Alle inzendingen over herinnering OR terug in de tijd OR gevangenschap

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

We verlangen naar die tijd terug al kon het maar voor even Dan zou ik toch nog heel vlug Jou een dikke knuffel geven. Het zijn slechts maar enkele woorden herinneringen aan zij die zijn geweest over dierbaren die bij ons hoorden voort blijven leven in onze geest…

Starend naar de lucht, grijs van het lange wachten, zie ik achter de wolken hoe het zou kunnen zijn Ontastbaar zweef je om mij heen Ik wil uit mijn lichaam treden om mijn ziel te bevrijden van mijn gevangenschap in vrijheid; van de leegte: noem het pijn. Ik voel me zo verdomd alleen…

geen afscheidswoorden waren er geen tijd om "tot ziens" te zeggen weg was je voor wij het wisten en nog weet niemand waarom als tranen een trap konden bouwen of herinneringen mij een weg dan zou ik naar de hemel lopen om direct jou terug te halen ons hart pijnt nog van verdriet dat in stilte tranen stromen doet want elke dag meer dan toen…

hemel de nieuwe stad en de enorme toren uiteen, de Hangende Tuinen vlogen Vertrekken werden vliegtuigen en tapijten met gedekte tafels landden ver weg in de lange zee Een zware regen van kamers vormde met een plons een hemelhoge bergrug De mensen uit de Toren verspreiden zich in vijftig talen en vochten om grenzen In omgekeerde tijd…

nog ben ik in mijn tijd maar voel al eeuwigheid er is een stuk ontbreken dat ik niet kan vergeten soms komen vaag herinneringen terug uit andere vormen van leven nog zonder verband en hoe ik daarin deelde had ik niet in eigen hand maar steeds dichterbij komt het besef dat ook deze puzzel wordt gelegd…

Sterfelijke ziel de vierde dimensie is een kwestie van tijd ik heb je ontmoet in de derde dimensie gevormd als een beeld de tijd vervlakte het en plaatste het op één lijn met de projectie ik zie nu je beeld dat vergeeld wordt gespiegeld als een herinnering terug in gedachten sta jij plotseling voor mij als derde dimensie mooier…

gekooid en gekluisterd lamgeslagen vlagen van gedachten serviel en murw die geen uitweg weten gebeten honden vleugellammen die zich minzaam lieten knechten en nu vechten voor hun vrijheid en niet weten hoe zichzelf te ontsluiten buiten in de strakke lucht kijkt een koppel vogels licht meewarig met gespreide vleugels…

in de bloeiende binnenplaats groeit de liefde voor het leven: pepers en tomaten wonen gebroederlijk naast elkaar in het huis van glas de levenslang gestrafte buigt het hoofd aandachtige handen koesteren het kwetsbare in een begrensde wereld: buiten in de binnenplaats het patina van de tijd legt een zachte sluier…

Een koning in gevangenschap, in een eeuwen oude tijd. Door een rijk dat verslapt en langzaam op het bord verschijnt.…

De wind en golven brengen herinnering terug van toen hier aan de kust vind ik dan mijn innerlijke rust weer terug.…

Verdrijven waarheden maken woorden zacht Zijn spraak gehoor en hunkering Jij vangt me Gewillig gevangenschap,met stille sloten slechts geopend door jouw stem een streling, gedachten een woord kalmeert mijn zijn, denken maar hunkering verschijnt.…

blik niet terug op de lente één dood te vroeg op haar dorpel en het glinsterend dauwvocht op mijn wimpers vloeit weer in mijn oog terug als ik de woorden tel, de stomme woorden uur na uur, minuut na minuut in ’t ritme van seconden tijd verjaag ze niet, ‘t herinneren blijft ondanks jaarringen spijt zelfs wanneer elke boom die in ons groeit…

