Alle inzendingen over houdbaar

alleen te zijn zo arm en weinig zodat het ons aan niets ontbreekt niet bedroefd te zijn in werelds zorgelijke wegen van onvolmaaktheid te mogen leven met de pijn, gereinigde zuiverheid uit de bron van wilde regen voedsel voor de zintuigen niets te missen maar niet alles te moeten begrijpen, haar schoonheid in armoede te laten rijpen, de houdbaarheid…

tweeën alhoewel we apart vertrokken waren we raakten elkaars harten aan een geur overgaat in geluid gecomponeerd tot een fragment, zinnebeeld als decor op het fluwelen doek van de nacht, we zochten naar duizend vlinders van lichtzinnigheid, vonden die in de magische paringsdans van elk mens en dier, ondeelbaar tijdloos houdbaar…

Denken is in geheugen opgeslagen kennis bewerken tot antwoorden op vragen; intelligentie verschilt per persoon door verschil in aanleg en oefening van het kinderbrein; blijvende achterlijkheid van een Wild Child leert dat brein faciliteit soms ‘fossiliseert’ na datum van houdbaarheid.…

ik zocht heilloos naar de vensters van de lichtzinnigheid, naar iets tastbaars in de magische dans van mens en dier, sterk en houdbaar maar machteloos omdat het niet anders kon.…

willekeur dorstig grind ontlokte zinnen uit elke tred, iedere kiezel werd een vloeibare film van pixels samengebracht tot één fragment, zinnebeeld als decor op het fluwelen doek van de nacht, we zochten naar de duizend vensters van lichtzinnigheid, gevonden in de magische paringsdans van elk mens en dier, ondeelbaar tijdloos houdbaar…

openbaart zich telkens weer in het voorjaar, of bij toeval soms nog een andere keer toch is de piramide onverbiddelijk de weg versmalt verder naar boven, ook de overgaven nemen toe in getal ze gaan over in momenten van momenten en liggen dieper achter de horizon uiten zich in verwondering ze ontspringen uit een diepere bron en blijven soms houdbaar…

als bewijs, een onderhuids gevoel, bereikbaarheid als hoofddoel, die weg te ervaren als levensdoel, het afhaken zonder in de vergetelheid te vallen, wordt gezien als onwetendheid, het raakt de essentie waarin we zijn verstrikt, raken achterop zonder te beseffen in hoeverre de eindigheid hiervan wel als onafhankelijk te ervaren, de houdbaarheid…

Ik zit met mijn gezin op de Lofoten. Nou ja gezin is wel een heel groot woord. We zijn slechts met zijn tweeën. Ongestoord genieten van de zee en vissersboten. Is er dan niets waarvan je misschien baalt. Eén ding: de stokvis wordt hier duur betaald.…

Overzien zij als overlevenden, het roerige verleden beknot door de houdbaarheid van de ongebroken tijd.…

is het nooit meer dan al bij het uitspreken een bedrieglijk woord vergeeld los stoffelijk de mens die klimt naar hoogtes stil weet dat zijn krachten niet reiken tot de piekfijne vastheid die geloofd zij en geprezen in heilige boeken niet van ons maar buitenaards verstrooid in een voorbije tijd misschien moeten wij zoeken naar liefde houdbaar…

Flarden leven blijken nog onvindbaar tussen brokstukken seksueel verkeer Van je twintigste tot ‘t dertigste jaar zijn ‘t er maar een stuk of zeven acht Van het leven voel je een eerste blaar die je met pleiten verminderen tracht Van je dertigste tot je veertigste jaar duurt het werkelijk een jaartje of vijf De spiegel zeg je: Niet lang houdbaar…

Om Nederland weer vlot te trekken, maken we schoon schip We zetten ieders houdbaarheid op 'n implantatie-chip en als z'n tijd gekomen is: retour naar 't Opperwezen!…