Alle inzendingen over huiver OR volmaakt OR gedicht

de wereld reikt naar sterren in muziek en spel vergroot indringend uit wat op de hemel lijkt verzwijgt meestal de hel miljoenen zijn op zoek naar schoonheid en geluk blind voor bloemen op de hoek ik ben wat tegendraads proef liefde in het kleine volmaakt past jouw hand in de mijne…

Zo volmaakt ben jij dat er geen schilderij, geen foto bestaat waarop jouw evenbeeld wordt geëvenaard zo volmaakt ben jij dat ik het niet zou wagen ook maar een enkel woord aan jou op te dragen.…

In het vallende zonlicht Van deze zomeravond Vliegen zilveren meeuwen De volmaaktheid tegemoet…

Woorden ravenzwart gebroken wit het papier volmaakt gebonden…

regen voedsel voor de zintuigen niets te missen maar niet alles te moeten begrijpen, haar schoonheid in armoede te laten rijpen, de houdbaarheid te zien in het goudgeel koren, de aren onscheidbaar tot aan het kaf niets van hun eigenschap hebben verloren elk detail een vaste adempauze heeft verkregen, verleidt mij tot een moment van volmaakte…

In vers gras vrijen om later veel later in de dood nog even na te geuren als hooi ------------------------------------------ uit: 'Werkboek, bloemlezing 1983-2010'.…

ik staar en zie het licht zo mooi bewegen naast de schaduw echte weelde naast de schijn letterlijk het leven één vogel één lied wordt me gegeven kostbaar in een boom het voelt, het lijkt opeens een droom...…

Het gebrek aan, het hebben van, de volmaakte zin, van het bestaan, van het geloof, in jezelf en anderen, de volmaakte zin, het hebben van, een gebrek.…

Iedereen hield alles maar geheim en deed volmaakt wat hij niet kon: ze lachten hem al op de speelplaats uit: een tegenstrijdigheid, verlamd en huilend in de zon. ------------------------------------------------- Uit: 'Jubileum en andere gedichten', 1997.…

De zachte regendauw ligt aan de voet van de dijk het gras ontwaakt aarzelend in zonnestralen het pad is volmaakt alleen mensenvoeten kunnen verdwalen vruchtbaar land, het rust in de vroege ochtend de zon schijnt niets anders verlangend zichzelf te zijn de dag schrijft een gedicht in een blauwe lucht waar beelden zweven, wolkenwit…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

op de grond ligt een gedicht een naakte scherf die de wind uit de spiegel van mijn leven nam mijn trouwe stoel houdt me krachtig vast en hoest het stof vanonder mijn onrustige kont vantussen de takken ijlt een lichtstraal door het glas en legt de titel bloot 'volmaakt gelukkig', hij glanst ik trek gehaast aan de pen poog…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het sierlijkste is niet de zwaan, maar het water waar de zwaan zich spoorloos in weerspiegelt, een rimpeling van vriendelijke huiver.…

in zonschittering geef mij de geur van liefde tussen veld en stad droom ik met je mee en schrijf het gedicht van de dag…

Alleen in fantasieën Bestaat het onbereikbare De volmaakte liefde…

in speelse zomerwinden fluisteren de bomen elkaar hun geheimen toe de zon speelt om ons heen als een dartel kind vogels pikken rijpe vruchten uit het kort gesneden gras de waterlelie opent zich in volle schoonheid konijnen nestelen zich tot aan onze voeten bloemen bloeien alsmaar hoger en uitbundiger later het maanlicht ligt al…

grijpt me naar de keel in onuitgesproken zelfbeklag moeilijk te ademen als ik stik, je hoeft deze strijd niet te vrezen in de keuzes krijg ook ik mijn deel, het verleden heeft dat uitgewezen verwacht niet dat je mij daarin kent, als de momenten ondragelijk leken ben in jouw gedogen niet gekend, uit onvolmaaktheid bewezen in het minnespel volmaakt…

Kleine Ster, we zijn lichtjaren zo ver van elkaar, als polen op een oude planeet, een stap zo dichtbij, als het oude – en het nieuwe jaar, duidelijk gericht op twee profielen uit één gedicht, versmelting van parallelle gedachten, verschrompelt tot een doel van beider harten, drinkbaar uit de poel van klare wijn, een volmaakte afdronk,…

Om primitief als dieren op de aarde te verkeren Ijsberen om de naaste weg te transporteren De ultieme macht die de kudde dieren delegeren Vogels gevangen in een klem om je voor te generen Moede aarde een stuk drijfhout op woeste baren Waar de mensheid zich aan tracht vast te klampen Alleen bij God is hulp en redding in gevaren De volmaakte…

Het is misschien volmaakt geluk, waar het al enige maanden aan ontbrak, dat hield ons vast in het onvolmaakte duister, bewoog door de ether en riep het over zichzelf uit, het lijkt wel of de winter de ogen sluit uit ongemak.…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

Na zovelen ongetelde dagen strijkt het lentelicht over het purperen land en door het verstilde raven haar, het is niet waar dat zij daar in ruste ligt, de plek met eigen woorden koos in een onvoltooid gedicht.…

Mensen huiveren, wat een kilte. Ze gaan snel door, kunnen zij het helpen. Zullen zij het verhelpen. kilte sla de bladzijde om. Het doet je huiveren, zo gaan mensen niet met elkaar om.…

niet de voorrang van rechts maar de makheid van links doet ons huiveren…

Een witte trilling, van de bloesems, ik huiver – voor wat komen gaat.…

Ik leef mijn portie van de eeuwigheid, een kreet -- doet mij huiveren.…