Traag nadert de nacht de wereld wordt stil een wolk streelt de hemelboog zacht kleurend als gouden einder de opkomende maan strooit zoete herinneringen aan het zelfgetimmerde bankje tussen zomerbloemen en mijn verlangen zucht naar het lied ‘pour toi mon amour’ dat je voor me speelde op je gitaar nog rakend als een gevoelige snaar…

Maar over het algemeen is het fijn, om even terug in de tijd te duiken, want je wilt toch gelukkig zijn?, en daarvoor kan je herinneringen gebruiken…

Mijn droevige en trieste gedachten Gedachten van een wat oudere vrouw, in die zo nare tijd van de overgang. Hij luistert heel geduldig, Zijn kopje stralend rood. Zich niet bewust van de troost die hij bood. Ik pluk hem niet, nee, waarvoor. Hij hoort hier op het Zeeuwse duin. Genietend van wind en zomer. Toevallige ontmoeting.…

Je ligt er nachtenlang van wakker gaat in gedachten terug in de tijd, verloren jaren zijn niet in te halen dat is wat je het meeste spijt. De tijd is niet terug te draaien je wilt doorgaan waar het eens is verstomd, herinneringen vervagen langzaam tot het opeens weer tot leven komt.…

Besef van namen, dagen en de dingen ben je kwijt en tijd is slechts een breek- baar stopwatch in de handen van de Heer: Je broze brein tikt tijd terug, ontspoord in lijdzaamheid. De batterij leek leeg: je hoefde van jezelf niet langer meer.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De wond kan helen De tijd reist jaren verder Het litteken blíjft Beelden vervagen De film vertraagt en vertraagt Maar niemand roept 'cut' Stemmen verdwijnen Geluiden verminderen Het gefluister blíjft Geuren verdwijnen Totdat ze er plots weer zijn Terug in de tijd Herinneringen We kunnen ze verdringen Maar weg zijn…

Gisteren blijkt verder weg dan toen die dag op school en andere herinneringen even verjongen ze de oude geest die steeds meer vernauwt tot een repeterend verleden de paden terug naar het heden blijken verzande sporen dwaalwegen in de tijd die stilaan terugloopt naar een eeuwige jeugd…

U bent een voorbeeld voor mij Altijd positief, altijd blij Nu is de tijd gekomen, dat u naar opa gaat Nu is de tijd gekomen dat u ons verlaat Al die goede herinneringen komen boven En 1 ding kan ik u wel beloven Ik zal aan u terug denken met veel plezier Dat u zo sterk bent, ook al bent u niet meer hier Zoveel bewondering voor u Dat had ik…

terug op mijn schreden moet ik een stap en dan nog een met gestrekte armen duw je mijn log geworden gewicht…

Misschien is het goed dat je bent weggegaan Want wie blijft komt nooit terug...…

het land verlaten vreemde ogen staren in de eeuwigheid die wij langzaam aan verliezen het gevecht om de geest is laveloos tempeliers bewaken de rots vol trots bedwelmende roes glas rood bloed het weet je te vangen zonder handen te klappen zelfs geen één geluid gaat boven bidden uit zoekt duisternis in lak zakt altijd richting zwaartekracht…

langzaam als sneeuw voor de zon alles wordt vaag mischien is vergeten beter alweer een kilometer in één oogopslag achter ligt een hal een monster vol klanken totdat het stopt rook verdwijnt zo fijn muziek en mensen blijf nog even en ik denk ooit terug…

daar ben ik weer terug van weggeweest daar ben ik weer terug van het donker ik zal blijven hier in deze wereld ik zal blijven bij het licht nooit zal ik gaan komt op hetzelfde neer nooit zal ik gaan ik ben er net ik ben er weer terug van weggeweest ik ben er weer en ik blijf.....…

kanarievogel gekooid voor zijn leven lang fluit naar de vrijheid…

Mijn fantasie maakt overuren een ratelend orakel. Soms schaterlach ik van plezier en zie ik geen obstakel. Maar meestal ben ik ingekaderd begeef mij dan binnen grenzen. Dan blijft die stoomwolk in mijn hoofd verborgen voor de mensen.…