Alle inzendingen over grijs OR rood

uitblust vertel mij dat u beter schrijft jij ook weer blij Vertel mij alles wat ik al weet dat u recht schrijft en ik zo schreef Vertel mij dat de taxichauffeur ff wacht Stappen wij uit in het maanpark deze nacht Vertel mij dat je kunt lachen in dit leven zonder te wachten Op de dood vertel mij over een roos zo rood…

Mij stond het rode licht weer toe te stralen, ‘k zat opnieuw geduldig op wacht, maar van mij hoor je geen klacht, al zat ik gruwelijk te balen. Nu is dit verhaal niet zo bijzonder, maar toch, ‘k was er reuze treurig onder.…

kleur mij kleur mijn dag mijn lippen in rood schilder mij schilder mijn blik mijn ogen minder dood schets mij schets me dan mijn leven mijn zijn in roze met rode rozen en ik ik beloof je leer je zweven over de wegen tot aan de hemel tot aan het blauw…

Een rood appeltje knappend om in te bijten spannend in zijn vel…

Rood licht ... Plankgas, ogen dicht eind in zicht ... kreunend metaal, brekend glas ... ... wou dat ik het slachtoffer was…

Als ware zij verschroeid onder invloed van veel regen koolzwart aan haar randen maar naar binnen innemend rood…

rood licht komen te staan…

De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood Maar wat betekent dat voor mijn vakantie Want het wordt tijd dat ik een ander land zie De reisproblemen zijn straks levensgroot Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht Het valt best mee als je niet veel verwacht…

kom en schuil maar in mijn grijs als zwart en wit elkaar bestrijden ver van huis waar van alle kleuren alleen het levend rood nog als herinnering is gebleven warm je in ontvangst koester veiligheid waarin angst niet meer zal overheersen op deze kleine plek is rust een thuis waaruit het nieuwe leven kan beginnen…

de deur al op een kier schoorvoetend komt ze binnen het ochtendlicht in eerst kwartier ze vaagt met strepen grijs waarin het rood al naar de hemel wijst stoeit met resten zwart die uit de lange nacht maar langzaam willen wijken dan kimt de zon schijnt met warme stralen de laatste kou uit nevelige dalen…

rond kale takken treurt nog grijs, de winter versplintert licht op koude muren zien de buren slechts een armlengte rood want binnen huist de broze dag als kleinood aan de wand voor deze kant geen kaarsvlam, die mijn vergezicht vertaalt het haalt niet, bij de zomer ach het haalt niet bij de liefde, die mijn binnenkant bepaalt…

Gisteren nog de ondergaande zon in rood de maan iets minder vol de hemel open witte aanslag op de velden groeide in het kille zilverlicht vanmorgen nevel hemel grijs gesloten verwachting van veel regen koude lucht maar nu ook vochtig net als gisteren veeg ik tranen uit mijn ogen hoewel het windstil waait…

grijs…

Hoge golven Snijdende wind Tranende ogen In mijn mond, mint Koude handen In mijn ogen zand Een grijs gevoel In dit koude land Paarse lippen Rood zijn mijn wangen Ai Ai Kapitein Een gloed van verlangen Was het maar altijd zomer Op het strand Zodat je soms even kon vluchten van dit koude land Aan zee…

als rode drab drijven resten vuurwerk in een ochtendstille plas straat ademt overdaad aan genoten drank en spijs geeft morgen pas zijn katers prijs de schone lei voor jou en mij spiegelt somber wolken grijs wij zijn de eersten die de wereld gaan ontdekken ondanks alle nachtelijke smetten…

zij tokkelden het groen van gras rond de korenbloem die diep blauw gestreken werd door het licht van de eerste viool wind dirigeerde in koper het rood van de loper voor de ondergaande zon maan reflecteerde met aankomend geel de al grijs roffelende trom fluisterend besloten kleur en muziek deze dag in de donkere echo van de laatste…

Zij aan zij De avond kleurt rood wij drinken wijn en tellen de herfstbladeren. September sluier Mist over het veld op de rand van niemandsland schreeuw ik mijn keel grijs. Lange schaduwen Als mijn verleden te veel opspeelt dan poets ik mijn neus met 't heden.…

" De rimpels en de plooien in 't gezicht de verkleuring van ooit het rode haar verraden een gegroefd grijs verleden met kruiwagens vol ellende en ergernis welke als sneeuw voor de zon verdwijnt als de inhoud van een wijnglas zich een weg baant door het aangetaste lichaam maar wel de geest weet te bereiken en verrijkt met een verdoofd…

Het leven sloopt de geschiedenis van een polder en bouwt zichzelf een slaapplaats een sprinter passeert onderbroken grijs De Wadden een half affe verzameling woonblokken waarvan zelfs de voegen rood zijn gekleurd op de grens van vertier liggen sloten aan de erfgrens straks achter elke woning een boot heet wonen aan het water als…

In een zuivere doelgerichte beweging, dook hij voorover, vanaf 38 hoog, de toren, die hem naar boven zoog, voordat hij zou eindigen in een knallend visueel festijn; in de spontaan felle tinten, rood, met hier en daar wat grijs; hij…

Hij heeft je leven kleur gegeven, het grijs een weinig rood geschetst. De losgemaakte zijde spoort je tot actie aan, bewogen in je ingeslagen weg zet iets zich in beweging na het dodend niets. Uit je cocon, je oude ik ontpopt in ’t bijzijn van ontknoopte zijde een gekleurde Vlinderstrik.…

ik zie het mes de gaten in mijn lijf het isotopentijdverdrijf dat cellen lam slaat door ze te bestralen de gezonde zullen het wel halen de rest gaat dood verkleurt van rood naar grijs en grauw in ongenezelijke rouw ik ben geen wandelende bom die barst na de halveringstijd de geiger blijft in veilig tikken het leven geeft me nog…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

´s Avonds zag je de witte muren, grijs en dan donker worden. En hier en daar brandde een groen lampje. Of soms rood. En aan de overkant, op een andere afdeling, daar waarde de dood ook rond, de hele nacht, met zijn zeis en cape. In het lange donker keek ik uren naar de deur die nooit open ging.…

Grijs bleef altijd maar grijs tot de trein daar eindelijk was toen streepte grijs zwart Hij kwam, zag maar kreeg een valse start Geen mens die hem kon helpen.…

Vingerpuntig wijst zij naar omhoog waar zij dwarrelen in cirkels naar benee met de dood voor de boeg Laat me voor het roesten verkleuren van groen naar rood naar bruin naar grijs naar wit Klok eeuwig op half zeven zelfde tijd om op te staan en weer te gaan slapen dood of leven om het even Het zal wel nooit wennen de achteruitgang…

At Merlin's feet the weary Vivien lay: Jij zag in mij de Wijze Tovenaar, En 'k aaide, zelf al grijs, je roodblond haar, En 't leek dan, ik werd jong weer, en ik glee Naar 't paradijs op rode morgenzee. Dan zie 'k ook jouw kist staan, zwart, op de baar.…

gezicht in het couleur lokale van grijze bergen het heet rode zand de stille patio en je uitnodigende koele hand…

wanneer hij hem opentrekt en de fles rood. De televisie grijs, uitgekeken. In de kamer hangen portretten van kinderen die niet willen zitten in de stoelen van ouders die niet willen kijken naar elkaar. De kamer is donker. De nacht is blind. Hij neemt de trap naar boven. ------------------------ uit: 'Uitweg', 2001.…