Alle inzendingen over hoop OR leven

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

schakeringen wringen elke volgende lente tot in het transcendente dringen ze verder door en telkens dommelt ergens een verholen bloem in knop droomt alweer een meisje haar allermooiste doek ze wil nieuwe kleuren grijpen in het ijle en met felle vegen vatten tot nogmaals vruchten licht naar donker rijpen…

Houd hoop en moed er maar in God gaat met je mee in dit leven Hij wil je steun en sterkte geven God geeft jouw leven weer zin.…

wij geven hem uit handen en hopen dat hij leeft bij u, god vol erbarmen, die rust en vrede geeft. niet dieper kan hij vallen dan in uw vaderhand. bij u leeft hij nu zalig, vrij in 't beloofde land. wij willen heden vragen aan u , die met ons treurt,: leid ons door droeve dagen het leed heeft ons verscheurd.…

Op je tenen lopen wil niet zeggen nieuwe schoenen kopen, met hakken als stiletto's, maar met beide benen op de grond proberen te blijven, je best doen om je houvast te bewaren, je evenwicht zien te vinden en onder controle te houden. Naar boven blijven kijken, en denken eens zal het me lukken! Alleen niet weten... dat die grond het randje…

het verwonden van de tijd kent geen aanknopingspunt waarom een mens toch lijdt het verachtelijke ligt verscholen ergens dieper dan de spijt doch kent berouw geen waarheid want wie we ook mogen zijn het is de afstand van geboorte…

Vader Dood fluisterde hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

Vader Dood fluistert hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en de hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

Het leven is vallen en opstaan. Maar waarom opgeven als je door kunt gaan? Waarom stoppen met geloven als er nog hoop is? Sta op en ga door. Geloof in jezelf en ga er voor.…

zoek de beweging die vleugels zijn er om te zweven zoek de ruimte en ga leven en je vloog.....…

Schildpad weent tranen Schelpjes in het mulle zand Doden ontwakend.…

als het licht plots uitvalt in ons leven de donkere nacht zo eindeloos lijkt onze hoop tot leven is opgegeven is er nog een Ster die ergens prijkt een Ster die nooit ophoudt te schijnen en van ver wenkt als het moeilijk gaat al kan wanhoop haar glans ondermijnen de dag komt dat ze weer oplichten gaat de Morgenster die hoop heeft gebracht…

maar enkel mijn woorden ze lijken nog zwarter op wit kan kleuren niet vinden door chaos die heerst want onrust sfeert weer in alle gebeuren je zult me verstaan als woorden ontdaan zijn van letters die storen en zinnen in warmte worden geboren dan zal ik je raken met muziek zwart op wit in stilte van strofen kleurt dan de hoop…

kom ga mee dagen zijn zo saai ze lijken leuk en mooi maar hangen aan elkaar van moeten en cliche’s kom ga mee want dadelijk gaat zon de maan te lijf en veegt de sterren weg verdrinkt de oceaan de zee worden bossen platgelegd kom ga mee we stormen en weerlichten donderen en buien zwichten voor geweld van onderuit onderhuidse…

ik zie het mes de gaten in mijn lijf het isotopentijdverdrijf dat cellen lam slaat door ze te bestralen de gezonde zullen het wel halen de rest gaat dood verkleurt van rood naar grijs en grauw in ongenezelijke rouw ik ben geen wandelende bom die barst na de halveringstijd de geiger blijft in veilig tikken het leven geeft me nog…

Mijn oude huiseik knoest belerend, verplicht me tot eerlijk mediteren over de liefde, hoop en leven. Hij knobbelt als mijn levenslied, klanken als geslagen gedachten. Een snoer van emoties, met refrein, een melodie van eenzaamheid.…

Wie heeft van zijn leven ooit, de dood gezien met eigen ogen? Doodsangst bestaat, dat is waar. Die kun je in andermans ogen zien, als angst om niet te durven leven. Wie levenslustig gestorven is, kan nog dagenlang nadien, zijn levend zaad schenken, aan een vitale vrouw, die daarom vraagt.…

