8580 resultaten.
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Daar gaat ze
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 3.446 haar lichte ernst verbergt ze
achter stralend jonge ogen
achterstevoren op de fiets
lacht ze nog een laatste zwaai
ze rekent op haar verstand
om haar een handje te helpen
en taalt vandaag even niet
naar spannende smsjes
ze gaat de wereld veroveren
de geschiedenis overwinnen
laat de natuur haar gang gaan
streept zich naar de toekomst…
Wat moeten we doen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 er klinkt een echo in het geweten
die zijn weerga in de geschiedenis niet kent
we moeten allemaal ons best doen
niet meer vliegen en vaker lopen.…
Uit de plooien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 201 Wij slaagden
er niet in geschiedenis te schrijven.
Wij overdreven
op de golven van humeur.
Jij kwam
uit de plooien van de geschiedenis.
Jouw wieg
werd een baken op woeste baren.
Ongehavend
meerden wij aan, vermeerderd.…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.332 Beroemd maar dood vroeg hij: en
wat bleef er van mij over?
Ik wees op een losse regel
een uit zijn verband gerukt citaat
meestal toegeschreven aan een ander.
Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: …
Urnenvelden; hazenhemelen
gedicht
2.0 met 44 stemmen 35.737 Wit wollegras, lavendelheide gluurden uit
hun hoogveen naar aaneengestikte hazenvellen
grauw als de vergleden en naderende eeuwen
boven nederzettingen, rechthoekig, met
twee ingangen in de lange zijden; middenin
die hoeven één rij dragende palen: dat is wat
wij vonden en dat hun bewoners de as van hun
doden in urnen bewaarden, de urnen bijzetten…
Alles is nieuw
gedicht
3.0 met 28 stemmen 8.968 Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt
gespeld door een beker die stuk viel
scherven waarin afdrukken van duimen
het rilschrift van naalddunne takjes staan.
Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets
wat er was en er is in de sporen van greppels
en staanders en lang gedoofd houtvuur.
Het hoefde alleen maar gevonden te worden.…
Knekel
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.221 hoofd dat mijn beenderas bevat voor later
spreek met een mond vol aarde van het leven
ik voel de zon en ja, ik blijf nog even
mijn ogen tranen maar ook dat is water
woorden bewogen door de wind - dat staat er
in elke beendervel volop geschreven -
vormen de liefste zin aan mij gegeven
zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater
mij schuimend…
Uren, dagen
gedicht
2.0 met 27 stemmen 7.125 Dat we voorbijgaan en Klaas Pieters Wouda
bijna twee eeuwen terug in Wierum is gebleven
en aldaar op de wierde nog steeds rust
met Evert, Albert, Trijntje, Jan en Annie,
en dat daar Rinze Hooijenga nog bij mocht,
achttien en wel - hij reed geweldig trekker
en kon mijn zoon van nog geen dertig zijn nu -,
dat is hoogstaand voor een verhevenheid…
Dat rijmt
gedicht
3.0 met 10 stemmen 8.171 Nu ontmantelt de winter zijn doden
vissen komen naar boven, vlak onder het ijs
liggen hun witte buiken gebogen
Schuchter worden zij aangeboden
als een afscheidsgeschenk
van de wijkende vorst
Waarom zij niet mee kunnen smelten
zodat hun verstarring doorbroken en
zij weer zwemmen konden, keihard wegzwemmen
vraagt het kind aan mijn hand: kunnen…
Sloop
gedicht
4.0 met 6 stemmen 8.387 Heb genade voor het tere bloempjesbehang
de plek boven de deur waar het kruisbeeld
hing, de gele randen in het bad, de zware
geur van oude keukens, van reuzel en spek.
