Alle inzendingen over hal OR heelal OR dagdroom

ik haal de kasten leeg en schouw naar binnen ik wieg met het ritme van zachte woorden en zing me terug in de tijd ik schakel tussen slapend verlangen en verbeeldende dwaalsporen ik breng mijn lofzang op het leven en de licht aangeslagen toets ik pluk blauw-warme watten en schuif de wolken weg ik loop hand in hand met onwetendheid…

Dagdromen, Dag dromen!…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

Groots gevoel blijvend voorrecht Heerlijk onbezonnen levend oprecht Dromen overdag zwevend levensecht…

Wat schaft de pot, zo vraag je sleurrijk stipt in wedloop met de klok van zes. En als vanouds voel ik mijn kruipend bloed, waar het niet gaan kan, woedend kolken. Als stomend stoofvlees hang ik slovend boven pannen. Dit is het dus geweest. Al jarenlang. Maar nee, genoeg! Meer dan genoeg jouw polonaise aan mijn lijf. Ik zing mijn…

verward onrustig gevoel ogen sluiten,langzaam denkend aan een kat verdwenen de solsleutel als enkele noot gevallen van het blad verdwaald tussen zinnen waar woorden enige houvast bieden verrast blijkt alles een vreemde droom tussen harken en onkruid wieden…

Ik zag, lach en ik straal. Ik lees, vrees en ik verhaal. Ik probeer, incasseer en ik faal. Ik kreeg, zweeg en ik baal. Ik loop, hoop en ik dwaal af van het spoor, Niets komt tot gehoor. Nergens waar ik mij aan stoor. Ook al gaat alles ongeremd door. Ik droom, hoop. Daar ben ik immers mens voor.…

ik sta op het balkon met de wens een blad te zijn, behorend tot de populieren, zwierend in een wind van zon sloom danst mijn schaduwvlek, onder het gewicht van de hemel, met de dofgroene spiegeling van het vetglanzend bladerdek door mijn fijn vertakte aderen welt wit spuug van goden, het chlorofyl voor de mensen het bloed van de bladeren…

Ik schud de dromen uit de kussens het onderlaken strijk ik glad de ramen open, uitgeslapen ruikt het buiten schijnt de zon en dampt de aarde, scharrelen de vogels op het groen gazon en in de bomen heerst een drukte van belang, er wordt gebouwd, geschikt, gevormd, gestreden: de beste plek, terwijl ernaast de graafmachine rammelt, graaft de…

onder de geurende leilindes een donkerblauwe zomeravond met nerveuze huiszwaluwen piepend en voerend onder 't dak even terug bij moeder aan de tafel tijdens koffie met geschuimde melk en vochtige zelfgebakken cake een zo vaak gevoerd gesprek en hoe is het met de kleine jongen doet hij het goed op school .................. hij wordt…

Als de zuidwester storm het vermoeide land geselt en lichamen teistert dwars door winterkleding heen, als Pluvius zijn toorn botviert op ondergelopen weilanden en de natuur gelaten wacht op atmosferische rust, dan dagdroom ik over goudgele korenvelden, waarboven de van hitte bezwangerde lucht een dansende ode brengt aan de zomer.…

Achterover leunend in mijn luie stoel m’n voeten op de tafel, de ogen half toe dromend van jou, ver weg, warmbuikgevoel Stevie Ray speelt “Lenny”, ik doe alsof ik meedoe oh..samen luisteren, vast ineen gestrengeld gezicht tegen gezicht, onz' wangen gelijmd met tranen het is zo fijn te dromen met jou mijn engel je bent ver weg maar laat me in…

Midden op de dag een stille droom over ‘t leven en alle zaken die passeren in een stroom zonder werkelijkheid te raken. Gedachten die verlangend zijn naar onbereikbare streken van hoop en schone schijn, geen realiteit daarover is gebleken. Mijn dromenland ligt ver van hier bestaat uit liefde en maneschijn en tuinen vol roos of violier…

Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

Na een tijdje op de bus hebben staan wachten was ik me er niet meer van bewust wat er om mij heen gebeurde. Er was overal geluid, maar ik hoorde het niet. Er was zoveel te zien, maar ik zag het niet. Zo ver zat ik in mijn gedachten. Ik dacht er aan wat we zouden eten. En wat ik de volgende dag zou aantrekken. Maar ik dwaalde af van deze gedachtes…

Verward kijk ik je aan, dagdromen…

Elk rozenblad kent een specifieke ontlading van jouw creatie zo kan ik dagdromen bij elk blad van jouw inspiratie.…

Onverwachts verbeeld een geestelijke dwaling het warme gevolg.…

Overal zijn straten met huizen en mensen die daar wonen net als ik. Die misschien nu precies hetzelfde denken, uit het raam peinzen naar de lucht, die vele dromen draagt en waaiert. En die elkaar ontmoeten in hun vlucht, zich samenpakken in de wolken om mee te liften op regendruppels terug naar beneden. Op zoek naar…

Net als hoe de zee eindeloos doorstroomt zonder dat het volraakt, stroomt mijn liefde voor jou zonder dat het zoekraakt. Jij bent mijn laatste hoop die ik had verloren, telkens als ik me alleen voel kom je naar voren. We praten en lachen dan vaak Voel me volmaakt. Maar alles verdwijnt als je weer weggaat. Bevrediging ligt in je kus, alleen dat…

Die avond zag ik buiten de maan mistroostig staan werd ik door vrees bevangen, voelde zorg en verlangen. Voelde tekens en iets van loodzwaar gewicht bijna gezwicht, ervoer ‘n strak gedicht en opkomende rimpels in dat gezicht. Ik zag een zwart-witfoto van kinderen nog zonder leed nog niet hoe de dood haar de toekomstdas om deed. Ik zag alleen…

Vanmorgen was ik blij je weer te zien Ik schaamde me voor alles Maar toch ook niet Er werd boos naar me gekeken Het deed me pijn dat je verdween Ik treurde heel even maar moest verder Gelukkig volgde je mij en zei ik ben bij je Iets waar ik niet aan twijfelde En je wou heel erg graag helpen Het werd me ineens duidelijk dat je het soms…

Zet je gedachten op licht zweven om het allemaal her te beleven De mooie ochtenddroom die dagdroom wordt voordat je je weer in het leven stort…

denkend aan een kamer waarin nog niemand verbleef achteloos naast het pad en buiten de tijd waartoe het lot ons dreef nu is er droogte voor de regenbui en is de exacte locatie nog niet bekend maar straks vallen ogenblikken samen op hetzelfde moment verblijvend tussen de muren die op hun ruimte wachten alles is zo waar dat alleen…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren,…

Ik heb daar zitten dagdromen tot ver in deze nacht. Je liep daar in gedachten weer compleet recht ik wilde wel op dit stuk strand voortaan wonen. Het zal nog wel een tijd duren eer ik dit gevecht van loslaten kan verwerken in ons eigen onderkomen.…

angsten doen het duister winnen vallen de sterren bij nacht ter buit schijnt de maan echt buiten zinnen schreeuwt de zon het brandend uit beweegt tussen de hemel en aarde veroorzaakt springvloed in de zee draait zo om normen en waarden trekt iedere planeet met zich mee de regenboog spant haar snaren het wezen dat het nog niet bevat…

prozawoord heelal zou heel 't al omsluiten? kom nou toch dichter ----------------------------- © Jan Bontje 1997 / 2003…

Wanneer de zon niet meer schijnen zou de ondergang verleden tijd de maan me niet meer bijlichten wou de sterren veel te zijd als de ochtend donker blijven moest de dag steeds eender verliep het duister alleen nog maar telde de aarde zichzelf als vernietiging telde wanneer de zon niet meer schijnen kan er gebrek aan zuurstof…

waakhond op een boerenerf met een bereik van één meter in de vorm van een waaier veilig in een met palen omgeven ruimte ontdaan van zijn problemen die optreden bij het verlaten van de biosfeer en alles wat verband houdt met een lichtblauwe kleur in een geprojecteerd beeld kan men licht verdwalen vrijwillig verduister ik mijn eigen verdwijnpunt…