16597 resultaten.
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Pastellen Landschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Een licht pastellen landschap
Op een stille zomerdag
Met nergens iets nadrukkelijks
Zegt de herinnering
Het Spaarne lag verlaten
Geen zucht, geen rimpeling
Een vogelvrije hemel
Geen ander mens te zien
Dan wij…
Omdat het moet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 179 Donker, lopen
door de stad
De leegte van het bestaan
Gelijk mijn portemonnee
Het volle van mijn hoofd
Gelijk de kroeg
Die ik verlaten moest
Dichten
Bij gebrek
Aan beter…
Schrappen is
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 naar lucht happen,
wissen zo wijs
als een herinnering
het minder kan maken;
zalig wordt het
in je hoofd blijft
vaag een blauwdruk na
niet uit te gommen.…
Dwalende gezichten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 709 Herinneringen vervagen of verlaten de schaduw van
de gedachten waarmee ze hoopvol ontwaken.
Ze zijn als de gezichten die alles beschrijven en me vragen wat ik lees.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Benoem mij niet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Benoem mij niet
tot een schaduw
van verleden
tijd
zo genadeloos
een droom
is niet alleen dat
gebleven
nee,
een vertelling
van wat was, van wat is
van wat kan zijn
want verlaten
in herinnering
is grauw, rauw
en onherstelbaar koud
morgen, of nooit
dat telt niet
maar benoem mij niet
tot een schaduw
van verleden…
Verloren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Toen ze aanspoelden
als holle schelpen
uitgesleten lichamen
bij iedere golfslag,
wist ik verloren dag
van verre herinneringen
verlaten metrum
geschonden rijmen
waartegen niets vermag
dan wachten
op vloed
tot ze weer
verdwijnen…
Als ik vertrek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.095 dan zal ik niet met
deuren slaan
of een raam kapot
achterlaten
ik zal met opgeheven
hoofd
zoals je wel op foto's
ziet
recht in de camera
het huis uit gaan
dan heb ik je
verlaten
als ik vertrek.…
Afscheid
gedicht
3.0 met 18 stemmen 13.118 Doe mij maar weg
uit Uw herinnering.
Tot eens, bij toeval nog, gij leest:
'in alle stilte plaatsgevonden',
en schudt het hoofd, en gaat Uws weegs.…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 De herinnering is de ultieme duiding
dat iets niet meer terugkomt,
het in het verleden huist
hoe ik ook tuur, wat ik ook schrijf
men is overleden
gebeurtenissen van het verleden
zijn nog slechts beelden
in mijn verdrietige hoofd…
Stille Zaterdag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Met mijn hoofd gebogen
sluit ik mijn betraande ogen
begin ik in mezelf te praten
waarom hebt U mij verlaten?
Toen werd het licht na drie uur nacht
U riep toen uit "Het is volbracht!"
nadien werd ik bevreesd
want U boog het hoofd en gaf de geest.…
Stil strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 147 ons mooie strand
en levendige dorp
heeft uitgestorven straten
de zee is kalm
alsof ze vredig
zo verlaten
haar golven van gemoed
kan laten stromen
uitgerust aan een rustige kust
ons stille strand
blijft onvermoeibaar wachten
niets veranderd wat is verankerd
in ons hart
zo dromend langs de lijn
weten we waar we trots op zijn…
gekwetst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 142 Gekwetst door de liefde.
Op de vlucht naar een nieuwe ik,
erg wantrouwend.
Ik kan niet trots zijn,
Ik streed tegen jou vreemde escapades
en liet mij om de tuin leiden.
Ik zal de toekomst zelf invullen,
want jij pakte al je spullen.
Op onze huwelijksreis liet je mij alleen
opgekropte blaren zal ik zelf wel doorprikken.
Alle vlinders verlieten…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
onuitwisbaar
hartenkreet
2.0 met 25 stemmen 2.556 Als een nacht zonder duisternis
in stilte klinkt verlatenheid.
Langzaam snijdt pijn
door mijn lichaam,
niemand kan het zien
de tranen die maar komen
het gemis, de herinnering.
Hopen op weerzien,
niet zomaar verdwijnen.
Onuitwisbaar....
intens gedeeld leven.…
foto's
gedicht
4.0 met 94 stemmen 31.366 van mijn tranen
als door herinnering verzwegen
hoorde ik stemmen in mijn hoofd
heb ik daar heel lang gelegen
luisterend en van alle tijd beroofd
als door herinnering verdreven
deed ik de deur achter mij dicht
ging ik verder met mijn leven
met in mijn schaduw haar gezicht
als door herinnering vergeten
vond ik foto’s van weleer
konden…
Mijn lach
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 589 Lichte kieteling
In mijn hoofd
Mijn gedachten lachen zachtjes
Creëren letters
Worden woorden
Klanken dansen op mijn tong
Dansen zoekend
Naar mijn lippen
Verlaten struikelend mijn mond
Ik proest het uit…
Woordenstroom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 dichten is als zandweten
terwijl mijn bloed fluistert met de golven
en mijn hoofd blauw en helder is
waan ik mij zeegodin
nooit van de kust verlaten
dan ... en pas dan
vloeit de woordenstroom
dwars door me heen…
Wonderen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 383 Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen
Verbaast me heden niet
Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes
Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen
Harde tante nooit geweest
Spijt me ook niet echt
Verdriet en geluk zo puur intens
Onrecht wacht op herstel
Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen
Eigenwaarde nam en neemt toe
Fraai…
je hebt me verlaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.145 waar ik struikel over al mijn
herinneringen…
je hebt me verlaten
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 218 waar ik struikel over al mijn
herinneringen…
Het schemerde
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 902 het missen doet nog steeds zo zeer
Met opgeheven hoofd liep ik weer verder
liet achter was eens was geweest
herinneringen zullen altijd blijven
in hart en hoofd, in ziel en geest.…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.024 De herfststorm blaast de bladeren van de bomen
De takken buigen kreunend door
Alles wordt omver geblazen
Net zoals in mijn hoofd
Daar blaast een wind mijn mijmeringen
Langzaam uit m`n herinneringen
Mijn hart huilt van verdriet
Zoals de regen neer valt op de straat
Het vormt plassen in mijn ziel
Het verlaten gevoel
Het opgesloten…
Vandaag
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 433 Vandaag
lijkt de zee verlaten
een grote vlakte
grijs en koud
zee van lege tijd
onpeilbaar diep
eindeloze golven
oceaan van herinnering
toch schijnt de zon
in het donkere water
en vult geheimzinnig
de stilte…
Vergeten.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.139 ik ben niet vergeten
te weten van jou
het verlaten om niets
dompelde mij in rouw
je foto werd bleker
mijn herinnering onzeker
mijn liefde voelde weker
gevangen in trouw
alleen in onze brieven
wreed van tederheid
kwam ik je tegen
als oprechte vrouw
1969.…
Toekomst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 186 Als al je opgespaarde hoop je verlaat.
Wat enkel overblijft is onzekerheid en verdriet.
Je verbergt het zo dat niemand dat ziet.
Onzekerheden blijven malen in je hoofd
Die toekomst waar je zo in had gelooft.…
gatenkaas
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.357 blinde vlekken
dode hoeken in mijn hoofd
geheugenlekken
herinneringen uitgedoofd
schier onwetend
wat de dag hierna mij biedt
snel vergetend …
en zelfs dat
onthoud ik niet…
ooit
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 827 flarden
opgaande zon
in de mist
als ik
op weg ga
naar torenhoge
gedachten
en woorden
in mijn hoofd
herinneren
aan onze nachten
zonder gedachten
en nooit
echt bestaat…