Alle inzendingen over hondenmand OR kristallen

Geboren label ritmisch als het hart adem, leven gospel spel donker label kopstem zingt zoetvloeiende verzen octaven langs de nacht al kristallen harten rillen versmelten wit in zwart…

Wie stralen wil als Hollands heetste zanger Wie als een topper hemelhoog wil knallen In glittergoud en krullende kristallen Diens hart is deze winter heel wat banger Tot ouwejaar kent hij geen rust of duur Met de lont van Gerard Joling in de schuur…

de zonnestraaltjes stoeien over het witte winterse landschap kristallen druppels versmelten zilverend op zwijgende twijgjes onverpoosd zoeken musjes naar kruimeltjes brood met hun vleugelslag sneeuwvlokken zwerven dalen als wittigheid neer in duizendgetal…

Schrijf mijn stille woorden In spijkerschrift op De kristallen glazen Van de toekomst Raap eeuwen later De scherven bijeen Die verspreid onder de grond Contextrijk zijn gebleven Alleen mijn geest Is vervlogen sinds Het moment Dat ik als stof uiteenviel…

Windstil is het vandaag - De storm is gaan liggen, Het waait zelfs niet een Beetje meer - en toch Beweegt die tak vlak voor me, Hoewel bedekt met sneeuw En kristallen ijs, en zie ik Een vinkje landen Op dit kunststuk dat Door hem hoe licht ook In beweging wordt gezet…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

De dauw in een winternacht, legt een deken over het landschap, rijping in fonkelende kristallen, weerspiegelen in het maanlicht, verlengen grillige takken, met glazige ijspegels, sterren schitteren aan een luchtgewelf, tegen een gitzwart decor, de horizon heeft de honneur, van waterdampen in vlokvorm...…

In de spelonken van mijn geheugen tuimelen beelden van lang geleden door elkaar als kristallen van mijn vreugd en mijn verdriet om tenslotte zwevend over dit stille, maanverlichte landschap zich statig te verheffen en u te ontmoeten tussen de myriade van verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…

Glinsterend in het dunne zonlicht als zilveren kristallen spelend op de donkere diepte golvend naar de overkant. bijtend, ijl, knisperen in regenboogstralen, Winter.…

[Senryu] kristallen luchters - vale portretten zien toe hoe stof natafelt Toelichting: Mijn bijdrage - onder het pseudoniem Haiku-man - aan de onlangs gepresenteerde bundel 'Reuring in de tent': de 'oogst' van wijlen Dichttalent.nl (uitgeverij De Wilg).…

vond je edelsteen in een bedding van alleen jaren water stroomden langs je heen zonder je ooit op te glanzen eindelijk zie jij de zon in jouw kristallen dansen de setting is nog niet compleet maar ik polijst met warmte de karaten die ik weet…

In mijn kristallen kopje schitter je ontembaar lichtjes als de ogen van een kleine spruit Het bootje waarin je roeit spreekt je tegen duister en zonder metaforen vol en bol van stroef gesleur sleep je het naar de oever wipt er fonkelend en gracieus uit Stroomversnelling Je omgeslagen sloep slurpt zich gretig vast aan de nacht en stijgt…

na grauwheid zat van zwart zuig ik witte wolken leeg en pak kristallen donzig samen rollebollend over glooien in het snakkend kale land ondergaande zon deelt kleurig naar de nacht waar het achter stilte strandt…

Shari Heftel en haar kristallen klankschalen schenken zielsvreugde Soms tintelt mijn hoofd en voel ik hoe engelen mijn geest verlichten Haar glimlach raakt me. De trillingen nemen mij mee naar Godenklank Sharing with Shari is liefdevol thuiskomen bij de Oerliefde...…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

buiten dwarrelen zomers hun vleugelkanten nog aanbiddend naar de zon eigenheid van kleur- als hemels, waar geen vat op is als kleine druppels dauw vol levenbarend schijnen de kristallen draaien weer zij dansen daar, in zachte zuchtjes wind een mijmerkind vervliegt .…

opgevangen regendruppel in zoveel vormen reeds bestaan zon verdampt en opgestegen eengeworden wolkenpracht afgesplitst en neergedwarreld licht gesmolten hemeltraan neergevallen buienregen kristallen druppel zielsverwant boodschapper van elementen houd ik al is het maar heel even het universum in mijn hand…

de kristallen karaf in mijn hand schittert schoonheid is het lopende band of krijgt kunst een gezicht zodat ik de kunstenaar kan bedanken voor wat hij heeft verricht wij hebben werken verheven tot leven arbeid moet worden betaald om iets van jezelf aan anderen te geven blijkt alleen in geld nog iets waard…

je spiegelt al in glas lacht je ogen bloot ik tikte zacht de eerste toon aan ons kristal zag je lippen rood je opende in subtiel spel het glas weerkaatste snel een vol orkest van kristallen tonen in samengaan kon ik uiteindelijk het breken niet voorkomen…

mijn woorden zwerven langs blinde muren ze mompelen tegen kasseien mijn woorden zijn gevallen losgeraakte stenen op een steile bergweg mijn woorden zijn de loden kogels voor een koud en niet ontbrandend hart met vuursteen kras ik stalen woorden in kristallen die onzichtbaar zijn voor het ongewapend oog…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

het is maar een kleine ijskristal gevormd door afstand te nemen van meer dan pilaren konden dragen sterk en vastberaden bereid om wat te smelten maar niet meer tot een plas de kristallen om haar heen bewaken de oplossing gerijpt door ondervinding haar druppels vallen ’s nachts onzichtbaar voor de vrieskou en sterven een warme dood…

Ik zie de parels in de diepzee van je gedachten De parels die jouw schelp omhelst De vlammende vlinders in je ogen zijn mij dierbaar Het zijn kristallen in helder water die van liefde zingen Adem in mij, liefste Beroer mij met je licht Wees medeplichtig in eindeloze overgave een eeuwig zoete kus…

fonkelend trippelden ballerina’s uit het voetlicht naar voren zij twinkelden met kristallen tonen hun kleuren melodie hoog werden benen geheven armen gespreid in de subtiele schoonheid van glas rood vonkte het laatste licht toen stilte sprak omdat de muziek in scherven lag…

ik speel al weer met sneeuw stapel de kristallen laat zonlicht uitgekiend op de facetjes vallen zo open ik een winterdag met witte pracht maar smelt van nostalgie als ik het landschap zie door koestering van handen wordt alles prooi voor dooi mij resten slechts de warme tranen het was te vroeg zo mooi…

een kelk vol brekend licht het glas brak rode scherven de wijn verviel zijn goede jaar in plassen roze op het marmer gerinkel van kristallen noten dat traag zijn melodie verloor decor bloost diep beschuldiging de schitter dooft al tot herinnering…

een kelk vol brekend licht het glas brak rode scherven de wijn verviel zijn goede jaar in plassen roze op het marmer gerinkel van kristallen klanken dat traag zijn melodie verloor decor bloost diep beschuldiging schitter dooft al tot herinnering…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Een meer helder als glas, waarin kristallen vissen het licht breken en kleuren tonen, verdwijnt in één harde klap spoorloos. Met kromgetrokken tenen en in- getrokken klauw, hou ik van jou.…

hij is iemand die nog iets verwacht een, al is het bescheiden, woord voor begrepen worden door zien de kringetjes van weters zoeken niet maar vissen spachtelpoetsen naar bewondering vergeten kristallen liggen verder dan een vijver met bomen broodkruimels van besef zegels scheuren leven woorden breken lichtvlekken in de stilte bij de…