Alle inzendingen over gedachten OR geluiden

fascinerende gedachte maar aan die gedachte hebben wij uiteindelijk niets als het aan de wind ligt ----------------------------------------- uit: 'Wat we hadden en wat niet', 2003.…

In het donker Lig ik naast je Geen geluiden Soms een zucht Mijn arm om Jouw lichaam Niets hoeft meer Intens gevoel Doezelend Draai jij om Op mijn voorhoofd Een zachte zoen De aanraking Vervult mij Een glimlach Op mijn gezicht Nooit gedacht Door jou zo Geliefd te zijn…

geluid horen Iemand is mij klaarblijkelijk goedgezind Ik voel me nu weer als herboren…

Verstomd is hun geluid. De vreugde u te kennen, stijgt nu boven alles uit. Een echte Vader bent U voor mij geworden. meer nog dan die in het vlees. U vult steeds mijn gedachten met Uw geest. Meer nog dan alle goud op aarde, zoek ik Uw gedachten nog het meest.…

Ik ken nog jouw gedachten. Ik weet nog wat je zei: “Geen zorg voor de dag van morgen, dat zien we morgen wel.” Die kalme zekerheid. Die helpt. En ik steek mijn tong tegen je uit: “Lach jij maar jongetje.” Ik doe de lamp wel uit. Antje.…

Ze gaan dus toch naar Sotsji met z'n vieren De koning, Rutte, Schippers, Maxima Met 'Heya Sven' en 'Van je Troelala' Staan zij straks Poetin's feestje op te sieren Zo wordt er voor de ijsbaan is betreden Door Holland al een scheve schaats gereden.…

geluid een traan op zijn gezicht, zo alleen dat was wat hij voelde toen zij in de nacht verdween…

Gedachten draaien in cirkels, de aarde in het rond, 'k wilde je één keer zeggen, wat ik werkelijk daarvan vond. Even gewoon tegen je aanleunen, praten zonder geluid te maken, begrijpen zonder woorden, één blik is genoeg, da's de aandacht die ik van je vroeg.…

de gedachte was lakenhal staat er niet voor niets op klein deurtje poppenhuisje je weet het gewoon niet of en wat daar achter school nu heimelijk schuilt kijk naar dat silhouet heel droog is je schaduw wie weet van die open mond jij ziet geen geluid horen wij antennes wie weet wat daar puilt…

Omdat stilte van nature oorverdovend is, kun je hier geluiden voelen. Kleuren kun je zuiver horen. Gedachten kun je in het water, rimpelloos gespiegeld zien. Hier, aan het rimpelende water, besef ik hoe ik vrijer leven kan. Zoals een speelse kat die jaagt. Of het spinnen van een oude kater.…

Enkel de gedachte.…

Thans onbereikbaar in mijn schaduw in mijn schoenen, neus naar voren en een gepijnigde blik richting einder tot het bekende geluid me weer wakker ruist, m’n gedachten ontneemt en een plotse stilte overheerst. Nu is het tijd om te beslissen. Een fluitsignaal klinkt, ik stap op, vastberaden de geluiden neem ik mee.…

In haar strelende ogen verscheen lichte muziek een bestemd gevoel deed mijn gedachten trillen. Haar hoofd zacht gebogen, haar ogen zo dicht, verloren intens verdiept aan het spelen, klassiek. Verdroomd haar gezicht 'n vleug van eeuwigheid ? Een gecomposeerde omlijsting van vrije geluiden.…

vlinderen gedachten switchen flitsend van knollen naar citroenen appels naar peren bergen naar dal de wakkere dirigent probeert wanhopig het weerspannig orkest in harmonie te krijgen terwijl hij alleen maar alles los moet laten om een rustpunt te zoeken tussen zoveel aandachtspunten: het geluid van stilte…

Onbewoond slingert het pad langs hoeves van weleer de mat ligt verwaterd niemand veegt voeten van ver komt het daglicht dat sporen snijdt in de waterspiegel kruinen verankeren dieper dan de wortels herfstbladeren brengen accenten aan in roemloos gestorven regen ik mis de branie van vroeger het kind in mij wil het beeld breken maar…

in die brij Van totaal onzinnige gedachtevallen Die mij zo verraderlijk Mijn vrije gedachten ontnemen…

