34475 resultaten.
Aan mijn partijgenoten
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.531 Het leven schatert in de rondte
Zijn wilde waan,
Het stort van alle horizonten
Tegen ons aan!
Wij zien de barre tijden klimmen,
Wier onweer wast,
Slechts onze hand houdt aan haar kimmen
De wereld vast!
Door nevelige sferen gaan wij,
Waar niets meer schijnt,
Aan 't stuurrad van de wereld staan wij.
Recht overeind!
Vóór ons zien wij…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 388 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Sneeuwklokjes en meer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 De mensen ogen blij, blijer dan met de kou
gelukkiger met nu, de zon
stappen we allemaal de paden op- de lanen in
op gepaste afstand dat wel
langs de velden met:
De tere mooie bloemen!…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
De lente is begonnen!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 240 21 maart, de lente is in 't land
Ik bedoel niet meteorologisch hoor
Gewoon zoals we vroeger hoorden;
De 21e is de lente in het land.
De zonsverduistering gisteren
Liet door mist niks van zich zien
Maar de kalender kan zich niet vergissen
Dus krijgt vandaag van mij een tien!
De lente is begonnen
Want het is 21 maart
Maar 'k moet je eerlijk…
Vader-Moeder-God
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Toch zijn we moedig en zoeken
steeds opnieuw het leidsel van Ariadne,
stralend Licht tegemoet van Achnaton- Ra,
Vader-Zon, die schitterende bron.
We vullen en omhullen ons met de pracht,
nectar en honing na de queeste, beloning bij
de thuiskomst in het veilig nest, een warm cocon
van zacht-omhullende armen, lieve Moeder-God.…
De verovering der gouden vloot
poëzie
3.0 met 17 stemmen 7.023 Ik laat me door geen zon koeieneren,
Dit wordt de strijd der gebakkene peren,
Manmoedig de lont in het kruit! -
Paperle - paperle - paperle - pap,
Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap!
Piet Hein die veroverde een zilveren vloot -
Ik lust je, jou hemeldragonder!…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.415 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
Zomer
poëzie
3.0 met 36 stemmen 8.538 De grote zomerdag staat open
En bouwt zijn weelde over de aarde,
Het malse moes lacht in de gaarde
Bij 't sappig groen, met dauw bedropen;
Het ruiselt in de weke hagen,
Het gonzelt in de bloesemstruiken,
het tintelt in de groene pruiken
Der berken bij de zoete vlagen;
De kool brandt op de peerse kluiten,
De blonde brem bloeit welig tegen…
Klacht
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.974 Bij de dood van C.F.L.
De Zomer stroomt van de glanzende lovers,
En staat op als een bruid uit de zingende velden,
Een zwerm van witte vlinders valt in de klaver,
De morgendauw druipt van de struiken,
Als van onze wangen de tranen -
Want hij is gestorven!
Het koren ruist, als de klagende branding,
Die opstijgt uit ons hart tot de kusten…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 441 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!
'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
Het zong er als een lier, -
Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
't Was verder dat…
Zonnebaden
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 189 De mensen kijken meestal op ons neer
en willen niet dat wij de kop opsteken.
Men ziet geen mooie trekken, slechts gebreken.
En toch bepalen wij de lentesfeer.
We zijn het mooist wanneer we zonnebaden.
Ra-ra, wie zijn wij? Kun je het al raden?…
te laat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 983 Nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong,
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong.
Woorden zo breekbaar als glas
gebroken in mijn mond,
die ik je graag nog had willen vertellen,
maar waarvoor ik de moed niet vond...…
Carl en Karin Larsson
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Het huis straalt weer in de zon.
We kijken door een venster naar de oude tijd.
Tijd die hier aarzelend heeft stilgestaan.
Carl's alledaagse schilderijen leven nog.
Kersti speelt weer in de tuin.
Zoals toen. Zoals nu.…
De kleuren van de avond.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Het langzaam doven van de zon,
dit stilzwijgend ondergaan.
Het zijn de geluiden van de avond.
Het zachte ruisen van de zee.
De stilte op de achtergrond.
Het late krijsen van een meeuw.
Het zijn de geuren van de avond.
De kamperfoelie, de jasmijn.
Het pas gemaaid gazon.
En we drinken rode wijn.
