Alle inzendingen over geschonden

bomen, zwarte sneeuw bedekt de borst van de doden die van verre zijn gekomen, streelt de winter,oud en wijs gedeeld in ijs, vindt de weg terug van een reis in afgedankte sterren, tussen afgevallen bladeren ontbonden smarten onder gladde stenen, dan zijn ze thuis, tijd ontbindt vuur en vlees in het vloeken van de wind, verbindt geschonden…

Uit rituele klank ontstonden talen De mens kon toen verbaal oorlogen voeren En overleggen, handelen of falen Welwillend luisteren of monden snoeren Het schrift ontstond, dat was niet te vermijden Afspraken werden voortaan opgeschreven Geschonden en verbroken om te strijden Dood aan de vijand en diens tegenstreven De boekdrukkunst werd daarna…

identiteit die je steeds denkt te vinden maar die nooit de ware is Ik zit vol wrok keer op keer mijn wonden te tellen Ze schoon te likken maar het vuil van jaren en jaren komt eruit Kijk naar wat we geworden zijn Ik in één klap volwassen jij geen raad wetende met je vrijheid Wij waren eens verbonden nu door onze vrijheid diep geschonden…

Ben je eenmaal diep geschonden, heeft iemand je opengebroken, zonder dat je wilde vastgebonden en je in het huiverend hart gestoken: dan is elke dag weer een titanenstrijd, een gevecht om dood en leven; niemand die je daarvan bevrijdt, je vrede en rust kan geven.…

Doch neen: ‘t onedel stof, hierboven onbekend, geschonden hebben zal ‘t, eer nog de zomer endt!…

De Dnieper òù 4 De eeuwen minzaam dragende Haar schoonheid trots ten toon Volgt onvermurwbaar haar loop Trotserend de lozing en onbegrip Geen oorlogen sabelden haar neder Zij heeft allen lijdzaam gedragen Vervaarde geschonden het verdriet Men heeft haar nimmer horen klagen Herboren maagdelijk stromende Laakt…

Kerstnacht - het sneeuwt op uw geschonden aarde, dun en verstuivend dekt een huivering van ijle val, een lichte zuivering het vragen, dat wij ongestild bewaarden. --------------------------------------- uit: 'Kosmos', 1940.…

vanuit grijze wolkenflarden scheurt de hemel open: een God wil zijn boek dichtslaan maar hoort de donder rollen vertwijfeld gaat zijn blik naar het oosten, de witte bergen waar hij een eik ziet branden, getroffen door Zeus' bliksem kletterend valt de regen en koelt de geschonden eik terwijl Noach zijn ark stuurt, in de richting van een…

Als in mijn geschonden gewassen het nieuwe leven riekt naar dood die zonder adem de nacht laat werken zonder licht en op tast het duister wordt verwoord leeft plots het kind al is het schreien nog onverhoord en druipt het bloed dat zich drong in moeder en kind uit wonden die zichtbaar door de tijd zijn gehoond doch wanneer het leven…

Vingers aan Zijn handen schrijven in het zand van verlaten stranden en drijvend land Schrijvende Hand tekent op de wand 't rijk geschonden en te licht bevonden Tekende Hand schiep ons leven heeft dier en plant vormgegeven Begerige handen bleven branden vrucht genomen dood gekomen Handen doorboord aan 't kruis geslagen gegeseld…

Het ongeschreven verdrag staat op het punt geschonden te worden m.a.w. ik ga mezelf opzadelen met schuldgevoel. Dit vacuüm is krachtiger dan zijn omhulsel zoals een zwart gat ongeëvenaard in zwaartekracht. De juiste samenstelling van letters momentum Apeldoorn Voor altijd in jouw hart…

Slechts één minieme stap naar voren en dan staat hij in de vuurlinie hoe bonkt het hart en trilt die knie geen deur in zijn ivoren toren die opendraait naar de geschonden mens het bloed vloeit over de betonnen grens Verbrijzelde ogen staren hem aan een smekende blik treft zijn gelaat verlatenheid waar geen maat op staat een laatste wenk,…

De spiegel van mijn hart toont in een strakke lijst mijn liefde voor haar die 'k nog slechts ken door haar woorden en een beeld van een mooie foto; digitaal De spiegel van mijn ziel daarentegen, toont in een sierlijke lijst de gezamenlijke schoonheid van twee mensen met een getekend, deels geschonden, herstelbaar leven in een mooi verhaal…

De vrouwe van de maan, vertoont zich in een violette aangezicht, gedrapeerd door doorzichtige linten, een handreiking naar het geschonden licht, steekt de kim naar de kroon, aangelijnd door zilveren tinten, hoedt haar vluchtige schapen getooid in wolfse kleren, die als honden waken en hun taak verrichten tussen eb en vloed, ontlokt…

