misschien alles, dat alles ook niets is zonder mij, dat niets ook alles zijn kan, dat ik kan voelen, kruipen, vrezen, dat ik ben en ook niet ben, dat de eeuwigheid nooit bestaat zonder mij, dat ik nooit besta zonder de eeuwigheid, dat god bestaat en niet…

De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de bodem. Ik denk dat we nog ver van het voorjaar verwijderd zijn.    …

zullen verdwijnen…

Dit moment wist ik, weet dat alle geliefden, vrienden nooit verdwijnen Altijd, ook later in een eeuwige kring dichtbij zijn.…

Komt er vrede in de wereld Zal armoede verdwijnen Of zullen we allen onder de eeuwige druk verdwijnen. Onze wens is dus toekomstmuziek!…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

De hoop op eeuwig leven. Die belofte maakt me blij.…

cirkels Er komt geen einde aan Ik blijf eeuwig verdrinken…

in haakse hoeken steekt het leven altijd scherp af zij hebben nooit mijn voorkeur gehad ik rond zaken liever met een harmoniemodel waarbij we stekels niet meer tolereren de cirkel laat ik dan ook prevaleren in zijn eeuwig gaan begin en einde sluiten naadloos aan rechte lijnen zullen ooit verdwijnen het vrouwelijk rond heeft al…

Versluierd in saffierblauwe zijde dwalend in schijnsel van halve maan spelen broze vingers met licht rapen droomgedachten bij elkaar Een stilzwijgend eeuwig verlangen brandt diep binnenin haar getergde ziel Zilveren tranen verdwijnen in het maanmeer dat al haar geheimen kent Zij knielt in dit stil gevallen landschap strooit rozenblaadjes…

De laatste reis is begonnen het eeuwig afscheid is daar. Bloemen worden neergelegd als laatste liefdevolle gebaar.…

Zullen sterren verdwijnen Als wolken der vergetelheid voorbijdrijven ? Je vingers glijden door de mijne Woorden vervagen Het blad valt Ik geef je een laatste kus Je wolk drijft stilletjes voorbij En laat duisternis achter Maar jouw sterretje, Dat blijft Voor eeuwig In mijn hart…

Ik wil in je verdwijnen zoals de golf in de golf. Ik wil je omhelzen zoals de golf de golf. Ik wil je zoals de golf, blauw en eeuwig reizen. --------------------------------- uit: 'De herfst van Zorro', 2006.…

Zijn liefde en schoonheid enkel schuim van golven, Verstuivend in de drift van rustloos streven, En woont alleen in wissling eeuwigheid! -…

je bent mijn hartsvriendin ik wil je niet meer kwijt onze vriendschap: voor eeuwig en altijd!!…

In onze zoektocht naar elkander blijven wij volstrekt onvindbaar als ik de weg naar jou verander verdwijn je met een loos gebaar vergeefse stappen in mijn richting maken elke verwachting dood dit ruiterpad zonder verlichting snakt naar een liefdevolle schoot ons blauwe bloed is jong van adel en eeuwig voor elkaar bestemd verschuif mij…

Jouw vlammen mogen eeuwig branden Verwarm mijn ziel, verwarm mijn handen Laat mij voor altijd bij jou zijn Het vuur vervaagt en wordt al klein Jij bent het waar ik naar verlang Het vuur maakt mij totaal niet bang De vonken van verwarmd genot Ik ga er langzaam aan kapot Vonken die spontaan verschijnen Zullen vaak ook snel verdwijnen…

weerspannig kraakte tijd maar herinnerde zich eeuwigheid…

Jouw handen die als een kasteel mij omarmen en die me raken zoals het water me voedt waarvan ik drink en dat me waadt door de mooiste dromen [ met jou ] En toch wanneer ik je naam op het water schrijf verdwijnen de letters bij het licht van de maan in een tijd die niet lijkt te bestaan Doch het verhaal doorklieft de eeuwigheid en kent…

Straks zullen we spoorloos verdwijnen, in de eeuwigheid. Morgen zullen we restloos oplossen, in de ruimte van de tijd. Leven leert me hoe ik niet leven moet. De dood is de moeder van mijn angsten. Sterfelijkheid is de bron van verlangen. Liefde geeft smaak aan mijn zoetste zoet. Vandaag durf ik een moedig plan verwoorden.…

en nu in het hart van het zwart huist in eeuwige verduistering de absolute stilte van de dood de lege tredmolen voorbij…

Hopend op dat eeuwige moment.…

Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en die zal er eeuwig blijven.…

kleurde mijn rivier rood en stroomde ik bewusteloos de eeuwigheid tegemoet...…

Maar ik gleed tussen de stilte van eeuwige, koude nachten en wist dat mijn laatste glimlach niet op de breekbare lente zou wachten.…