Alle inzendingen over handen OR lippen OR spel

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…

Omarm me met warme tederheid wandel met me in de zon wees geen dief in de nacht hou van me niet alleen gisteren maar ook vandaag in het prille uur van de morgen kus de dauw van mijn lippen streel mijn gouden haar laat de wind met mijn lokken spelen heb me lief zoals ik jou laat mijn naam de fluister op je lippen zijn…

Het spreken van je lippen Raakt aan het zwijgen van je ogen. De lippen die vloeien Steunen de ogen die verdrogen. Neem je je blinddoek weg, Hoor dan je mond die zegt: `bleef ik zojuist wegens lippendienst aan de ogen in gebreke ... nu mag ik weer voor mijzelve spreken.’…

op deze hand ligt elke seconde een afgrond steekt de constante factor tijd lek de dood moet je juist leven kom vrouwe, breek zes hemelen, ontdek de maan draait met het hoofd onbevangen deze collectebus wil alles nat, in een romantische bui me niets afvragen waarom het goed voelt, niets zeggen niets weten, van bijbel en god…

gulzig zoekende mond bevochtigt lippen kruipt dichterbij met schokjes inhaleert ze het leven en voelt warmte naar binnen stromen…

Op haar lippen brandt een kus antwoord op gerezen vragen heel teder aangevoeld ieder woord, iedere zin is nu te veel want streling maakt wakker wat schuil gaat in haar leven volmaakte rust, intens beleven wat is het heerlijk te weten dat je bij jou jezelf vergeten kunt…

Nog op mijn lippen gloeit, door al mijn aadren schroeit de kus, van uw lippen ontvangen... Van zwoele moeheid hijgen nog mijn longen, en reeds blaak ik toch van nieuw en aldoor-nieuw verlangen. Uw ogen zien mij aan..., mijn ogen zien u aan..., uw handen zoeken naar mijn handen...…

Haar lippen zijn machtig ze tuiten zich tot kussen die zacht zijn gehoor strelen in opwindend verlangen haar lippen zijn vurig onverbiddelijk trefzeker planten zij haar angel in zijn smachtende hart…

Haar lippen, en dan rent ze weg van mijn lippen -- op het harde glas.…

Speels dansen lokken ogenblikken op verbloemde huid sprankelt nonchalant het loof in zondoorschenen donkergroen en kust de wind in schone schijn haar tere lippen rozerood…

ze zitten vast in een dialoog waar niemand nog begrijpt wat de ander op de lippen heeft er broedt iets maar men weet in het geheel niet wat de tijd is daar de machtsovername denken de handjes wellicht de vingers zouden het spel spelen van de creatieve zelfmoord zomaar 'out of the blue'…

Gedoog, dat aan die sneeuw mijn wang zich koele, En dat mijn lippen 't warme dons beroeren, En dat ik dan nog eens mijn straf gevoele! Gij weet, die straf, toen ik mij liet vervoeren En in het kussen uwer hand volhardde, Toen gij met de andre door mijn lokken warde'.…

speel niet met vuur het is mij te heet het zal me laten branden voordat jij het weet brand jij je handen speel niet met mij ik ben jou wel waard want al mij liefde heb ik voor jou gespaard. speel niet met vuur je gaat je nog branden mijn liefde is puur in jouw warme handen.…

meeslepen in het spel van Mijn Adonis…

heldere dromen langzaam wandelend naar het nu spelen gevlochten handen nogmaals voorbij langs wijzers van tijd maken uren vluchtig een nieuwe afspraak met de immer twinkelende doch sinistere nachtvlinder…

in een ondoorzichtig zwart Je lichaam drukt zich zacht tegen mijn dijen Vingers strelen langs mij rug, ik ben verward Dan voel ik je zachte handen over de toppen van mijn vrouwzijn glijden Een kreun van genot ontlaad over mijn lippen Het spel begint en laat mij door jou verleiden...…