Lieftallige zuster van schuim en van as Ik zeg met een golf en een snik in mijn hart Wij zijn niet van 't zelfde laken een pak In mijn bloknotehut ben ik en luister De vele geluiden die ik hier hoor dringen niet tot mij door, kunnen mij ook niet deren Gedachten die ik denk en vanzelf arriveren Verwijlen een wijle, keren weer…

Machteloos wachten in de nacht op de slaap en de dromen die niet zullen komen, malende gedachten, ogen open, ogen dicht, teveel licht, geluiden van buiten niet buiten te sluiten, een zucht en een draai op de andere zij, 't wordt tijd dat ik maf maar de wekker gaat af. Alweer een nacht voorbij.…

terugstromend tussen zanderige schelpen vervormt het zonlicht op het water donkere beelden tot gouden gedachten in wolken die telkens weer mijn droom verzachten als ik jouw vingers jouw handen mijn naam voel schrijven in mijn hart en letters zonder geluid onze woorden vormen op mijn huid…

Je schakelt je gedachten uit, toch blijven ze steeds komen. Door een geluid of geur gevoed tot in je diepste dromen. Je kunt niet vechten tegen een herinnering, hij laat zich niet vervangen In elke stille mijmering... ligt ook een diep verlangen.…

soms zie ik jou terwijl je ogen dwalen handen woorden vertalen van de zinnen in je geest vingers letters vormen uit de chaos van gedachten die wachten op de zachte tonen van je stem dan komt je lach word ik overspoeld door het warm stromend geluid dat als een waterval jouw liefde uit…

sneeuwvlokken vallen onhoorbaar uit de hemel ze vormen een maagdelijk wit donsdeken ze dempen geluiden en gedachten, en doen je even vergeten alles lijkt even stil te staan verstomd door dit zicht, door dit gevoel het is koud maar ik voel warm vanbinnen schoonheid gevangen in licht, in stilte…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Ware stilte kan niet zonder enorme rijkdom en geluiden en ook fijne gedachten en omkeringen kunnen dit niet.…

Bij voetbal, busterreur en megafeesten kunnen de dienders het maar amper aan en blijven vaak met lege handen staan bij het bestrijden van agressiebeesten. Wat liggen daarom dus meer voor de hand dan vredesmissies in ons eigen land?…

jaren hebben die heerlijke jeugdige reacties doen bedaren maar in ieder geluid vinden de kleine emoties nog altijd in vergeten gedachten een stil verlegen eigen huis…

de echte stilte is nog vol geluid als ik de ogen sluit hoor ik mijn gedachten in een trage stroom van bloed onder mijn huid in variaties rood verhalen zij wijdlopig in meanderen en geladen met emoties over licht en leven schaduwen en dood onophoudelijk trekt de carrousel van beelden en gebeurtenissen aan mijn geest voorbij de…

Uit jouw stilte wil ik naar de lente lopen doorbreek het zwijgen met geluid van puur geluk op het strand is de horizon weer zuiver en toereikend als een maagdelijke bladzijde in gedachten zonder poëzie nabij een dichter die wil schrijven uit jouw stilte in de luwte blijven zonder stemgeluid en zonder echo alleen de grijze tinten van…

Een nieuwe zomer gooit haar weidse deuren open je ademt lieve woorden op lichte sluimerwolken dansend ritme van de uren zomers licht ontluikend naar het troostlandschap droomloos zwijgen een nieuwe gedachte sluit de gordijnen verschijnt een avond in stilte hoor het geluid van jouw hart.…

ondergrondse taal verrijst met diepe klank versplintert de bodem in woordbedank geeft zijn uiting vol vermaak zet zijn minnen kansloos schaak blaast de stof van ’t oud geluid eist de aandacht voor zich uit verschreeuwt de fluister weg van hier maakt plaats voor orenstrelend sier…