Alle inzendingen over herinnering OR vader

Duizenden tegels in de stoep met licht erin als bommetjes bewaken de herinnering. Je kunt ze uit de weg gaan erop hinkelen kun je als een kind dat van niets weet zoals mijn vader toen.…

een in de tuin geplante eik aanschouwde statig groeiend jarenlang stil dat alles tot hij met getekende blad door een storm werd geveld hij blijft deel van ons verhaal herinnering aan vader en het erf waar naast mijn moeder en broer Ik samen met mijn eigen liefde een nieuw thuis bouwen mag waar vader veeverloskundige was hij zijn schapen…

In het zicht van de kust Is het waar mijn vader nu rust…

De deur je staat ervoor voor 'n gesloten of voor 'n open deur Je snuift de geur op van moeders zondagse maaltijd al zaterdag bereid Moeder neemt de tijd de spijs te bereiden en vader zorgt voor drank Met dank komen de herinneringen die zingen als 'ons kinderkoor' Bij het staan voor een deur nu -voor altijd- gesloten.…

Ik brak het niet. Vandaag. De stilte voor en in jou. Jij, van wie ik houd... we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros onder takken van zomerbomen. We roken de bloesem snoven nieuwe vruchtbaarheid. Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt voor juiste en zuivere inspiratie! We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels. En de…

zijn naam licht en broos koesterende omarming zijn leven aangeraakt en kil staat op een kier hoe veel ziet hij in het donker wie blijft achter in de leegte wie bevrijdt de gekooide nacht draagt het licht op handen hij balanceert op een gebroken toverdraad zijn lichaam in de sneeuw…

opnieuw valt er sneeuw mijn hoofd lijkt doorzichtig als glas alles is zo helder en toch denk ik aan niks herinneringen wat zijn dat eigenlijk zijn ze echt? als alles wit is vallen de verschillen weg…

waarom ik hier van de fiets stap van tijd tot tijd op het bankje zit en zie hoe het land onder een paarse gloed vervaagt de dag er schoner verglijdt alsof ik door mijn vaders ogen kijk met dezelfde oren de stilte beluister hoe mijn gemoed zich beroeren laat terwijl ik huiswaarts fiets de herinnering hier zacht gedijt…

Herinneringen aan de kindertijd omvatten soms het oude zondagschoolrijmpje: "Vader, help mij dag aan dag, dat ik U vrolijk volgen mag." mogen deze woorden steeds rondom mensen zweven om helend door het bloed te stromen van de nuchtere geest vol eenvoud de ruwe geharde landloper de hoogleraar der wijsbegeerte en godgeleerdheid.…

het donkert in handen die de wereld met vrede omvatten waar eens muren water een droge doortocht gaven spoelt de tijd met donderend geraas herinneringen naar realiteit weer leven zij met bekende gezichten als vreemden terwijl zij als kind samen speelden nu als vijand die elkaar het land betwisten dat hun vaders ooit deelden…

ik dompel me onder in ‘n natte herfst waarin het bos nu des te feller geurt en blinkt waar mijn gemoed wat meer naar binnen keert, een oude herinnering nog altijd huist waar ik in ‘n bosrijk landschap struin nog ongerept door de tijd met rust gelaten over het met wilde cantharellen bezaaide pad, weer aan mijn vaders hand…

Slechts een vaders angst, zoals dat gaat, doch schuw het onbekende niet Het tussenpad van angst en wijsheid Een kind kiest zo haar eigen pad En raakt ze soms zichzelf wat kwijt Dan helpt haar ouwe vader wat Je ziet ‘r groeien, ziet ze gaan Komt ze nog wel terug dit keer?…

Helaas zonder jou al zoveel jaar Zal ik het moeten doen met de herinnering en een toastje kaviaar.…

Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles gaat vervagen en alle lagen van tijdsbeleving, herinnering en pijn verdwenen zullen zijn. Helemaal niks.…

wat hebben we samen veel bergen en dalen gelopen door sneeuwstormen en smerig weer zo goed ook als bij stralende zon we maakten grapjes en we lachten deelden onze gedachten of niet we vochten met en scholden elkaar tot wij in elkaars armen thuis kwamen we joegen de stuipen op elkaars lijf lachten en haalden herinneringen op tot met onze…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