ik zocht een meisjeshart in jaren die vergaten hoe het leven was nu speel ik pas weet je blonde haar je ogen zo apart dat twee keer kijken nodig was je wereldje verdween die koude nacht toen je vertrouwen werd geknakt je hield je handen op je hoofd het water tot de lippen in emoties kon je zomaar stikken we zochten bloemen…

ik zocht een meisjeshart in jaren die vergaten hoe het leven was, nu speel ik pas en weet je blonde haar je ogen zo apart dat twee keer kijken nodig was je wereldje verdween die koude nacht toen je vertrouwen werd geknakt je hield je handen op je hoofd het water tot de lippen in emoties kon je verder stikken we zochten bloemen…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

draag je mee in veel te lege zakken van een lentejas die mij nu niet meer passen kan ik voel jou tussen vingers die eindeloos gaan spelen met kussen, liefdeswoordjes, zomaar gevonden in mijn jas en ogen, lippen en een zoen gevangen in je hand van pure passie en van liefde naakt en tedervol gegeven ik draag je mee in veel te zware zakken…

Mijn poes spreekt een taal zonder moeilijke woorden: onze lichaamstaal.…

Een knipoog: ik kijk om, hij belooft iets, maar wat – wil ik geloven?…

Kussens onze troon een waaier haren de kroon ...onze ogen licht in de schemering Verlangen al wat danst en springt onze lippen een kus die zingt ...keer op keer bezegelde betovering van kruisdieren die strelen en met elkaar spelen ...in opwindende verwondering elkaar wild openscheuren ons bloed oneindig laten geuren ...uit de golvende…

Op een zomeravond nam de smid, een sterke jongeman een loopje met het leukste meisje Samen samen, even lopen Samen lopen als een reisje door hun dromen, en hun leven hebben zij elkaar beschreven Praatje praatje, stel je open Toen de zon begon te dagen verborgen zij zich in de kragen en braken daar een bed van riet Bedje bedje, lekker…

lacht hij joviaal Hij is het, maar ook weer niet, ik ken hem anders, leuker, meer speciaal Ons neutraal gepraat zoekt naar een doel dat leeg is niet verdedigd of te laat we spelen op gevoel staan geen van beiden vrij het lukt niet dichterbij te komen in het openbaar en weer te passen op elkaar…

Anatomie is simpel er zijn miljarden voorbeelden van vrouwen zoals ik reproductiekamers in een stevig bekken darmen vol bouwstenen eromheen Dat is de ronde kern van mijn lichaam, mijn bestaan Twee machtige benen eronder om het voedsel te halen en een smalle bovenbouw voor ondersteunende diensten Ik ben eraan gewend, heb geleerd…

Onder mij warmen jouw handen mijn billen, jij kneedt en voelt of ze zich al spannen, we spelen lippend en likkend met elkaars zachtste huid en stellen uit te kiezen tussen voelen en aanraken, of om te draaien voor alletwee tegelijk, we branden onblusbare liefde in ons verlangen ik ril, het raam staat wijd open het is te laat voor schaamte…

In bed is het fijn ongemakkelijk liggen aan alle kanten mezelf voelend, ruim anderhalve vierkante meter huid precies passend gevuld met warme gevoelens dat ben ik, in levende lijve Het rekken en strekken van mijn rug en ledematen mag wel wat kosten aan geschreeuw om aandacht voordat ze slap mogen gaan slapen na de ontlading…

's Middags naar middag en 's nachts naar de nacht ruiken -- en altijd naar jou.…

De slaapkamer ruikt naar parfum en kruit ik waad door de kleuren van mijn kleren half op hun hangers Je bent weg, op de grond lig je dwingend met al je liefde op een foto van jouw armen om mij heen Jij, de koning, jij wilde mij koninginnig, geen ontembare krabbekat Ik heb alles weer netjes mijn garderobe ingeruimd en de andere kast…