Alle inzendingen over ekster OR glijden

We staan dicht bij elkaar zonder elkaar aan te raken dat doen we ondergronds in het luchtige wormenbed ver van de kwetterende eksters op onze armen, de pijlen van de piepende parkieten met het nieuws van de dag en de schreeuwende meeuwen We doen het in het donker likken aan elkaars sappen en verstrengelen ons Mieren dulden we niet…

verlangend prikt de kraai in de geplaatste vuilniszak diverse kleine gaatjes maar oh wee/onder etenstijd geen enkele behoefte aan hebzuchtige maatjes grote bonje daar een enthousiaste ekster echter van korte duur woedend opgejaagd naar het topje van de boom wat zuur meer narigheid twee bedrijvige duiven ook voor hen/…

Als mijn handen over je dijen glijden glijden tintelingen door heel mijn lijf Ik zou makkelijk tot ‘t eind der tijden willen vertoeven in ons nachtverblijf Als mijn lippen jou je dijen beroeren schiet mij het bloed door gans het lijf Zou ‘t wellicht mijn liefde vervoeren gedurende dit aller fijnste tijdverdrijf Als jouw dijen mijn benen…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

zonder grenzen hart en ziel verkennend oeverloos strelend glijden mijn handen van je rug als een traan die valt…

langs rode pannen glijden loden luchten in de dakgoot levensgroot springt doodsverlangen naar beneden…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

twee mensen glijden als één over de vloer hij een pooier zij zijn willige hoer ze dansen dansen samen zij warm afhankelijk hij kil en stoer twee mensen glijden als één in een bed hij getrouwd en klootzak zij voor hem alleen maar een slet ze vrijen zwijgend samen de pooier en zijn hoer haar liefde verloren hij koud en klaar ze…

In hun barkassen en feloeken glijden ze aan mijn oog voorbij. De horizon kleurt karmijn en rimpelt nauwelijks na. 'Oh nee, rietmaaiers, daar toch niet! Om godswil niet mijn laatste nachtegaal het zwijgen opgelegd.' Feloeken en barkassen glijden ginds tegen de horizon voorbij, ver van mijn oog en hand. De Eufraat kleur bloedrood.…

De bomen druppen in de mist Een ekster spreekt in vogeltaal Waarop ik in mezelf afdaal Niet langer met mijn schaduw twist Lag zij door mij nu in haar kist?…

luisterend bij het raam hoor ik in een boom met op de achtergrond een ekster schreeuwend klein een kinderstemmetje hongerig de ouders bedelen rond huis en haard zoekend van bessenstruik tot fruitvlieg zamelen zij het maal schichtig naar omhoog blikkend waar zij in het groen verscholen hun weerloos jong weten dat - het snaveltje wijd…

Hij wacht nu al tijden tot hij eruit zal glijden, want nergens ziet hij de treden.…

Herinneringen glijden van heuvel naar zee inslapend naar benee.…

Mijn dromen zijn als water glijden door mijn leven heen, later, alsmaar later.…

De kraai, ekster en zij die koeren Er zit weer onweer in de lucht Hoogzomer slaakt een diepe zucht De donderbeitels gaan zich roeren Nog even en de bliksemschichten Zullen het kwade bruusk verjagen De kinderen stellen alweer vragen Lukt het de huislook pais te stichten De huisbezems het vuur te weren Zal donderbaard het dak maskeren Op…

een land waar paarden bloemen kussen terwijl de pad de stoel versiert om te zien hoe elfen bankjes schilderen Imagine een land waar de blinde muggen ziet terwijl de schol eksters vangt en ma de liefjes vertroetelt Imagine een land waar de nacht vlinders baart terwijl de aal bessen draagt en de week dieren telt Imagine een land waar…

Elk voorjaar diezelfde twee eksters in de tuin je zou je afvragen: wat doen ze daar? Waarom in deze tuin? Zijn het de wolken die loom en zwaar boven de grond hangen het gras nog jong en sappig van net gevallen regen de zon die kortelings vrij spel had met schaduwen van bomen, hagen?…

Ik zwaaide hem de vondst extra toe, want zijn imago is pet en hij leek ineens een gelukkige ekster. Er was ooit een wijze, die het kind Jezus op goud trakteerde, misschien doet die Marokkaan hetzelfde.…

Als vanzelf zijn gedachten die langs mij glijden en die ik niet ken anders dan de mijne en spreken ogen in een taal die ik wel ken maar niet versta...…

Waar groeven glijden zichtbaar in het gelaat De wijsheid wijzer wordt en nooit te laat De tijd ruimte geeft tot meer en minder…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

De tram ritst door de stad soms begerig soms nieuwsgierig glijden ogen soms ook koel achter het getinte glas…

Als een mantel past hij naadloos zonder knopen glijden seizoenen langs dagen en nachten zijn huid raakt haar taal als een jas past hij…

hij is de vlam die de aarde wil ontvluchten, je stem een hoer de opstand die de nederlaag lijdt eksters en zilveren ringen in je stem Vertaling:Systke Sotemann…

Vijf zwanen glijden over het water....…

Mijn ogen glijden over je heen Koesteren je lijf van puur genot...…

Langzaam stap ik in het zwembad tree voor tree, stap voor stap Om stuk voor stuk los te laten Het vroegste en recenste lijden Dan laat ik mij voorover glijden Om ‘t lijden in 1 keer af te laten glijden En dat allemaal in m’n blote gat ’t is me wat, ik ga bloot nat Met ook mijn lijdende billen Die het wel uit kunnen gillen Maar bij het afdrogen…

Adembenemend rustig Neem je mijn hand Nog even, mijn vriend En dan wordt het eeuwig stil Langzaam... glijd je weg Ik kijk je aan En voel je zachtjes Sterven…