Het is het vallen van de avond.…
Zomerblues 2020
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 90 Bloemen van juni
en de nieuwe zomermaand
nog door regen betraand
tonen weer hun volle glorie
ook in gedichten
die regelmatig in mijn geest komen
zie elke letter schitteren
als fleurige blaadjes in de bomen
takken zwichten aan boeiende gedichten
ik wil er een emmertje onder hangen
om die zomersappen op te vangen
het brein mee te besproeien…
Sprookje (3) Zeven zussen
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 186 De zeven zussen hadden ook een broertje
Een broertje dood aan het onschuldig ventje
Dat speelde in z’n indianententje
en in die wigwam liet hij vaak een boertje
dat lachte daar hij erge kiespijn had
Met zeven zussen is het altijd wat…
In de straten van Babylon
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 64 tegenover elkaar te staan
bijna was ik vergaan
Maar ik word telkens weer een lied
Doorheen tranen strijd en verdriet
Zangers bevolken mijn hart
en vertolken hun snarenspel
De klanken omhelzen en strelen
tot diep in mijn ziel
Blij en vrij voel ik het warme hart
wil overstromen
Dicht bij de bron opgetild
onder de goudgele zon…
Verlichting.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 64 Donkere wolken
en sombere gedachten
gaan ook weer voorbij.…
De druilerige dag
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 234 Een mens zou, zo zwaarmoedig worden, dat er geen grein hoop meer
voorhanden was, echter:
Vandaag is het somber, donker en nat bovendien, maar is een ding zeker:
Morgen laat op zeker, de zon zich weer zien!
Dan is het over met de dip, depressie en zwaarmoedigheid, immers
zodra de zon schijnt, ben je dat allemaal kwijt!…
Weergod Hiemstra
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 79 Hij was een slimme secretarisvogel
Die wist hoe hij het weerlicht
had doorgrond,
Doorploegd zijn fantasierijk weerjargon
De free jazz van het meer-weergodendom
De Ster en Maan en 't weer van Gerrit Hiemstra -
Laat ik voorlopig voor zijn rekening
In keurig pak deed hij gewoon zijn ding
Als Meteoroloog maar zonder Swing
Na hem slaat ons…
Solstitium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 27 Mede namens de firma Hiemstra & Verhoef en hun vele lieftallige Biltse assistenten wil ik u gaarne verwijzen naar de zomerzonnewende in het snelsonnet van collega
Van Meerenburgh...
______________________________
ZONNEWENDE
't Was weliswaar meer daar
dan hier, lokaal
Tornado-achtig als een wervelwind
Een wolkbreuk uit het niets, zonder…
Jonge Nacht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 113 de nacht sluipt
voorzichtig naderbij
de zon geeft haar
nu de ruimte
het licht wordt
diffuus en dun
de bomen worden
zwarte dreigende personen
ze lijken mij aarzelend
te willen grijpen
en spreiden hun takken
en het besef groeit dat
ik moet zien weg te komen
de nacht behoort hun…
Nederlands opeens een vreemde taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Nadat hij eerst door bleke
Medici in hagelwitte jassen
Binnenstebuiten was gekeerd
Werd hem verteld dat er een vlekje
Op zijn long was geconstateerd
Dat biologisch niet meer was weg te wassen
Keek hij totaal verbouwereerd
In de ogen van de arts die hem
Zijn leed langzaam verkondigde,
Werd hij verpletterd door dit allemaal
En was…
De zonen van de zon
gedicht
3.0 met 43 stemmen 13.943 En in de avondstonden
hebben nooit sindsdien
de zonen van de zon de
ondergang gezien
zonder dat hen de wonde
kwelde van voordien.
-----------------------
uit: 'Rebis', 1989.…
Zoon van de zon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 69 Oogverblindend ruim en hoog
een solarium gelijk
een spiegelzaalpaleis
een vlaggenschip der zeven zeeën
het opalen huis der Zonnegod
Zie daar komt Phaëthon
- is hij wel echt de zoon der Zon?…
2 Juni
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 121 En als we nou naar buiten kijken,
zien we de reuzen bijna wijken
onder het geweld van de wind.
Kijk daar vliegt warempel bijna
een kind
uit handen van haar moeder,
oei wat een geloei wat een stoten,
wat een kabaal
het is warempel niet normaal,
stormen regen, wind
dan te bedenken dat over een
krappe drie weken
de ZOMER echt begint…
GEZICHT OP GRONINGEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 724 De grauwe najaarsdag verging in regen
en werd, gedreven naar de avond, mat.
In 't struikgewas langs het bespoelde pad
vielen de droppen bij het nauw bewegen
der lucht met zacht geruis van blad op blad.
Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen
een verre lichtval naar omlaag en tegen
een gouden kim staat tintelend de stad.
Verbijsterd zie ik…
praten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 als je onder vier
ogen, intiem, verder praat
zwijg je over 't weer.…
Sinds jij elders slaapt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 18 ik
voor altijd in de hemel
en blijf ik bij de zon, de zon
die alles overziet, alles weet
en alles verwarmt…