Alle inzendingen over gele OR roos OR liefde

'n Driewerf hoera voor: VPRO.....Geloof: vrijzinnig Ross.....Hoop: op republiek Beatrix..Liefde: de Koningin Deze drie, doch de meeste van deze is de Liefde en die blijft?, nog even!…

het kwam gestrekt, met been vooruit verstak mijn scheenbeschermer links het bleef doodstil, er kwam niks uit; de achtertrap was minstens slinks te noemen; hypocriet, ver onderbaks ik bleef mijn kalme zelf, sereen als uitgestreken laken strak ik dacht me naast het veld alleen met hém een loden baar dan krak nog steeds geen fluit, niet…

Ze zal ook niet verwelken als de schoonheid van de roos. Dat is wat God bedoelde toen hij het ons vertelde. Want hij is liefde en die duurt eindeloos.…

Waarom rood de kleur der liefde rood verbiedt zoveel gevaar stop als randje van verbod geel…. zonnig vrolijk kleur geel! en je mag het spel nog spelen.…

Onze relatie Ik probeer hem te lijmen Hij wil niet plakken…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

Staan op een stil veld Na mijn dood ben ik pas mooi Ik ben een kerstboom…

Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje. Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig en maak de aarde een beetje los. Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg, ik zorg dat de zon het niet verschroeit en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen. Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant. Ik…

Op de fiets naar school. Net het huis verlaten waar je graag bent. Weer een ruzie over onzin. Huilend fiets je verder.…

Ik ben als een klein vlammetje, Ik brand van verlangen Verlangen naar jou Ik kan het niet laten gaan Wat als jij me niet ziet staan? Kon ik het je maar vragen, Kon ik het je maar zeggen Maar ik kan het niet…

Besefte je maar hoeveel pijn je me deed, hoeveel verdriet en stilgedragen leed je me kostte.…

Ze wilde dat ze alleen was Weg van alles en iedereen Wegvliegend as Dat ze gewoon verdween. Ze wilde dat ze in de diepte viel Zichzelf erin verliezen Eenzame ziel het warme boven het koude verkiezen. Op een koude winterdag Toen iedereen nog sliep Was er niemand die zag Hoe zij de leegte inliep. Haar laatste woorden waren Dit is het…

Of is er nog hoop in ons hart Na al dat smart De liefde die ons leidt naar het begin Dan heeft het leven misschien toch zin…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Al maanden voel ik me niet fijn als ik alleen ben of als er anderen bij zijn Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen aan de pleintegels, die toch niets zeggen Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen en het enige antwoord is: steen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

waar de zwarte roos haar blaadjes krult ingetogen, niets verhult mysterieus in donkere kleuren mij bedwelmt door intense geuren verovert ze zacht dit hart gegeven straalt ze bij nacht kleurt mijn leven weerspiegelt in hoop de duisternis door liefde omgeven een roos voor het leven…

(Femme fatale II) Zij is uitnodigend met zeer weidse gebaren De roos geurt verleidelijk In haar doen en laten zorgt zij steeds voor verwarring De roos in extenso zwart Afspraak is afspraak, is bij haar niet van toepassing Verlangen met een charme niettegenstaande het feit dat de liefde in haar als vuur zal blijven branden...…

In het park geen rode rozen, alleen dode gele. En in vele ogen tranen zichtbaar of verborgen in een tijd van wanhoop en zorgen.…

als de wind in prunus bloesemt omarm je me roze laat onze stappen blozen op het pad naar eerste rozen door het prille groen zijn we gegaan het geel heeft afgedaan in laatste bloeien en bolt langzaam naar de zomergroei mag ik de roos nu voor je openen op het nog roze pad van samengaan want de wind heeft ook de prunus snel haar…

een roos De geveltuintjes uitbundig groeien En nog zoveel meer "Wat mijn mond niet zeggen kan!…

ik heb de verte in je blik gezien geen melk en honing of koning in zijn luchtkasteel wel drama dat ik met je deel de gouden zee in golven van serene rust een blauwe hemel tart het geel van zand, het strand waar jij mij zwakker kust het bloedend rood van een geschelpte roos doornen krassen dromen als tatoeages in je huid…

lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids kruipt onder mijn vel beweegt mij van mijn zinnen berooft ze teder uit hun verband haalt en omwikkelt met liefde…

Mama zei wat kun jij dat goed en zo leerde ze mij braaf te zijn, en nu leer ik mijn kinderen door niet streng te zijn dat ze per ongeluk of expres iets kunnen doen wat niet mag Ik zie hen ontdekken wie ze zijn, wie ze denken te zijn en wensen te zijn en over mijzelf denk ik na: wie ben ik geweest en wat is daarvan gebleven?…

Roest van vergane rozen in vuile vazen, stof op de tafel, ooit met liefde gemaakt van de botten van een beukenreus naast de oude brieven handgeschreven schetsen van twee zielen, eeuwig jong zonder beslommeringen geen krassen in het goud van de beloofde trouw geen onbestemde vragen of dubbele twijfel die wroet en woelt tussen…

Als alleen jouw hart zich zal openen zoals een roos op een zonnige dag haar blaadjes opent zal mijn hart zich openen als ik deze roos zie in jouw blauwe ogen al de rozenblaadjes dwarrelen op de wind dus laat ze nooit verdwijnen op deze vleugels en laat ze voor eeuwig blijven zingend hun fluistering over de liefde tussen jou en mij…

schoonheid kent liefde, streelt schaduwverzen eeuwig en zo hemels buigend *geïnspireerd op het gedicht ‘ de roos’ van Julius Dreyfsandt zu Schlamm…

Warm verweven bekoelt de relatie ineens van de kruidige geur van Cava rosado Brut, sprankelend vol fris fruitig de droge cava, overheerlijke wijn overheerst spaanse liefde. Zweven op de rose tinten van rosé om stil mijmerend het licht mousserende effect van het laatste mosselfestijn revue passeren te laten, als provence wijndromen.…