“Denkend aan de dood kon ik niet slapen”… ik wil niet meer leven, ik wil het eigenlijk niet. ik heb geen streven meer Verdriet, verdriet, verdriet… Toen ik geboren ben Had ik een hoop van hoop, ik wist dat alles goed zou komen ik had zo mooie zoete dromen… Waar is dat alles nu?…

Mijn hoop is op God de Heer Op Hem mag ik altijd bouwen En op Zijn woord vertrouwen. Mijn hoop is op God de Heer Hij wil mij al het goede geven Al wat nodig is in mijn leven. Mijn hoop is op God de Heer Hij blijft mij altijd dicht nabij En maakt mij van zonden vrij.…

Toen de hoop uit Pandora’s doos ontsnapte werd zij een geschenk van giftige aard Met jouw lichaam gekist tussen zes planken vervloog de hoop Het leven gleed uit je gezicht je naam werd in hardvochtig marmer gegrift Hij heeft nu rust mompelden zij die achterbleven voor anderen een illusie zonder leven…

Geloof, Hoop, Liefde, Trouw en Gerechtigheid, deze vijf zijn in slaap geleid. List,Twist,Woeker, Gierigheid en Bedrog, deze vijf leven nog. Hadden de eerste vijf het slapen gedaan! Dan zou het in de wereld veel beter gaan.…

Searching for a life of perfection, was there any hope? Searching for a solution, how was it to cope? Then the trees just started talking. The gutter cried out loud. Needed understanding, how to find out. What was wrong, where did it go? What was the solution? How was it to cope? The path was turning darker.…

Hoop is 't gevederd ding hoog in de ziel gezeten dat zingt een woordloos lied; 't wil van geen zwijgen weten, en in de storm gehoord ken 'k zoeter klanken niet.…

Kijk niet achterom, maar kijk naar de dag van morgen, Want in elke nieuwe dag, ligt nieuwe hoop verborgen. Al lijkt de toekomst zo onzeker, maakt het soms een beetje bang. Heb vertrouwen en blijf geloven, dan zal de zon weer schijnen, een leven lang.…

Ik sta op de plek van jou en mij maar ik ben nu alleen ondertussen rook ik mijn sigaret om daar mee maar samen te zijn Deze plek, het was van ons maar jij bent er niet, ik voel je niet ik blaas mijn rook uit die vervliegt met de wind Het had nooit gekund maar toch had ik de hoop dat ik je toch maar even zou zien de gedachten…

zie ze daar staren naar nergens staren naar hoop hoop op een morgen een morgen die beter zal zijn tranen voor afscheid tranen van verdriet vervallen huizen, zieke kinderen. brandende zon op hun rug vragende ogen ogen voor vrede dromen van vrolijke vogels, dansende kinderen. laat dit waarheid worden waarheid voor altijd…

In het duister Brengen Zijn woorden Hoop en moed En ik geloof Hem Als Hij zegt Alles Komt goed…

kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik geloof er is altijd hoop…

als wolken verschijnen voor een ondergaande zon je lijkt te verdrinken in een plas wat ooit als een druppel begon donkere wolken zich bijeen pakken zwarter dan je ooit vermoeden kon bedenk dan... dat de zon weer voor de wolken zal branden en de lucht wordt weer hemelsblauw de inmense regenplas zal verdampen en veranderen in morgendauw…

Flirtte jij ook met mij Stelt niet zoveel voor Ik weet het Maar ergens van binnen Bouwen ze ook een feestje Met een reden Jouw gezicht Jouw handen Jouw lach Later fiets je weg Met je vriendin Het donker in En ik Loop de andere kant op Dubbele gevoelens En met een vage glimlach Een koestering Van een moment En als altijd Die verdomde hoop…