Alle inzendingen over fop OR kijven OR sleutels

Slaap rustig en leef lustig we houden het stil en blijven zonder kijven.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Slenteren over Maliebaan, rechtsaf Lepelenburg op, kruipen over Nieuwegracht, het leven blijft een grote fop. Tijdloos zoenen in Groenestraat, voelen op kerkhof van Nicolaas, doorzakken op Ledig Erf, blijf ik nog net de dood zijn baas.…

Uit heel wat vaatjes heeft hij al getapt Dus dat de mensen vinden dat hij fout zat Vanwege een paar sleutels in een zoutvat Dat is iets wat Dutroux totaal niet snapt De mensen moeten niet, lijkt hij te zeggen Op alle slakken sleutels willen leggen…

Soms wou ik dat ik je even uit kon zetten ook al is het maar voor even zodat ik ook eens wat zeggen kan en dat je mij eens aandacht zult geven. Jij hebt altijd het hoogste woord luisteren is niet je sterkste kant je klept en ratelt maar door jouw verhaal heeft altijd d' overhand. Zat er maar een sleuteltje in jou dan liet ik je even stoppen…

En dat geheim archief zit voor altijd vast gelast niemand kan het openen omdat op die lasnaad niet één sleutel past.…

ren zo hard als ik kan achter gevoelens aan die er ooit waren Er nog zijn maar niet konden Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort adrenaline rush naar afwijzing maar het vechten maakt het zo mooi de kans die geen kans is en ik geef de sleutel…

Als het hart zich opent; er altijd de juiste sleutels bestaan.…

nog altijd dicht naast elkaar en heel innig verbonden met grijs en dun geworden haar in hun broosheid, met veel zorgen zo werden zij hoogbejaard man en vrouw de handen verstrengeld ‘s winters heel dicht bij de haard hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld de ogen ver weggezonken brillen en sleutels vaak zoek toch bleef een geborgen…

eenzaamheid door aan je te denken vergeet ik dat Het hart sterk en kwetsbaar is Kon ik maar weer iemand aanraken Die verliefd op mij is en waardeert zoals ik ben Die het slot van mijn hart kan openmaken of moet ik zelf de zeeën trotseren Door eigen liefde te creëren En niet meer wachten totdat een ander dat doet Soms moet ik maar zelf de sleutel…

ja, mijn lief, laat onszelf bevreugden elkander in de bedstee bekoren maar ik heb mijn sleutel bij vrouwe Clara verloren…

leegheid laat het rode bankje zien het verlokkend rood is zinloos niemand wil mee diep in die grote blauwe zee de sleutel van de grote klemmende rode deur ligt op de bodem wie goed zoekt zal niets vinden de sleutel wacht…

Mijn sleutel past niet in de voordeur van mijn huis -- Mijn vorige thuis.…

zit ik in het Zelf zijn mijn tranen de sleutel pijn los te laten…

mijn wereld is dicht ook al doe je de sleutel in het slot, openbreken zal nooit lukken mijn wereld bestaat uit verdriet, vreugde en liefde hij staat alleen open voor mensen met liefde, verdriet en vreugde toon mij jouw angst dan gaat de sleutel in het juiste slot…

Over heel de verre einder hangt een waas van verwachting een droom die toekomst heet waar wij van afstand kijken in hoop en zwaar verlangen van nadering tot elkaar geen afgunst of kijven leven in menswaardig bestaan en onze energie besteden in ontwikkeling en hulp aan hen die zwakker zijn waar de einder nader komt wie geen helpende…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…

de sleutel naar mijn hart ligt diep begraven onder de littekens van de liefde…

De sleutel van mijn hart is al vergeven Die heeft mijn kind van me gekregen Wil je in mijn leven komen Dan zal je de sleutel met mijn kind moeten delen Maar mijn kind zal altijd de hoofdsleutel dragen Pas je in ons leven dan kan je na je proeftijd een reservesleutel vragen Als mijn kind het goed vindt mag je die om je nek dragen Mensen komen…

Beu ben ik uw klitten ouwe wijven van vuil bescheten tenen die zo kien met traan, met tuit, gejank en gegrien menig congres spiralen naar kijven het plan is gevat ver weg te blijven van zwijnerij niet aan te zien geen woorden voor en bovendien mis ik de lust, de lol in schrijven vertel eens: wat kan iemand drijven zichzelf te lonen met…

zo ook het water ligt vol afgeworpen schilden, raapgoed uit levens die hun rijkdom geven met een gulle hand dwaalzicht loopt nog mijmerend langs vloedlijnen -terugtrekkend inzicht verderop - de wereld op z’n kop, in plassen die voorbij drijven altijd wel dat volle ogenblik meeuwen kijven dat het allengs later wordt terug op schreden…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Die ene sleutel opent ook de laatste deur waar taal toegang heeft…

jij bent gesloten ik probeer duizend sleutels krijg je niet open…

Een kakkerlak reed naar het Gooi, want daar vond hij die villa’s mooi en at hij restjes kaviaar, tot een butler met veel misbaar hem verpletterde met zijn hak: aan dat soort kakkers had hij lak.…

dat wij hier zitten met lompen bedekt groezelige verbanden om onze koppen samen hier zitten elkaar nog net in de ogen kunnen kijken en dat we dan lachen lachen om de sleutel van ons weggeblazen huis dat wij hier zitten samen met de sleutel bedekt met lompen groezelige verbanden met stromende tranen de diepte van het ravijn…

mijn toegevoegde waarde is mij onbekend en onbekend maakt onbemind de sleutel opgevreten, maar ik heb hem nodig.. wat nu?…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

ik heb mijn hart op slot gezet en met jou er in, de sleutel? geen idee! de sleutel zal niemand meer vinden. schatje, ik hou van jou voor altijd.…

De sleutel naar mijn hart is niet verloren al dacht men dat wel de sterren staan gunstig de straal van licht tot het oog aan toe vermeld. Draai om de as heen we gaan niet ter been vliegen met de vleugels der liefde sla ze open. Zoek de sleutel naar het hart we zwemmen door de lucht nog lang niet verzopen.…