Kerstnacht - het sneeuwt op uw geschonden aarde, dun en verstuivend dekt een huivering van ijle val, een lichte zuivering het vragen, dat wij stil bewaarden. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

grenzeloze tijd, onhoorbaar dringt je wezen door tot mijn intiemste luisterpost, je kent mijn wegen, die je ontcijferd en gelezen hebt, vaak gezwegen, omring je mij, ik adem met een brok van afscheid in mij keel, ik zal huilen als mijn lot mijn kist verzegeld heeft naast jouw gestalte van onzichtbaarheid, onhoorbaar leid je mijn geschonden…

definitie van vensterbank en zichtlocatie zonder levende have of goed de muren kraken hun rimpels zonder schaamte hun oren verloren mettertijd sommige kleuren verschieten andere weer niet van verwachting, loden last gevlogen vogels, wederkeren naderende dood met riet begroeide oevers de vijver waar we schaatsten gat in het hoofd ons geschonden…

Bezige bij wordt te vaak gehoond, geschonden dus doe zo voort Mijn kroongetuige wordt nooit ofte nimmer beschimpt en vermoord. Maatjes voor het leven ach dat duurt vaak maar even Ervaringsdeskundigen weten beter, ware Liefde Blijft na dit domme leven.…

ontmoeten, de ochtendstond gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens om het daarna te vermorsen, een opening te herwinnen met de glazen sleutel op je moederborst, als ik velen grenzen overschreed heb ik vergeef je naam gevraagd mij in koele armen te begraven, alleen zal mijn geschonden…

Hun koppen achter hele dikke borden, Opkomend voor de rechten van de vlieg? Chinezen die met klaterend gemieg Verbeteraars der wereld willen worden? Maar rechten stoppen altijd bij een grens, Daar is het bij de rechten van de mens.…

Haar vertrouwen is geschonden, ze durft niet meer, zover is 't al gekomen, heeft hem de deur gewezen, wil en kán hem niet meer zien, alleen twijfelt ze nu, aan 't antwoord op de vraag.... Mankeert er wat aan míj misschien?…

geen man, toch wel, een jongeman meer jongen, dat wel, maar toch groot genoeg om in zijn hand het leven te leggen van een ander de dood waart rond in het debat de kogel, geen kogel, de strop de straf moet nochtans niet uitgesproken voor de doden wacht slechts het gras dat groeit zonder onderscheid zomaar overal bloeit wat groen voor het geschonden…

Zwijgen De intimiteit zo geschonden, dat er geen thuis meer was in eigen lichaam, door onjuiste opgelegde woorden. Foutief geïnterpreteerde en op- en ingelegde gedachten ontstalen het hoofd het lichaam. Openlijk geëtaleerd verwerd liefde tot vunzigheid tederheid tot banaliteit; verlegenheid tot schaamte.…

Ik heb mijn basten afgepeld, verwondde vel over mijn benen, hoe kwetsbaar ongekorven hout in de jaarringen geteld door botte bijl en beitel geschonden, onbewerkte in ruwe staat, wat terugslaat naar onbedekte schenen, verwijst naar oude wonden.…

spijt door de groene delta van mijn landschap kunnen stromen wordt de richting geschonden…

te vergeten de avonden werden gerekt na het gebed in de kapel ging ieder naar zijn chambrette dan kwam de angst in passen surveilleren de hand aan het gordijn het stil proberen de fluisterstem die over hemel sprak als je de zonde van vannacht vergat iedere dag het nieuwe hopen dat een ander eindelijk de wacht zou lopen een geschonden…

Geen titel dus En zo zit er weer een flinke jaap, in mijn reeds zo geschonden lijf, ach we zullen maar zeggen: wie snijdt, die blijft? Zonder titel maar.…

Hoe het is om nu te leven te midden van te midden van geschonden geesten en verwarde vrienden die ontheemd in eigen huis, beroofd van al wat breekbaar en waarachtig is, de zweepslag van een nieuwe knechtschap incasseren.…

het was niet liefde zoals in ‘t gedicht wij waren ons nog zeldzamer en dicht ondanks je muren bouwde ik een brug tussen te korte uren en ging de weg terug tot jij uiteindelijk zeggen kon: ik hou van jou en ’t toch verzweeg uit angst voor oude wonden jouw gisteren was te veel geschonden en jij wou niet vergeten hoe men in haat het meest begeert…

Trad zou het goede voorbeeld moeten geven, Maar in zijn thuisland scheidt men onverdoofd Met vlijmscherp zwaard het lichaam van het hoofd Van hem, die weigert naar de wet te leven. Dat is wat ook in dit geval zo steekt: Het is de vos, die weer de passie preekt.…