Alle inzendingen over gedachte OR gevoel OR adem

ik kan zijn De een is gevoelig, de ander niet ik blijf zoals ik ben de gevolgen te accepteren van gedachten die alleen ik ken…

gevoel van voorgoed Herwonnen onafhankelijkheid…

zomaar een dag een dag zonder lach zonder stralen zomaar een gevoel een gevoel met geen doel zonder eind zomaar een gedachte een gedachte aan hoe we lachten zonder toekomst zomaar een herfst een herfst waarin iets sterft zonder liefde zomaar ineens is alles anders zonder iets te zeggen…

mijn gevoel verward ik ontknoop mijn gedachten heb jou gevonden…

Je bent de weg kwijt, de liefste vrouw heb je verraden in gedachten en je hart staat in brand, een onaangenaam, obsederend maar ook zoet gevoel vanwege iemand die je amper kent.…

Het gevoel van niemand om me heen. Het voelt gewoon niet normaal meer. Het stomme gevoel Alsof alles door me woelt. Het is gewoon niet normaal meer. De stekende gedachten. Het rottige gevoel. Het lijkt nooit over te gaan.…

Harde woorden over en weer een gevoel van eenzaamheid overspoelen de gedachten aan wat eens is geweest…

tevreden een gevoel het is goed een werkelijk mooie gedachte vrede…

Je claimde mijn liefde Staakte mijn zoektocht Bestormde mijn leven Vanaf dat moment Is elk ogenblik Iedere seconde Aan jou gegeven Voor mijn gevoel Heb ik niets anders gekend Je stokte mijn adem Beinvloedt mijn dromen Bepaalt mijn gedachten Verdeelt mijn geluk Tijdens het werken Of als ik thuis ben Je hoeft nooit te wachten Je…

Dit gevoel kan niet meer stuk, hij houdt van haar en zij van hem. Nooit gedacht dat dit bestond, en dat liefde zo verloopt. Nooit gedacht dat ik je vond, nooit gedacht maar wel gehoopt..…

Adem in, adem uit zo hoort het te zijn adem in, adem uit het doet soms zo'n pijn. Adem in door je neus adem uit door je mond zo zou het moeten gaan het hele klokje rond. Adem in, adem uit het doet pijn op m'n borst het is de adem waarnaar ik snak het is de lucht waar ik naar dorst.…

Adem ik adem weer stromen vol met lucht Vrijer wordt mijn lijf in iedere warme zucht Luister naar muziek zwoel relaxt geluid Zielenpijn stil gesust spanning loopt eruit Soms sluit ik mij af even helemaal alleen Orden mijn gedachten door alle emoties heen Kwetsbaar toch sterk dat ben ik van binnen Bang en strijdvaardig is verliezen…

Leven duurt te lang voor een eons oude ziel toch maak ik hem af.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Je trillende adem tegen mijn huid Je lippen strelen, je kleedt me uit. Mijn knieën knikken en ik zoek steun en ik snak naar adem terwijl ik op je leun. Je sleept me mee naar een wereld van gevoel zonder woorden, je weet wat ik bedoel die echte hartstocht, dat maak jij in mij vrij. Dat intieme is er alleen tussen jou en mij!…

Nachtmaan schenkt even macht wonderbaarlijk ademkracht mijn kus tongen vast blaas mijn adem in jouw prachtig lijf -blijf verspreidt mijn gevoel zuurstof adem ons naar èèn orgasme knallend vallende bloemenvuren elkaar bespelen voelen beleven overgeven aan niets -geen reden.…

het gevoel is de wens van me gedachten zo als de jouwe geef me jouw gedachten en laat onze vriendschap tot iets mooi's uit groeien…

mijn borst zuigt zich bol dan slaak ik een krijsje en adem me vol ik glibber en bibber want fris is de lucht maar warm in mijn hemdje dan slaak ik een zucht…

Jouw adem in mijn gezicht regelmatig door je slaap Je draait je ineens om ik hoor een diepe gaap Lepeltje lepeltje lig je dan lekker dicht tegen me aan Mezelf betrappend op de hoop dat je nooit meer weg zal gaan Slaap, leef, praat en vrij met me zolang als ik nog leef Dan beloof ik je hier en nu dat ik jou al mijn liefde geef…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

ik adem jouw zucht die waait als een wind door bomen in het bos ze gaan hun weg als een vliedend gerucht en landen stilaan op het zachte groene mos in mijn frêle gedachten ik hou ze even vast maar laat ook weer los zo gaat het vaak met bevrijdende krachten wat rest in jou blijkt de zielestempel die bouwt na iedere zucht, minitieus…

Beitel met jouw handen een mij in de rotsen aan zee ver van de golven waar de wind niet ademt.…

Bovenaan de dijk zit het leven rustig wachtend op wat komen gaat de groene bank geeft geen krimp biedt plaats aan herinneringen maar wijkt niet meer voor gewicht over zijn schouder kijk ik mee en door jarenogen ziet alles er schielijk heel anders uit rimpels tekenen hoofdstuk na hoofdstuk mijn hoofd stuk was ik adem ik zou schreeuwen…

langzaam oud, in het vergane licht blaas ik nevel buiten de wereld en kijk naar het stilstaan van de schemer wij hadden samen de nachten en ik weet mijn liefste de stilte kwelt tussen het raam van zon en maan verraadt mijn geween de eerste uren, de dagen van toen koude druppels in mijn hals sterren als oud zilver boven…

ooit zal ik je vinden en luisteren naar je pennengekras en zal je niet verloren laten gaan ook al ratelt het mij door merg en been bestuderen zal ik je,nauwgezet jouw verbijsterende poëzie zal ik ruiken in het zweet van liefde mijn neusgaten zullen zuigen en lippen wolken openbreken jij sleurt mijn adem door hemelse…

ik vond jouw schaduw en vulde hem met duinen ik zei niets zag enkel rimpels buigen over maanlicht en noordenwind echo’s van zout waren in je hoofd gevangen; zo oud de angst in alles en adem mijn vingers volgden de stemmen van zand, ook je huid uit glas geblazen je keek in woorden en donkere dagen zag het meisje van eb en vloed…

daar was de dag dat ik mijn ziel liet gaan en zei, ga maar ik ben van aarde jij van wind verzamel afgevallen blad bolsters van tamme kastanjes esdoornvleugeltjes beukennootjes de geur van dennenhars van pasgevallen regen maar bovenal zoek naar de stem die jou tot leven riep en kom dan weer bij mij dan spelen wij nog samen…