Lood In mijn hoofd En In mijn hart Het slijt niet De tranen Van het gemis Stromen Elke dag Weer een stukje Verder weg Van jou Ongewild Ik wil niet dat je Vervaagt Jouw geur, Jouw stem Wil ik niet kwijt Ik koester Ze slechts In herinneringen Ik laat je niet los, Nu nog niet...…

Gebroken In de nacht Is elk beeld scherper Elke herinnering dieper Aan Hoe je plots verdween Zonder afscheid De pijn voelt ruw En kerft genadeloos Rond in mijn hele zijn Ik blijf verstomd achter Gebroken in de nacht…

Wazige slierten Herinneringen Van toen ebben weg Zoute tranen Van nu Wellen op Ik ril Van de pijn Vanbinnen Alles vervaagt Alles vergaat Enkel de liefde blijft over…

Foto's en gelukkig heel veel herinneringen van onschatbare waarde. Ik zal ze in mijn hart meedragen, Ze op het allermooiste plekje speciaal voor u in mijn hart bewaren. Dank u wel pap voor alle liefde die u gaf en alle prachtige jaren. See you in heaven. Liefs u dochter, Denise…

als een wollige suikerspin hangt ‘n besneeuwde twijg binnen handbereik ik snuif de geur weer van een kermiskraam, trek mijn vader stilletjes aan zijn jas in m’n hand smelt wat vers gevallen sneeuw…

Slaap maar, vader, droom van iets moois, het mooiste wat je ooit in je lange altijd te korte leven zag, de frambozenlimonaderoze avondzon boven de zee bij Vlissingen, het weerlichten in de nacht boven de zee bij het vissen, de maan die als een zilveren vis uit de hemel kwam springen, het ogenblik dat je beet had en iets ongeduldigs aan je vislijn…

Er zijn vaders, die niet verdienen om vader te zijn Er zijn vaders die geen vader willen zijn Er zijn vaders, die váder willen zijn, maar dit niet kunnen En er zijn vaders die geen vader kunnen worden.…

Vaders met ontbijt op bed vaders met cadeaus vaders met een lieve grijns vaders in de dop, vaders in het zonnetje vaders in het net, vaders die de hele dag, in het middelpunt worden gezet, want vaders die als vader opereren, dat zijn vaders,daar kun je nog wat van leren.…

Dit land verlaat ik mijn geboorteland ik ga een verder-weg uit olifantsdracht volslagen voldragen schreeuwend om zoveel licht en ruimte, ander leefklimaat bevrijding van de navelstreng die mij dreigt te verwurgen vader/moederland herinner mijn ontstaan en warm verblijf tijdens mijn rijpingsproces ik ga nu, los van wat mij bond ik…

zij klom op zijn schoot/vader las voor uit de krant enwel Spekkie en Blekkie niet meer charmant dat even terzijde de herinnering blijft al was de stem monotoom voorlezen zozo wordt zeer aanbevolen vroeger was het gewoon dit alles speelde zich af in de Haagsche Vreeswijkstraat het gejuig vanuit het Zuiderpark Ado…

stront heel vroeger hadden we een hond een pracht van een herinnering iedereen was zo gek met hem vader lacht en houdt z'n mond het plezier was niet te meten de pretverhalen om dat dier alleen vader wist hoe veel ‘t kleine beestje heeft gescheten…

Voor de Vader die er is, voor de Vader die er was voor de Vader die het maatje is, voor de Vader die zo pas het ontbijt kreeg. Voor de Vader die de vriend is, voor de Vader die een maatje is, voor de Vader die soms streng, maar die ook rechtvaardig is.…

dit is wroeten en ploegen dit is zoeken en niet vinden woorden die steun geven verdomd waar zijn ze toch herinneringen bijeenvoegen in een gouden boek inbinden over het eeuwige leven ja, je vader is hier nog je kan hem niet meer horen en zien al evenmin maar hij kijkt vast tevreden naar wie jij geworden bent uit hem ben jij geboren…

herinneringen', 2007.…