Al die kamers waaruit warmte nu voorgoed
ontsnapt en woorden zich nog trachten te
verbergen in laatste kieren of als schimmel
woekerend in het pleisterwerk. Streel
de vergeten…
van de mariannenplatz
gedicht
5.0 met 1 stemmen 7.053 van de mariannenplatz
naar de overkant:
gesloopte panden of wat
daarvan nog rest
behangpapier, de plaats
waar de leidingen zaten
de holte waar de kolenkachel
stond
de vragen die zij zich daarbij
stelt: hoe het voor de oorlog was
waar het bed stond
waar de tafel en alles
wat daartussen lag
van de mariannenplatz
naar de overkant dat…
VERLATEN STEENGROEVE 2
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 218 In de oude werkgrot
verspreide rommel
gebroken balken
roestige hamers
versleten schoenen
behakte stenen
die eens gezamenlijk
klopten en stampten
als meerstemmig koor
in het gezellig duister
nu: wegterend blijven bestaan.…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 466 De mens, een vleugje natuur
dat steeds weer anders is,
een bloem, een dier, soms een artiest
steeds vonkend tussen de polen
van kunst, verderf en genot
van toekomst en geschiedenis.…
Eenzame gronden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 gronden
liefde voor alles wat leeft en groeit
geschiedenis van verlaten landerijen
voor een leefplek in de toekomst
voel hoe hij zijn eigenheid verteert
liedjes zingt voor zoemende muggen.…
DE VETERAAN
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 658 er is iets gebleven
dat hij bestrijdt
uit alle macht
misschien het zien
zonder gevoel
ellende om hem heen
geen onderscheid
vriend of vijand
geplet, vernederd
uiteengerukt
verminkt, vermist
details verwateren
eindeloos gebons
verwrongen gedachten
eenzame nachten
herstel onmogelijk
een wrak zonder toekomst
idealen verspocht
overblijfsel…
Hortus Botanicus te Utrecht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Te Utrecht
kan van de kruiden, alpiene of exotische tuinen
niet worden gezegd, dat een student of natuur-
liefhebber niet van zijn natuurlijke omgeving
kan leren; aan de Nieuwegracht of in de Uithof is het
de natuur, die alles zelf zonder woorden uitlegt.…
Sneeuw
poëzie
4.0 met 1 stemmen 717 Vlokken, vlokken, vlokken,
gesteven schuim,
met scheuten en schokken
door 't ruim!
Ze zakken
bij pakken,
en, als er wind in zit,
waaien ze, waaien ze,
draaien ze, draaien ze, -
de lucht is donker van wit.
Eenbarelijk buien!
De grond wordt zat;
en dikker kleven de kuien
wat.
Ze leven,
die losse wittigheên!
Ze wervelweven,
ondereen,…
Avondrood brengt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 158 een rode gloed
betovert
een stille avond
na geflirt
tussen
zon en zee
wordt de horizon één
met rustig
kabbelend water
fenomenale kleuren,
weerspiegelingen
van roodoranje
geboren uit liefde
van natuurelementen
drijven eindeloos
mijn geheugen
legt vast
al dit moois
op mijn netvlies
voor eeuwig
gebrand!…
de nevelbrug
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 181 In een landschap wild en onbedwongen,
vloeit een beekje vol verlangen.
een prille lentezon laaghangend,
belicht een brug, in neveldraad gesponnen.
het klare water zo zacht kabbelend,
zocht kronkelend zijn weg naar zee.
zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee,
de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen.
het onbekende van dit woelig…
Het algoritme van het brein
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Het algoritme van het brein
als machinekamer
dendert voort
Nooit was de vernietiging zo groot
De schoonste bloem vermaalt
in rekenkundige modellen
Een mooie wereld ging ten onder
Een starre geest telt onze dagen af…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
schrift
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 aanwezige vogels
die veel latere geschiedenis
dat we door hetzelfde schrift
zouden verdwalen
was nog ver weg
toen was het
slechts de ochtendmist
de vogelsporen in de vroege sneeuw…
Jij bent de ochtendstond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 78 Geschiedenis
mag ooit verdiend zijn.
Men zegt dat ieder mens
zich drie generaties kan herinneren
zelfs elk detail van de kamers ver weg
en schaduwen waarschuwen je immer.…
Natuurlijk is het de natuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel
ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…
Je bent allang oud genoeg
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.242 Je bent allang oud genoeg
voor een geschiedenis
dat is je geschiedenis
die van je kinderen
van anderen
je ziet ze groter worden
dan de bedenkt dat ze er zijn
ze waren
langzaam hurkt er
een figuurtje aan de startlijn
stilte is het signaal
wat telt is het uithoudingsvermogen
wie aankomt helpt alleen de wind
--------------------…
L'histoire se répète
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 in alle eeuwen
geschiedenis herhaalt zich
niets ervan geleerd…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
1944
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 413 fietsmaker's lente
de hoop op herstelbetaling
zeg maar vlagjes dag
hongerwinter en
gerepareerde fiets nooit
gerepatriëerd
de waterlinie
met doorgestoken kaarten
lente in het zuiden
we gaan op en neer
zoals rood op gaat in blauw
wolk in oranje…
Geschiedenisles
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 2.996 Achterin de rij, tussen de twee kasten
De man prevelt wat tegen mij
Wat is me ontgaan
Waarom is de wereld vol met lasten?
Of ik weet wie Alva is
Ken wel de Romeo, geen Spaanse heerschappij
Ik moet onmiddellijk rechtop gaan zitten
Franco was er niets bij
Wat kan mij het schelen of hij wil dat ik weet
Waar het ei van Columbus is
Of hoe zijn…